22 lutaha 1862 hoda nie stała Vincenta Dmachoŭskaha, jakoha nazyvajuć «baćkam biełaruskaha piejzaža». Pa značnaści dla biełaruskaj kultury jon nie sastupaje Marku Šahału.
Ruiny zamka na voziery Trockim.
Ruiny zamka ŭ Halšanach.
Vincent Dmachoŭski.
Lasny pažar.
U svoj čas Dmachoŭski mieŭ kałasalnuju słavu. Jaho paraŭnovaŭli z francuzskim pačynalnikam novaj piejzažnaj škoły Kłodam Łarenam. Dmachoŭski naradziŭsia ŭ 1807 hodzie na Ašmianščynie, vučyŭsia ŭ Vilenskim univiersitecie ŭ Jana Rustema.
Da Dmachoŭskaha piejzaž vykonvaŭ funkcyju afarmleńnia, najčaściej prosta jak zadnik karciny. A Dmachoŭski zrabiŭ piejzaž asobnym žanrami, što važna, heta byli našyja piejzažy — vakolicy Vilni, Niaśviž… Byvali i niečakanyja karciny — lasnyja pažary, naprykład.
Tady modna było malavać krajavidy Italii, a Dmachoŭski malavaŭ rodnyja miaściny, što dało raźvićcio patryjatyčnaj žyvapisnaj płyni.
Na žal,
u Biełarusi niama nivodnaj karciny Dmachoŭskaha,niekalki ź jahonych piejzažaŭ zachavalisia ŭ Vilni. Mnohija karciny byli prosta stračanyja — los Dmachoŭskaha byŭ niaprosty. Padčas navučańnia Dmachoŭski byŭ siabram tajemnych studenckich tavarystvaŭ, praz što trapiŭ u rasijskaje vojska. Jamu było 24 hady, kali adbyłosia paŭstańnie 1831 hoda. Jon tady byŭ paručnikam u vojsku, ale ŭziaŭ najaktyŭniejšy ŭdzieł u paŭstańni.
Zrazumieła, paśla jamu daviałosia źjechać u Paryž, paśla ŭ Italiju. Viarnuŭsia Dmachoŭski dachaty tolki paśla amnistyi
