Uładzimir Niaklajeŭ. Znaki prypynku: Karpienka, Hančar, Ciciankoŭ

Kali niechta j moh vyjhrać u Łukašenki pieršyja prezidenckija vybary — dyk heta Hienadź Karpienka. Tamu da druhich prezidenckich vybaraŭ jon nie dažyŭ.

Pierad pieršymi vybarami supierniki Karpienki (Kiebič, Łukašenka, Šuškievič) zrabili ŭsio, kab Karpienka ŭ vybarach nie ŭdzielničaŭ. Sa 100 ź liškam tysiač sabranych jahonymi vałanciorami podpisaŭ CVK pryznaŭ sapraŭdnymi 93000. Z 78 deputataŭ Viarchoŭnaha Savieta, jakija padpisalisia za vyłučeńnie Karpienki kandydatam u prezidenty, 14 deputataŭ raptam adklikali svaje podpisy. Siarod ich tolki Dźmitryj Bułachaŭ byŭ z kamandy Łukašenki: kiraŭnik jahonaj inicyjatyŭnaj hrupy. Astatnija (jakich aktyŭna ahitavaŭ deputat Aleh Trusaŭ) padtrymlivali Šuškieviča i Kiebiča. Možna skazać, što voś tyja 14 deputataŭ i vybrali prezidentam Biełarusi Alaksandra Łukašenku. Ci va ŭsiakim vypadku: pieršymi za jaho prahałasavali.

* * *

Hienadź Karpienka umieŭ rabić usio toje samaje, što i Alaksandr Łukašenka, tolki lepš.

Karpienka byŭ vučonym, deputatam, dyrektaram, meram — i ŭ hetym była jahonaja moc. Razam z tym mieŭ jon adnu (ale istotnuju) słabaść: sibaryctva.

Uvohule sibarytam (kali žyćcio dazvalaje) być nie kiepska. Dy nie ŭ palitycy, dzie ty možaš ničoha nie rabić tolki ŭ tym vypadku, kali ničoha nie chočaš. A kali ty ničoha nie chočaš, dyk što ty robiš u palitycy?

U Karpienki była mahčymaść praz sud zmusić CVK zarehistravać jaho kandydatam u prezidenty, dabicca ŭdziełu ŭ prezidenckich vybarach. Va ŭsiakim razie pasprabavać heta zrabić. Jon nie staŭ zajmacca hetym — i mienavita praz svajo sibaryctva. A jašče praz svoj amal kłasična biełaruski, a značyć, nie nadta rašučy i niedastatkova ambicyjny charaktar. Praz heta, miž inšym, jon doŭha nie moh zrazumieć, čamu jahony ambicyjny paplečnik Viktar Hančar apynuŭsia razam ź nie mienš ambicyjnym Dźmitryjem Bułachavym u pradvybarnym štabie Alaksandra Łukašenki.

* * *

Prasibaryciŭšy prezidenckija vybary, Karpienka staŭ kazać, što nie naśpieła jašče dla prezidenctva jahonaja para.

Karpienka nie vieryŭ, što Łukašenka moža stać prezidentam. Jon ujavić, dapuścić nie moh, što narmalnyja ludzi mohuć jaho vybrać. Heta była najistotnaja jahonaja pamyłka: jon nie adčuvaŭ, što ludzi hatovyja hałasavać za kaho zaŭhodna, aby tolki suprać sistemy i tych, chto jaje ŭvasablaje. Jon zahadzia addavaŭ pieravahu Kiebiču, bo byŭ jašče zavarožany siłaj toj sistemy i tych ludziej, asabliva ludziej maskoŭskich, kramloŭskich, jakija Kiebiča padtrymlivali. U niejki momant jon i mianie ŭ tym pierakanaŭ — i ja zakłaŭsia na skryniu kańjaku ź Dźmitryjem Bułachavym, što ŭsie ich starańni z Hančarom i Fiadutam marnyja: Łukašenka prajhraje...

Prajhraŭ ja. Ale j prajhraŭ, choć i vyjhraŭ, Bułachaŭ.

* * *

Kali Łukašenka staŭ prezidentam i pryznačyŭ Viktara Hančara vice-premjeram (a nie premjeram i nie kiraŭnikom administracyi), u Hančara davoli chutka ŭźnikli sumnievy ŭ pravilnaści zroblenaj im staŭki.

U špital, dzie lažaŭ z hipiertaničnym kryzam Hienadź Karpienka, jakoha damovilisia my razam naviedać, Hančar pryjšoŭ raźjušany. Hadzinu tamu Ivan Ciciankoŭ (pryznačany kiraŭnikom spravaŭ prezidenckaj administracyi) zaprasiŭ jaho ŭ svoj kabiniet, a ŭ tym kabiniecie — hara futravych šapak. I kiraŭnik spravaŭ Administracyi prezidenta šyrokim žestam prapanavaŭ namieśniku kiraŭnika ŭrada: «Vybiraj lubuju!..»

— Ja ŭžo ašaleŭ u toj kampanii, u jakoj apynuŭsia, — kazaŭ Hančar, — i, moža, tolki hetaj šapki mnie j nie chapała, kab z kampańjonami rasplavacca!

— A ja, Vicia, uziaŭ by šapku, — iranična źbiŭ Karpienka napał z Hančara. — Choć viedaŭ by, za što słužyŭ. Paśla ŭnukam by pakazvaŭ, jak budzionaŭku.

* * *

Karpienka kazaŭ, što lubimy jahony zaniatak u Viarchoŭnym Saviecie — hulnia «Šušu haniać».

Plažyć Šuškieviča.

«Šušu haniać» lubili i Bułachaŭ z Hančarom.

Praz hetuju hulniu nikomu nieviadomy dyrektar saŭhasa Łukašenka staŭ znanym palitykam, a potym i prezidentam.

Praz hetuju hulniu Karpienki, Hančara i Bułachava prosta nie stała.

Ale ž pahulali. Šušu pahaniali.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0