Kanstancin Baravy: «NATO, my z taboj!»

Kanstancin Baravy:

«NATO, my z taboj!»

Hutarka karespandenta «NN» z deputatam rasiejskaj Dumy Kanstancinam Baravym pra padziei apošniaha času.

«NN»: U siaredzinie sakavika demakraty Biełarusi j Rasiei sustrelisia ŭ Maskvie, kab abjadnać svaje namahańni. Jak Vy aceńvajecie vyniki sustrečy?

Kanstancin Baravy: Faktyčna, abjadnańnie biełaruskich i rasiejskich demakrataŭ adbyłosia. My pryniali kankretnyja rašeńni. Prykładam, častka pracy, jakuju pavinien zrabić ja, — stvareńnie Kaardynacyjnaj Rady demakratyčnych siłaŭ Biełarusi j Rasiei z rehistracyjaj u Miensku i Maskvie. Zrazumieła, u Miensku heta zrabić bolš składana... Stvarajem infarmacyjny centar. Važna, kab zajavy biełaruskich palitykaŭ byli viadomyja ŚMI ŭ Rasiei.

«NN»: Jaki praciah mieła Vaša akcyja salidarnasici z NATO (K.Baravy, V.Navadvorskaja dy M.Chramaŭ — lidery pravych radykalnych partyjaŭ Rasiei — abjechali na mašynie pasolstvy zachodnich krainaŭ ź plakatam «NATO, my z taboj!»)?

K.B.: Učora ja vystupaŭ na radyjostancyi «Na siemi chołmach», telefanavali ludzi, i mnohija kazali, što jany padtrymlivajuć dziejańni NATO. Jany razumiejuć, što heta dziejańni nie abstraktnaha NATO, a suśvietnaj supolnaści dziela praduchileńnia humanitarnaje katastrofy i suprać dyktatarskaha režymu. Darečy, abmiarkoŭvali z słuchačami j Łukašenku. Pryhadvali hety moj žart nakont partyzanskaha atradu imia Valeryi Navadvorskaj. I sapraŭdy pryjšli da vysnovy, što Łukašenku sytuacyja ź Juhasłavijaj nadzvyčaj chvaluje. Bo jon razumieje, što kali piarojdzie da kančatkovaha padaŭleńnia apazycyi, da masavych parušeńniaŭ pravoŭ čałavieka, jaho samoha čakaje los Miłošaviča.

«NN»: Nakolki, na Vašuju dumku, realnaja adpraŭka dobraachvotnikaŭ u Serbiju? Čyrvona-karyčnievyja ciapier tolki pra heta j kažuć. Adnaho takoha ja sustreła ŭ maskoŭskim ciahniku — sa svastykaj dy ŭ kamuflažy...

K.B. Na žal, jany tolki kažuć. Lepš było b, kab hetaja zvarjaciełaja častka hramadztva pryniała svoj chałodny duš...

«NN»: Vy majecie na ŭvazie, što jany prosta nia bačyli, što takoje vajna? Ale ŭ RNIE niamała tych, chto byŭ u Čačenii, Afhanistanie.

K.B.: Vielmi mała. Bo mała chto z najmitaŭ vyžyŭ. U asnoŭnym tam ludzi, jakija tolki havorać, što jany brali ŭdzieł. Bolšaja častka hetych radykałaŭ — heta zusim nie bajeviki, a maradziory, jakija nie vajavali, a byli ŭ zonie kanfliktu ź inšymi metami. A vielmi mnohija z tych, chto pa duraści, pa maładości trapiŭ u hetkija pieradziełki, viartajucca zdarovymi ludźmi — u sensie razumieńnia realnaha žyćcia, ale maralna skalečanymi. Samy darahi šlach da razumieńnia žyćcia — kali ciabie bjuć niečym ciažkim... My taksama planujem pačać zbor dobraachvotnikaŭ. Ale jany buduć vystupać na baku NATO.

«NN»: Što Vy dumajecie pra našyja prezydenckija vybary? Jak staviciesia da słovaŭ Z.Paźniaka, što M.Čyhir — staŭlenik Rasiei, a jahonaje vyłučeńnie — pravakacyja Kramla?

K.B.: Miarkuju, što hetaja zajava — element vybarčaje kampanii. Što Čyhir nia staŭlenik imperskich palityčnych siłaŭ, zrazumieła j Paźniaku. Mnie asabista pazycyja BNF u pytańni bolšaj niezaležnaści Biełarusi ad Rasiei ciapier, kali Rasieja — dziaržava niedemakratyčnaja, bližejšaja za pazycyju Čyhira. Ale z hetaha nie vynikaje, što Paźniak — staŭlenik Baravoha. A toje, što my z Čyhirom dobra znajomyja, što jon biare aktyŭny ŭdzieł u abjadnańni demakratyčnych siłaŭ, jašče nie daje padstavu ličyć jaho niečym staŭlenikam.

«NN»: Siabra Łukašenki Miłošavič admoviŭsia vysłuchać Vašych paplečnikaŭ z «Pravoho dieła», a kamentar juhasłaŭskaj televizii nahadaŭ kamentary ciapierašniaha BT. Jakija heta budzie, na Vašuju dumku, mieć nastupstvy?

K.B.: Miłošavič zmahajecca za zachavańnie svajoj ułady. Jahonaja admova supracoŭničać z Hajdaram, Niamcovym, Fiodaravym kaža pra toje, što spynieńnie vajny jamu niepatrebnaje. Jon sfalšavaŭ vybary, a ciapier jašče ŭpała jahonaja papularnaść u hramadztvie: kamu ž padabajecca, što krainu bambiać z-za dyktatara, jaki zabivaje ludziej? Narod raspłočvajecca siońnia za złačynstvy Miłošaviča, a toj, vidać, padtrymać svoj režym ciapier moža tolki na štychach. Rasiejskich... Na niešta hetkaje jon i spadziajecca. Navat kali Zachad spynić bambardavańni, dyktatar nia zmoža ciapier padtrymlivać taki samy žorstki režym, jak pierad vajnoj. Urešcie Miłošavič budzie źmieščany i pryciahnuty da suda za etničnyja čystki. Ja dumaju, jahony los vielmi sumny: jon paprosić palityčnaha prytułku ŭ Rasiei albo ŭ Biełarusi. I budzie bavić tut svoj čas, pakul Rasieja j Biełaruś nia stanuć demakratyčnymi dziaržavami. Tady jaho pasprabujuć i tut pryciahnuć da kryminalnaj adkaznaści, i jon budzie ŭciakać kudy ŭ Irak, Liviju ci na Kubu... Vybar u jaho nievialiki. Dyktatarskija režymy paŭsiul niaŭstojlivyja. Apošnija svaje dni Miłošavič praviadzie, vidać, dzieści ŭ Paŭnočnaj Karei. Albo ŭ turmie.

Hutaryła Taciana Śnitko, Maskva—Miensk