Novaje Jarmo
UładzimEr Jarmošyn — Premjer ź Niamihi
U piatnicu Łukašenka źmianiŭ premjera: na miesca staroha Linha sieŭ Uładzimier Jarmošyn. Na 14 sakavika, napiaredni Maršu Svabody, zaplanavanaje aficyjnaje zaćvierdžańnie byłoha mienskaha mera na novaj pasadzie. Hetak Łukašenka choča stvaryć imitacyju pieramienaŭ, kab ludzi, paspadziavaŭšysia na abnaŭleńnie, nia vyjšli na vulicy.
Ci možna ad Jarmošyna čakać niečaha lepšaha? Apazycyja kateharyčna zajaŭlaje, što ničoha. Užo chacia b tamu, što ŭ našaj krainie ŭsio vyrašaje adzin čałaviek.
Vincuk Viačorka, naprykład, nia vieryć u zdolnaść Jarmošyna dabicca realnych pieramienaŭ u krainie. Z pryznačeńniem novaha premjera V.Viačorka ŭpieršyniu, jak pryznaŭsia, źviarnuŭ uvahu na nacyjanalny skład uradu.
Jarmošyn — jašče adzin rasiejec u najvyšejšych ešalonach. Zamiatalin, Łatypaŭ, Čumakoŭ, Stražaŭ, Šymaŭ — usie jany rodam nie ź Biełarusi. Ci jany za nas razumniejšyja? Ci prosta pa niejkim niepisanym zakonie hubernskija ŭładary musiać być vialikarasiejcami? Vyrazna tutejšy čałaviek z zahadkava-bałtyjskim proźviščam Linh u hety šerah nia ŭłaziŭ. Ale, ź inšaha boku, što nam było ad jahonaj tutejšaści i smačnaha kreolskaha «č» u jaho šablonnych vystupach? Da taho ž, znajomcy Jarmošyna ćvierdziać, što staŭleńnie novaha premjera da biełaruskaj movy nie błahoje...
Niezrazumiełaje staŭleńnie Ŭ.Jarmošyna da demakratyčnych pryncypaŭ: adyjoznaja fihura jahonaha namieśnika Čykina ŭsio błytała. Niajasna, chto ź ich u kaho byŭ pieškaj. Kažuć, prystaŭleny šery kardynał Čykin kiravaŭ palityčnym žyćciom stalicy, a Jarmošyn zajmaŭsia vyklučna haspadarčymi pytańniami. Adnak na ŭsich demanstracyjach pratestu prysutničaŭ: mo ŭ niečym i pierakanaŭsia?
Jarmošyn maładziejšy, u ekanamičnych pohladach liberalniejšy. Kažuć, što Jarmošyn zusim nie palityk, tamu jaho Łukašenka i pryznačyŭ — ale znoŭ ža, apalityčnaść Jarmošyna moža stacca toj šyrmaj, za jakoj jon zmoža cichma rabić kroki pa liberalizacyi ekanomiki, bo za śpinaj — palityčnaje alibi. Kažuć taksama, što na Jarmošyna specsłužby majuć doŭhi śpis drobnaha kampramatu.
Hałoŭnaje ž, čamu Jarmošyn nie praciŭnik Łukašenku — Niamiha. Dla narodu jon nazaŭsiody zastaniecca premjeram ź Niamihi. Dyj pa-čałaviečy hetuju kroŭ jon zaŭždy budzie pamiatać i sabie dakarać. Paśla toj trahiedyi Jarmošyn paprasiŭsia ŭ adstaŭku, ale Łukašenka jaho nie puściŭ, mahčyma, užo pryhladajučysia da kandydatury. Viedajučy: čym słabiejšyja ruki, tym calejšaja hałava.
Anatol Prasałovič
