Tolki hultaj nie paraŭnoŭvaŭ rasiejskaha filmu «Ŭcioki» Jahora Michałkova-Kančałoŭskaha (syna Andreja Kančałoŭskaha) z amerykanskim «Uciekačom»: u abodvuch filmach jość lekar, iłžyva abvinavačany ŭ zabojstvie žonki (u Kančałoŭskaha — Jaŭhien Mironaŭ, u amerykancaŭ — Charysan Ford), jość ucioki i pryncypovy pieraślednik (Alaksiej Sierabrakoŭ jak rasiejskaja inkarnacyja Tomi Li Džonsa), jość bojki i vykryćcio złačyncy.
Kalehi z aŭtarytetnaha sajtu www.kino-govno.com z radaściu znajšli ŭ karcinie šmat cikavaha, ale lepiej paraŭnoŭvać film nie z halivudzkim aryhinałam, a z «tatavym kino».
«Tatava kino» (Andrej Kančałoŭski, Mikita Michałkoŭ, Siarhiej Bandarčuk) — kino aŭtarskaje, masavaje, imperskaje — i nie biaz talentu. «Synkova kino», jakoje ŭzyšło ŭ časy pierabudovy (Jahor Kančałoŭski, Fiodar Bandarčuk, Dzianis Jeŭścihniejeŭ), — heta maniernyja namioki na aŭtarstva, chałodnaje ramieśnictva biez dušy i plastykavaja, «modnaja» imitacyja žanru.
«Ucioki» Jahora Kančałoŭskaha ŭ paraŭnańni ź jahonymi «Antykilerami» — sapraŭdny krok nazad.
Aŭtamabilnyja pahoni j paloty mašyn — jak u «Antykilery», kamera šmorhaje j dryhajecca, mantažnyja zaikańni paŭtarajucca znoŭ i znoŭ — ale nie tamu, što takaja patreba, a tamu što musić być modny pryjom.
Hlamurnaja karcinka aperatara Antona Antonava — jak u reklamie prakładak: suchaja i čyścieńkaja, niabiesnaja; ale ŭ parušeńnie stylu — čorna-biełyja karcinki tryźnieńniaŭ. U hetych tryźnieńniach hieroju źjaŭlajecca zabitaja žonka i z frazaju «Ty viedaješ» łaskava ŭśmichajecca.
Interjery ŭ filmie takija ž «pravilnyja», jak i karcinka: usie hieroi žyvuć nadzvyčaj zamožna i navat rasiejskaja medsiastra maje doma noŭtbuk (!) z dostupam u sieciva. Majomasnaja «ŭpakavanaść» — abaviazkovaje praviła ščaślivaha reklamnaha śvietu «synkoŭ».
U takim sterylnym asiarodździ stylistyčna biezdakornymi vyhladajuć tolki kiempavaja babulka z abrezam i nafarbavanaja prastytutka z zatočkaj.
«Ucioki» («Pobieh»)
Rasieja, 2005, kalarovy i č/b, 110 chv.
Žanr: bajavik, tryler
Adznaka: 4 (z 10)
