Pra heta napisaŭ u svaim fejsbuku Viktar Šnip.
«Siońnia [8 maja] nazaŭsiody raźvitaŭsia z Uładzisłavam Mačulskim (6.01.1960—6.05.2017). Letam 2002 jon uznačaliŭ «Mastackuju litaraturu». Da jaho prychodu vydaviectva za paŭhoda vypuściła ŭ śviet usiaho vosiem knih. Prablem — vyšej hałavy. Da «Mastackaj litaratury» było dałučana «Junactva». Treba było stvarać novy tvorčy kalektyŭ. I kalektyŭ byŭ stvorany. U lutym 2004 hoda Mačulski zaprasiŭ mianie na pracu i tamu ja dobra viedaju, jak «Mastackaja litaratura» nialohka vychodziła z kryzisu. Užo ŭ 2004 hodzie była vydadziena cudoŭnaja kniha «Nota sud́by», pryśviečanaja Uładzimiru Mulavinu. Z hetaj knihi raspačałasia novaja sieryja «Žyćcio znakamitych ludziej Biełarusi». U dyrektarskim kabiniecie Mačulskim, Praŭdzinym i mnoju byli prydumany, a potym raspracavany ŭsim vydavieckim kalektyvam novyja sieryi— «Proza XXI stahodździa, «Paezija XXI stahodździa», «Załatoje piaro», «Ziamla maja», «Biełaruskaja aŭtarskaja kazka», «Kazki XXI stahodździa», «Biełaruś muzyčnaja», «Mastaki Biełarusi», «Biełaruś mastackaja», «Našy hieroi», «Naš sučaśnik». U 2006 hodzie na mižnarodnaj vystavie vydaviectva atrymała «Zołata Paryža», a ŭ 2009 — Hran-pry Mižnarodnaha konkursu za litaraturna-mastackaje vydańnie Ł. Nieścierčuka «Napaleon Orda. Šlach da Baćkaŭščyny». Pry Mačulskim vydaviectva atrymała dypłomy imia Francyska Skaryny za knihi «1418 dniej Vielikoj Otiečiestviennoj vojny: chronołohija sobytij», «Mama, maci, matula…» i «Nikoli nie zabudziem».
Za trynaccać hadoŭ pracy Mačulskim było padpisana da druku bolš tysiačy nazvaŭ knih. Pry im była adnoŭlena sieryja «Školnaja biblijateka». Byli raspačaty Zbor tvoraŭ Uładzimira Karatkieviča ŭ 25-ci tamach i «Załataja kalekcyja biełaruskaj litaratury» ŭ 50. Słovam, było zroblena šmat.
Pakinuŭšy vydaviectva, Uładzisłaŭ Antonavič, budučy ŭ našym budynku, zaŭsiody zachodziŭ u «Mastackuju litaraturu». Jon radavaŭsia našym novym pośpiecham i hanaryŭsia, što paśla siabie pakinuŭ paśpiachovy tvorčy kalektyŭ. Dva dni tamu Uładzisłaŭ Mačulski pakinuŭ hety śviet. Zastalisia bieź jaho staryja baćki, troje dziaciej i žonka. Zastalisia vydadzienyja knihi, zastalisia siabry i kalehi. Jašče možna było jamu žyć i žyć, pracavać i pracavać, ale… Žyćcio praciahvajecca».
