Землякі, альбо Беларускія лімэрыкі-II
не даюць болей веры ні горад, ні
сужаніца, ні дзеці.
Ой, што робіцца ў сьвеце!
Ой, відаць, пачынаюцца гора дні!
Рэстаранны музыка ў Вялейцы
Баха граў на электражалейцы.
А Яган Сэбасьцян
меў шыкоўны баян
і шабашыў на вузкакалейцы.
Сын старога музыкі ў Вялейцы
грае джаз на той самай жалейцы
й толькі вольнай пары
любіць ВІА «Сябры»
й аддае перавагу батлейцы.
Неразважны сатырык з-пад Слоніму
вершы надрукаваў без псэўдоніму
супраць уладара –
і за спробу пяра
атрымаў… (Не знаходжу сыноніму.)
Рызыкоўныя гоншчыкі зь Ліды
выпрабоўвалі супэрбаліды…
Сёньня кожны жыхар
хлопцаў ведае ў твар:
гераічныя ў іх інваліды!
Патрыёт-пабіраха з Смургоняў
ў знак пратэсту жабруе ў вагоне
і сьвядома бярэ
толькі дробныя «рэ»:
на буйных не малююць «пагоні»!
РНЕшнік-суворавец з Кобрыню
не баіцца ні ўдава, ні кобры, ні
каракурта, бо ён
сам нібы скарпіён,
«дзяржбясьпекай» як зброя адобраны.
Найскептычная жэншчына з Рэчыцы
атрымала пасаду дасьледчыцы.
Запярэчыш старой –
толькі скепсьціш настрой:
найскептычным вой кепска пярэчыцца!
Найнавейшы расеец з-пад Копылю
ў патрыманым катаецца «опэлі»:
гаспадар год таму
не патрапіў ў турму
й пахаваны ў мясцовым нэкропалі.
Сама праведны рэзьнік з Лагойску
стаў рабіць абсалютна па-гойску:
праз сваю дабрыню
забівае сьвіньню,
бо сыны ва Ўкраіне, у войску.
У сям’і чарнасоценца з Доўску
сын у сьне гаварыў па-жыдоўску.
Бацька помсьціць гатоў,
закрычэў: «Бі жыдоў!»…
А пасьля дараваў па-бацькоўску.
