Daśledavańnie paćviardžaje nieabchodnaść snu dla zapaminańnia.
Karyść snu dla zdaroŭja i dobraha samaadčuvańnia źjaŭlajecca aksijomaj. Što son nieabchodny dla efiektyŭnaha navučania, navukoŭcy viedali i raniej. Ale ciapier, zdajecca, kamanda daśledčykaŭ z Amieryki rastłumačyła miechanizm uzajemasuviazi snu i navučańnia.
Veńbajo Han z Łenhonskaha miedycynskaha centra ŭ Ńju-Jorku pastaviŭ ekśpierymient na myšach. U čerapie žyviołaŭ zrabili śpiecyjalnyja «vokny», kab vyvučać karu hałaŭnoha mozhu. Myšej padzialili na dźvie hrupy i vučyli novamu navyku: chadzić pa pavarotnym stryžni.
Pieršaj hrupie myšej na praktykavańni davali mienš času, ale im dazvalali vyspacca. Druhoj hrupie myšej advodzili bolš času na praktykavańni, ale prymušali nie spać.
Paśla navukoŭcy łaziernym skanujučym mikraskopam «zazirnuli» ŭ mozh myšej. Vyjaviłasia, što ŭ mozhu myšej, jakija spali, aktyŭna źjaŭlalisia dendrytnyja šypiki — elemienty, adkaznyja za suviaź pamiž niejronami. Myšy ź pieršaj hrupy navučalisia lepš, i navukoŭcy dapuścili, što razhalinavanaja suviaź pamiž niejronami mozhu słužyć doŭhaterminovym schoviščam dla novaj infarmacyi.
Bolš za toje, navukoŭcy vyśvietlili, što farmiravańnie mižniejronnych suviaziaŭ adbyvajecca ŭ fazie hłybokaha snu. Tamu dla palapšeńnia vynikaŭ zapaminańnia varta pierahledzieć padychod da spravy: pavieličeńnie času navučańnia zusim nie harantuje, što ŭ hałavie zastaniecca bolš.
Vylecieła ŭ nieviadomym kirunku śpikierka KR Anžalika Mielnikava30
Kamientary