Lavon Barščeŭski vydaŭ knihu svaich vybranych pierakładaŭ.
Uvazie čytača prapanujecca biesprecedentnaja aŭtarskaja antałohija paezii Jeŭropy i abiedźviuch Amieryk. U joj — 250 tvoraŭ bolš jak sta aŭtaraŭ. Kniha źmiaščaje pierakłady z tryccaci movaŭ — ad staražytnahrečaskaj da finskaj.
Voś jak, naprykład, Barščeŭski pierastvaryŭ viadomy vierš Maryny Ćviatajevaj «Mnie nravitsia, čto vy bolny nie mnoj…»:
Mnie ŭściešna, što Vy chvory… nie, nie mnoj
Mnie ŭściešna, što ja chvoraja nie Vami,
Što ŭvieś ciažar taje vahi ziamnoj
Nie papłyvie pad našymi nahami.
Mnie ŭściešna, što biez pychi ledzianoj
Mahu być z Vami j nie chitryć vačami,
Nie čyrvanieć, nie bavicca manoj, —
Adno sudakranacca rukavami…
Mnie ŭściešna, što nie soramna ani
Pry mnie Vam abdymać jaje, druhuju,
Što Vy mnie nie praročycie ŭ ahni
Piakielnym być, bo ja nie Vas całuju.
Što Vy imia ź piaščotaj dzień pry dni
Majho nie paŭtarajecie ŭpustuju
I što siarod carkoŭnaj cišyni
Nikoli nie śpiajuć nam: «Aliłuja!»
Ja ŭdziačnaja Vam sercam i rukoj
Za toje, što, nie viedajučy sami,
Vy lubicie mianie; za moj spakoj,
Za našy nie-hulańni viečarami,
Za poŭniu, što nie ŭ nas nad hałavoj,
Za toje, što nie bačylisia dniami,
Što chvory ŭsio-tki Vy - na žal! - nie mnoj,
Što chvoraja ja ŭsio ž — na žal! — nie Vami.
Vydaŭ knihu vydaviec i pierakładčyk Źmicier Kołas. Pabačyć i prydbać jaje možna na stendzie vydaŭca na Minskaj knižnaj vystavie.
Chto taja Alina, ź jakoj Łukašenka tancavaŭ hetym razam na navahodnim bali18
Kamientary