«Kali b nie Anatol Butevič…» Dziaržaŭny dziejač i piśmieńnik adśviatkavaŭ 70-hodździe
«Śviatkuje 70 hod Anatol Butevič — vydatny piśmieńnik, aśvietnik, kulturny i dziaržaŭny dziejač. U 1990-ja hady Anatol Ivanavič byŭ ministram kultury i druku, paśla — ambasadaram Biełarusi ŭ Rumynii. I viedajecie, redka sustrakajecca miž čynoŭnikaŭ, kab navat praz 20 hod ludzi, jakija sutykalisia ź im padčas jahonaj «vysokaj» pracy tak ciopła i zachoplena adhukalisia pra jahonuju dziejnaść. Kolki jon paśpieŭ zrabić za tyja paru «ministerskich» hod! Recha tych dobrych spravaŭ čuvać dahetul, kali to tam, to tut čuju ad roznych ludziej, što «kali b nie Butevič…» — piša pra jubilara Hleb Łabadzienka. — Ščyry, sumlenny, biełaruski. Pachodzić z-pad Niaśviža, što abumoviła cikavaść da historyi, šlachietnych tradycyj, rodu Radziviłaŭ dy inšych mahnataŭ. Paśpieŭ papracavać u hazietach, vydaviectvach. Vydaŭ niekalki dziasiatkaŭ knih dla dziaciej i darosłych.
Rabiŭ i robić šmat važnaha i karysnaha dla našaj kultury, pry hetym nie vychvalajučysia i nie afišujučy heta. Ź niadaŭnich spravaŭ — zamiena «cybuliny» na Niaśvižskim zamku na narmalovuju viežu. U značnaj stupieni heta zasłuha Anatola Buteviča. A kolki jon dapamoh z pomnikam Kaściušku…
Voś ža, z narodzinami, darahi Anatol Ivanavič — chaj Boh bieraže vas!» — piša Łabadzienka.
Ciapier čytajuć
Chto toj čaćviorty vajskoviec ZŠA, jakoha dahetul šukajuć? I jaki amal supadaje pa ŭzroście z amierykancam, zatrymanym pad Maładziečnam5
Kamientary