Što viadoma pra siamju i baćkoŭ novaha ministra abarony Viktara Chrenina
Alaksandr Łukašenka 20 studzienia pryznačyŭ hienierał-majora Viktara Chrenina ministram abarony. Da hetaha Chrenin byŭ kamandujučym vojskami Zachodniaha apieratyŭnaha kamandavańnia, štab jakoha znachodzicca ŭ Hrodnie.
Kali karacieńka prajścisia pa bijahrafii Viktara Chrenina, to naradziŭsia jon u 1971 hodzie ŭ Navahrudku Hrodzienskaj vobłaści. U 1988 hodzie skončyŭ Usuryjskaje suvoraŭskaje vučylišča, u 1992 — Omskaje vyšejšaje ahulnavajskovoje kamandnaje vučylišča imia Frunze. U 2005 — Vajskovuju akademiju Biełarusi.
Słužbu prachodziŭ na samych roznych pasadach. U 2014 hodzie staŭ namieśnikam kamandujučaha vojskami Zachodniaha apieratyŭnaha kamandvańnia, u 2015 — staŭ kamandujučym.
«NN» znajšła niekatoryja cikavyja źviestki pra asabistaje žyćcio i siamju novaha ministra abarony.
Baćki Viktara Chrenina žyvuć u Hrodnie. Pierajechali sa svajoj prastornaj trochpakajovaj kvatery na vulicy Janki Kupały ŭ ściplejšuju, kab u bolšaj mahła žyć dačka ź siamjoj.
Hienadź Ivanavič Chrenin — baćka ministra — taksama ŭ minułym vajskoviec, pałkoŭnik zapasu. Jon sam rodam ź Pienzienskaj vobłaści Rasii, ale z dvuch hadoŭ žyvie ŭ Biełarusi. Jahony baćka — Ivan — taksama ŭ minułym vajskoviec, staršy lejtenant.
«Baćku ŭ 1946 hodzie adpravili ŭ zapas pa stanie zdaroŭja, to jon i vyrašyŭ pierabracca ŭ Navahrudak. Tam užo da hetaha słužyŭ jahony brat. I siostry ŭsie pierajechali. Tak atrymałasia, što ŭsie Chreniny znajšli siabie ŭ Navahrudku», — kaža Hienadź Ivanavič.
My spytalisia, kim jon siońnia siabie ličyć: ruskim ci biełarusam? «Nu jakim ruskim? Ja tut žyvu z dvuch hadoŭ. Kaniečnie, biełarus», — kaža spadar Hienadź.
Babula Viktara Chrenina, Varvara Michajłaŭna Barysava, razam z mužam taksama žyvuć u Hrodnie. Žančynie ŭžo 92 hady, stolki ž jaje mužu Vasilu Antonaviču Barysavu — vieteranu Druhoj suśvietnaj.
Varvara Michajłaŭna nie čuła jašče, što ŭnuk staŭ ministram. «Boža ž moj, heta što, treba jechać u Minsk žyć? Jon ža budzie ad mianie chavać, bo ja budu płakać. Jon da nas pryjazdžaje časta: moža, vam što kupić, što dapamahčy, adramantavaŭ dźviery nam. «Babula, dziadula, vy zadavolenyja?» Mamački maje śviatyja, śviaty Boža, śviataja Trojca, pamiłuj jaho. I radaść za jaho, i chvalavańnie — usio razam».
Dzied ministra rodam z Žukaŭki Branskaj vobłaści Rasii, u Biełarusi apynuŭsia paśla vajny. «Ja miedsiastroj była, a jon u špital Navahrudskaha rajona trapiŭ. Ruka ŭ jaho ŭsia pierabitaja była, boŭtałasia. Ja pahladzieła, dzie ŭžo dobry čałaviek, piaščotny. Skazaŭ, što nie pajedu nazad — chaču, kab ty była majoj žonkaj», — raskazvaje babula Viktara Chrenina pra znajomstva z mužam. Potym Vasil Antonavič skončyŭ charčovy instytut u Maskvie, ale žyć viarnuŭsia ŭ Biełaruś da žonki.
Varvara Michajłaŭna kaža, što była suprać taho, kab jaje dačka Raisa vychodziła zamuž za Viktara Chrenina. «Jana ŭ mianie vyšejšuju adukacyju atrymała — ekanamist, razumnička. Ja chacieła joj paru bolš hodnuju, niešta lepšaje. Chacieła, kab adukacyja ŭ jaho była nie horšaj za daččynu. I maci Chrenina była suprać, ale jon nie adstaŭ. Skazaŭ, «nie». Kali adčuvaŭ, što ja nastuplu im na mazol, to zabraŭ Raisu i pajechaŭ na Poŭnač».
Sama Varvara Michajłaŭna rodam ź miastečka Turec Karelickaha rajona. «Ja Viciu kazała: našto tabie być Chreninym? Biare majo proźvišča — jano najlepšaje ŭ śviecie. Jon zaśmiajaŭsia na heta: babula, nam nielha tak rabić, ja zastanusia Chreninym. A majo proźvišča Brazoŭskaja, my sa šlachty».
Kali baćka ministra abraŭ šlach vajskoŭca, to jaho panasiła pa Savieckim Sajuzie. «Vicia na Prymorskim krai ŭ škołu chadziŭ, a ŭžo na Čukotcy vosiem kłasaŭ zakančvaŭ». Hienadź Ivanavič Chrenin prasłužyŭ 14,5 hoda na Dalokim Uschodzie Rasii, ź ich 3,5 hoda ŭ vajskovym haradku «Anadyr-1» na Čukotcy. Na hetaj bazie zachoŭvałasia jadziernaja zbroja. «Nikudy tam za płot nie vyjdzieš, nikudy ich nie vypuskali. A vypuściš, tolki sonca śviecić, a praz paŭhadziny takaja purha, što ničoha nie bačna», — uspaminaje mužčyna, jamu 75 hadoŭ.
«Tady byŭ taki čas. Ciapier užo dalej za Minsk nie pašluć słužyć», — śmiajecca Hienadź Chrenin.
«Vicia ž usio žyćcio sa mnoj pa vajskovych čaściach. Bačyŭ usio, što adbyvajecca na słužbie. Tak i sam zachacieŭ stać vajskoŭcam. Ja kažu: budzieš dobra vučycca — stanieš. Jon vosiem kłasaŭ skončyŭ biez trojek, i sam palacieŭ z Čukotki pastupać va Usuryjsk. Tam pa-inšamu nijak, tolki samalotam, druhoha transpartu niama», — raskazvaje baćka ministra.
Pytajemsia, ci ciažka było słužyć na Čukotcy. «Nu čamu adrazu ciažka? Inšym razam chaładnavata, a tak narmalna», — znoŭ śmiajecca spadar Hienadź.
Varvara Michajłaŭna kaža, što vielmi chvalavałasia za dačku, kali taja pajechała na Poŭnač. «Jana mnie pisała ŭ listach, što adnojčy ledźvie vylezła sa śniehu, mocna płakała, amal što zahinuła tam u śniezie».
Hienadź Chrenin pryznajecca, što zaŭsiody maryŭ viarnucca ŭ Biełaruś. «Ja z Čukotki pisaŭ u Maskvu listy, kamandvańniu. Pisaŭ, cytuju: «Miaža maraŭ — horad Hrodna». Ja tady nie dumaŭ, što niechta našy listy ŭ Maskvie čytaje». U Biełaruś jon viarnuŭsia ŭ 1987, jašče da razvału SSSR. Sam budučy ministr na Radzimu viarnuŭsia adrazu paśla Omskaha vučylišča, u 1992 hodzie.
Što tyčycca Hienadzia Chrenina, to jon pryznajecca, što nikoli nie chacieŭ pamianiać proźvišča. «Navat žonka z Barysavych stała Chreninaj», — havoryć joj.
Žonka ministra Natalla Chrenina pracuje doktaram, jana zahadčyca fizijaterapieŭtyčnaha adździaleńnia ŭ 1134 Vajskovym miedycynskim kliničnym centry.
U pary jość adna dačka Maryna. U 2015 hodzie jana skončyła jurydyčny fakultet Hrodzienskaha dziaržaŭnaha ŭniviersiteta. Ciapier pracuje ŭ adnym z hrodzienskich bankaŭ. Zamužam, dziaciej pakul nie maje.
Taksama ŭ ministra jość małodšaja siastra Kaciaryna. U ich dziesiać hadoŭ roźnicy z bratam. Jana skončyła technikum biznesu i prava ŭ Hrodnie, pracuje ŭ «Biełarusbanku». Tam ža pracuje i jaje muž Viktar Vasilevič, jon načalnik adździeła pa pracy ź piersanałam.
«Tania, my z taboj!» Ułady zapuścili fłešmob u padtrymku žančyny ŭ čyrvona-zialonym VIDEA27
Kamientary