Šykoŭny pomnik draŭlanaha dojlidstva patynkavali, u vokny ŭstavili škłopakiety, na dachu źjavilisia kupały-cybuliny, uvachod naraścili z vykarystańniem silikatnych błokaŭ.
Šykoŭny pomnik draŭlanaha dojlidstva patynkavali, u vokny ŭstavili škłopakiety, na dachu źjavilisia kupały-cybuliny, uvachod naraścili z vykarystańniem silikatnych błokaŭ.
Kryžaŭźvižanskaja carkva ŭ vioscy Hoščava zaniesienaja ŭ Dziaržaŭny śpis historyka-kulturnych kaštoŭnaściaŭ. Hetaja ładnaja, prysadzistaja, ale dzivosna harmaničnaja cerkaŭka była zbudavanaja ŭ 1838 hodzie. Bačyła vojny, bačyła saviety. Vystajała. Sioleta carkvu vyrašyli adramantavać. Dobraja zaduma — niemałady ž budynak. Ale što za ramont robiać z dalikatnym starym drevam?
Pomnik draŭlanaha dojlidstva patynkavali. U vokny ŭstavili škłopakiety. Na dachu źjavilisia kupały-cybuliny ŭ maskoŭskim styli. Bolš za toje, adzin kupał paŭstaŭ tam, dzie jaho nie było. Tambur naraścili z vykarystańniem silikatnych błokaŭ. A ad porcika z padvojnymi fihurnymi kałonami, što tak hustoŭna vyłučaŭ hałoŭny ŭvachod, nie zastałosia i śledu. Što i havaryć pra takuju drabnicu jak paŭcyrkulnyja vokny z raznymi lištvami, dziakujučy jakim carkva niby žyvaja pazirała na kožnaha, chto padychodziŭ da jaje z fasadu. Dałoŭ i ich.
U chodzie ramontu «niepapraŭna źmianiajecca jaje źniešni vyhlad, kanstrukcyi, mastacka-architekturnaje azdableńnie, što źjaŭlajecca parušeńniem art. 27; 28; 29; 32; 33; 36; 37; 45 Zakona «Ab achovie historyka-kulturnaj spadčyny Respubliki Biełaruś» ad 9 studzienia 2006 h.» — piša ŭ zvarocie da Ministerstva kultury staršynia Biełaruskaha dobraachvotnaha tavarystva achovy pomnikaŭ historyi i kultury Anton Astapovič. Jon adznačaje, što «praktyka niesankcyjanavanych pracaŭ na historyka-kulturnych kaštoŭnaściach, źmianieńnia ich kanstrukcyj i vyhladu, u niekatorych vypadkach źniščeńnie pomnikaŭ, na žal, jašče sustrakajecca ŭ Biełarusi».
Spadar Astapovič ličyć, što «pieraškodzić hetamu pavinna žorstkaja pazicyja Ministerstva kultury».
Z adpaviednym zvarotam A. Astapovič źviarnuŭsia taksama ŭ prakuraturu Ivacevickaha rajonu.
Tavarystva achovy pomnikaŭ chadajničaje pra zaviadzieńnie kryminalnaj spravy pavodle č. 2 art. 344 KK (naŭmysnaje źniščeńnie abo paškodžańnie historyka-kulturnych kaštoŭnaściaŭ abo materyjalnych abjektaŭ, jakim moža być prysvojeny status historyka-kulturnaj kaštoŭnaści) ŭ adnosinach da ŭłaśnika historyka-kulturnaj kaštoŭnaści, zakazčyka i padradčyka nierehłamientavanych ramontnych prac na dadzienym abjekcie, i pavodle art. 428 (Słužbovaja chałatnaść) u dačynieńni da ŭpaŭnavažanych supracoŭnikaŭ vykanaŭčaj ułady ŭ halinie kantrolu za vykanańniem zakanadaŭstva ab achovie historyka-kulturnaj spadčyny.
* * *
Va Ŭpraŭleńni pa achovie historyka-kulturnaj spadčyny i restaŭracyi Ministerstva kultury zajavili, što prajekt rekanstrukcyi carkvy ŭ Hoščavie nie ŭzhadniaŭsia ź Minkultury.
U Stajkaŭskim sielsaviecie, da jakoha naležyć vioska Hoščava, ad kamientaroŭ admovilisia, paraiŭšy źviartacca naŭprost da śviatara ajca Alaksandra. Ale adšukać jaho nie ŭdałosia. «Ciažka niešta na hetuju temu kamientavać», — kaža hałoŭny architektar Ivacevickaha rajona Śviatłana Hrušyk. Pa jaje słovach a. Alaksandr robić ramont samastojna. Znajšoŭ sabie sponsara, pryvatnuju asobu, jaki jamu i dapamahaje». Na pytańnie, ci ŭzhadnialisia hetyja pracy ź joj, jak z hałoŭnym architektaram rajonu, byŭ admoŭny adkaz.
Kamientary