Siastra Maksima Znaka syšła z advakatury i robić čaroŭnuju kieramiku
Siastra Maksima Znaka taksama juryst. I talenavity kieramist — jaje kazačny posud raskuplajuć na kirmašach. Na niekatorych kubačkach Iryna źmiaščaje radki ź vieršaŭ brata i biełaruskamoŭnyja nadpisy.
Pahavaryli ź joj pra kieramiku, prafiesiju i siamju.
«U siaredniaj škole źbirałasia ŭ prahramisty»
Na jurfak Iryna pajšła pa prykładzie brata.
«Niedzie ŭ siaredniaj škole ja źbirałasia ŭ prahramisty, a ŭ starejšych kłasach vyrašyła być jurystam. Ja razumieła, što nie płanuju kryminalnymi spravami zajmacca — mnie padabałasia, jak brat pracuje ź biznesam. Tamu ja išła mienavita ŭ haspadarčyja jurysty», — raskazvaje dziaŭčyna.
Advakatam jana stała, kali zvyčajnym jurystam-haspadarnikam zabaranili chadzić u sudy. Inakš raźvivacca ŭ prafiesii było b niemahčyma.
Syści z advakatury daviałosia ŭ listapadzie 2021 hoda. Bo źmianili zakanadaŭstva, likvidavali advakackija biuro.
«Ja zastałasia prosta jurystam, tym bolš što heta dazvoliła realizavacca mnie ŭ tvorčym płanie, čaho ja daŭno chacieła. Rašeńnie było dastatkova składanym, paŭpłyvali šmat abstavinaŭ.
U tym liku chaciełasia rabić kieramiku nie tolki dla siabie, ale i dla ludziej. Zdavałasia, takim čynam ja mahu i Maksima padtrymać. Nu i ciažka daŭsia hety hod».
«Źmianiła ŭsie talerki i kubački doma na svaje vyraby»
Tvorčaj Iryna była ź dziacinstva. Malavała, valała z šerści, sprabavała skrapbukinh. Kieramikaj jana zachapiłasia siem hod tamu.
«Ź joj mianie źviazali jurysty, — uśmichajecca dziaŭčyna. — Kalehi na moj dzień narodzinaŭ padaryli mnie siertyfikat na majstar-kłas pa kieramicy. Ja pieršy raz schadziła, i ŭsio — bolš mianie kieramika nie adpuskała.
Ja zapisałasia na kursy dla darosłych, kala hoda ich naviedvała. A potym pačała sama raźvivacca ŭ hetym napramku.
Bolš za ŭsio mnie padabajecca rabić posud. Heta vielmi pryjemna, kali ty biareš nie niejki kubačak z kramy, a toje, što daje tabie ciepłyniu ruk majstra. I zaraz ja vielmi dobra adčuvaju roźnicu pamiž mahazinnymi rečami i tym, što ja zrabiła sama. Ja źmianiła ŭsie talerki i kubački doma na svaje vyraby.
Taksama ŭ mianie ŭ zaležnaści ad natchnieńnia źjaŭlajucca niejkija art-pracy, skulpturnaja lepka. Naprykład, ja rabiła na kamin u dom kaflu, vialikaje pano.
Vielmi lublu roznyja nadpisy na kubačkach, bo heta dapamahaje mnie danieści niejkija idei da inšych. Pačałosia, kali ja była ŭ dekrecie — u mianie źjaviŭsia kubak z nadpisam pa-rusku «Mamie nužien kofie i piať minut tišiny». Ja stała daryć takija siabroŭkam, u jakich źjaŭlalisia dzieci, bo byvaje składana być mamaj.
Potym heta transfarmavałasia ŭ nadpis «Mnie patrebna kava i piać chvilin cišyni». Hetaj zimoj ja pačała i pa-biełarusku pisać, bo mnie padabajecca, jak jano hučyć. Pa-biełarusku ja pisała taksama słovy ź pieśniaŭ i vieršaŭ Maksima, jakija mnie vielmi adhukajucca. Mnie chaciełasia, kab naša sumiesnaja tvorčaść radavała ludziej».
Svaju čaroŭnuju kieramiku Iryna pradaje na minskich markietach. Na apošnim kaladnym kirmašy ŭ jaje raskupili praktyčna ŭvieś posud.
«U dziacinstvie Maksim vučyŭ svaim prykładam — ja chacieła rabić toje, što robić jon»
U Iryny i Maksima vialikaja roźnica va ŭzroście — 10 hod.
«Kali mnie było 11, Maksim užo ažaniŭsia i źjechaŭ z domu. Pra čas, kali ja była maleńkaja, zastalisia viasiołyja ŭspaminy, jak jon mianie dahary nahami ciahaje ci ja zachodžu da jaho ŭ pakoi, kali jaho siabry prychodzili — mnie padabałasia ź imi hutaryć i adčuvać siabie ŭ kampanii darosłych. Brat dapamahaŭ mnie šmat u čym — u anhielskaj movie, naprykład.
Kaniečnie, my nie byli nastolki blizkija, jak ludzi z maleńkaj roźnicaj va ŭzroście, jakija rastuć siabrami, hulajuć u adnolkavyja hulni. U nas hetaha nie było. Ale ja zaŭsiody viedała, što mahu źviarnucca da jaho pa luboj spravie. I jon adčuvaŭ toje ž. Bolš blizkija adnosiny ŭ nas źjavilisia, kali my pačali pracavać razam — tady roźnica va ŭzroście ŭžo nie adčuvałasia.
U dziacinstvie jon vučyŭ svaim prykładam. Ja vielmi chacieła rabić toje, što robić Maksim: hrać na hitary, śpiavać pieśni. Liču, što jon mianie vychavaŭ jak prafiesijanała ŭ jurydyčnaj prafiesii. Jon vyraściŭ mianie sa studentki (a va ŭniviersitecie praktyki było mała) u śpiecyjalista. Taja, kim ja źjaŭlajusia zaraz u jurydyčnaj śfiery, zasłuha ŭ tym liku Maksima».
«Maksim ŭ luboj situacyi starajecca pabačyć niešta dobraje»
Za čas, što Maksim Znak za kratami, jon napisaŭ blizu 7200 listoŭ!
«Amal usie listy ad Maksima byli natchnialnyja. Zdajecca, byŭ tolki adzin pieryjad vosieńniu, kali nie tolki rodnym, ale i inšym prychodzili listy ad jaho nie nadta viasiołyja. Pra toje, što da jaho dabrałasia vosieńskaja chandra i nie było žadańnia pisać. Ale praź miesiac-dva nastroj staŭ bolš spakojnym.
Maksim pa žyćci taki, što ŭ luboj situacyi starajecca pabačyć niešta dobraje. I heta jakaść jamu vielmi dapamahaje zaraz. Jaho siła duchu dapamahaje jamu zastavacca saboj.
Našy listy ŭ asnoŭnym pra štodzionnyja spravy. Na žal, ja nie mahu jamu raskazać, jak ja cudoŭna źjeździła ŭ Francyju ŭ takim-ta hodzie, bo jon viedaje, jak ja tam vandravała. U hetym sensie, mnie zdajecca, lahčej vieści pierapisku nieznajomym ludziam, bo im šmat što jość raskazać».
Jak siamji ŭdajecca zachoŭvać aptymizm, niahledziačy na ŭsio, što daviałosia pieražyć?
«Mnie zdajecca, z takim synam i bratam u nas prosta niama šancaŭ pavodzić siabie inakš, — razvažaje Iryna. —
Kali Maks badziory ŭ tych abstavinach, u jakich jon zaraz znachodzicca, my taksama pavinny. Kaniečnie, isnujuć momanty, kali vielmi ciažka, i baluča, i kryŭdna. Ale my starajemsia trymacca, bo ad našaha nastroju zaležyć i jaho nastroj.
Kali my budziem u listach pisać, što nam horka, heta jamu nie dapamoža. Lepš znajści cikavuju historyju i raskazać jaje Maksimu — heta bolš karysna dla jaho, čym našy ślozy».
***
Adras dla listoŭ Maksimu Znaku: 211322, Viciebskaja vobłaść, Viciebski rajon, p. Vićba, PK-3.
Sačyć za abnaŭleńniami i čytać jaho listy možna ŭ hetym kanale.
Čytajcie taksama: Biełaruska, dačka i ziać jakoj palitviaźni, zapuściła brend rečaŭ z kazinaha puchu Babula. Pahladzicie, jak stylova!
«Budzie zdymać maštabnyja prajekty z saboj u hałoŭnaj roli». Što dumajuć pra novaha ministra kultury Čarnieckaha jaho kalehi?1
Kamientary