«Mama ŭ šoku». Što raskazvajuć znajomyja pra biełarusa z PVK «Vahnier», jakoha ŭkraincy ŭziali ŭ pałon
«Nikoli nie čuli, kab jon prahnuŭ vajavać. Ale paśla Majdanu źmianiŭ staŭleńnie da ŭkraincaŭ», — kažuć znajomyja biełarusa Andreja Hieryłoviča, jaki byŭ najmitam PVK «Vahnier». U kancy listapada jon trapiŭ u pałon va Ukrainie. Ziemlaki raskazvajuć, što mahło pryvieści chłopca na vajnu.
34-hadovy Andrej Hieryłovič naradziŭsia ŭ vioscy Zaspa Rečyckaha rajona. Pasielišča z nasielnictvam pad tysiaču čałaviek vyciahnułasia ŭzdoŭž šašy z Rečycy na Łojeŭ. Ad ahraharadka da rajcentra 16 kiłamietraŭ, a da miažy z Ukrainaj — mieniej za paŭsotniu. Sa słavutych ziemlakoŭ — paety Anatol Sys z susiedniaha Haroškava i Siaržuk Sys z samoj Zaspy.
Miascovyja žychary kažuć, što ŭ lutym i sakaviku čuli huki vajny i niepakoilisia, kab jana nie pryjšła ŭ ich chaty. Navinu, što ich ziemlaka ŭziali ŭ pałon ukrainskija vajskoŭcy, bolšaść tych, z kim udałosia pahutaryć, nie viedali.
U Zaśpie žyvuć maci i brat Hieryłoviča. Pra jaho pałon jany viedajuć.
«Mama ŭ šoku ad hetych navinaŭ», — adreahavaŭ adzin ź viaskoŭcaŭ.
Andrej skončyŭ miascovuju škołu.
«Pamiataju jaho cikaŭnym chłopcam. Čytaŭ, byŭ pracavity, haspadarlivy. Hultajom nie byŭ. Da armii rabiŭ u kałhasie, a potym pajechaŭ u śviet. Pryjazdžaŭ da maci», — apavioŭ jašče adzin viaskoviec.
Andrej Hieryłovič da pryzyvu ŭ vojska rabiŭ u kałhasie «Savieckaja Biełaruś». Potym, pa słovach jaho adnapałčanina, słužyŭ suviazistam u Kałodziščach i zastaŭsia na kantrakcie. Prabyŭ na im niedzie da 2013 hoda.
«Ničoha kiepskaha pra jaho skazać nie mahu. Ad jaho nikoli nie čuŭ, kab jon prahnuŭ vajavać. Słužyŭ, jak mnie padajecca, bolš dziela vyhodaŭ, čym pavodle paklikańnia. Ale tak rabili mnohija, vajavać ža nichto ŭ armii nie dumaje», — adznačyŭ sasłužyviec Hieryłoviča.
Z apublikavanych Biełaruskim rasśledavalnickim centram źviestak viadoma, što słužyŭ Hieryłovič praparščykam u vajskovaj čaści 68 473 — 86-j bryhadzie suviazi. Pa demabilizacyi rabiŭ alpinistam-mantažnikam u pryvatnaj firmie. Žyŭ u Minsku. U 2015 hodzie ažaniŭsia.
Pa słovach znajomaha Hieryłoviča, padziei va Ukrainie, Majdan, paŭpłyvali na chłopca. Pavodle jaho, Hieryłovič trymaŭsia prarasijskaj pazycyi i taho nie chavaŭ, raźmiaščajučy na svajoj staroncy ŭ sacyjalnych sietkach adpaviednyja kamientary.
«U jaho cieščy, zdajecca, žyvuć rodzičy na Danbasie, i zrazumieła, kali tam pačałasia vajna, to ŭkraincy dla ich stali vorahami. Dumaju, što ŭpłyŭ cieščy jašče bolš adbiŭsia na Andreju», — miarkuje surazmoŭca.
Vyśvietlić, jakim čynam trapiŭ Hieryłovič u šerahi najomnikaŭ «Vahniera», nie ŭdałosia.
Znajomy miarkuje, što Andrej «maralna byŭ hatovy pajechać na vajnu», ale što kančatkova paŭpłyvała na pryniaćcie im takoha rašeńnia, nie viedaje. Dapuskaje, što heta mahli być hrošy. Kantrakt z vahnieraŭcami jon, nakolki viedajuć adnaviaskoŭcy, padpisaŭ na paŭhoda.
Hieryłovič trapiŭ u pałon 20 listapada. Vahnieraviec mieŭ pazyŭny «Zaspa» — pa naźvie rodnaj vioski. Pavodle Nachvardyi Ukrainy, jon niepasredna ŭdzielničaŭ u bajach, u pryvatnaści, karektujučy artyleryju rasijskich najmitaŭ.
Na apublikavanym Nachvardyjaj videa Hieryłovič kaža, što słužyŭ u šturmavym atradzie. Jon krytykuje svaich kamandziraŭ i abvinavačvaje ŭ niavypłacie hrošaj. Hieryłovič taksama kaža ŭ videa, što zakančeńnie terminu dziejańnia kantrakta nie aznačaje, što kantraktnika adpuściać.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ
Kamientary