Fota: progomel.by
«U pasiołku Balšavik kala žyłych damoŭ 47 i 45a pa vuł. Savieckaj na volnym vyhule statak koniej jak dniom, tak i nočču, — narakaje čytač. — Koni cyhanskija. Špacyrujuć koniki dzie chočuć, kala padjezda paskudziać. Na dziciačaj placoŭcy taksama ŭsio ŭ kučach.
Chodziać kala dziaciej, dzieci bajacca vychodzić na vulicu. Vytaptali ŭsie kłumby, ludziam aharody sapsavali, paabhryzali sadžancy. U dvary pabili mašynu, drevy łomiać.
Paskardzilisia staršyni, skazała telefanavać u milicyju. Vyklikali milicyju, skazali iści da staršyni — i tak pa kole šmat hadoŭ.
Koni chodziać pa ŭsim pasiołku, heta prosta kašmar, i nikomu niama spravy. Chaciełasia b masava raspaŭsiudzić infarmacyju, moža, pašancuje, i ich prybiaruć. U ich ža jość haspadary, chaj niejak hladziać za imi».
Čytajcie taksama:
U Biełarusi paličyli ŭsich koniej
«Možna i aharod uzarać, i viercham na im prajechacca». Za što ceniać biełaruskuju parodu koniej?
Pry čym karovy da kulikoŭ? Vyjaŭlajecca, suviaź niepasrednaja
