Viera Palakova-Makiej: Ja zrabiła b usio mahčymaje, kab źmianić tyja abstaviny, jakija sa mnoj adbylisia

«Mnie chaciełasia b zastavacca dziorzkaj, junaj — chacia b u dušy. Mnie zdajecca, što kali čałaviek juny ŭ dušy, to i źniešnie jon vypramieńvaje śviatło, dabro, — skazała Palakova. — Mnie chočacca, kab byli zdarovyja i ščaślivyja maje dzieci. Jany zaraz — majo žyćcio, ja dziela ich žyvu, dziejničaju. Kab byli ščaślivyja i zdarovyja maje baćki, kab ja ich nie zasmučała, tamu što apošnim časam ja ich časta zasmučaju…

Kab byŭ mir va ŭsim śviecie. Mnie vielmi chaciełasia b, kab ludzi stali dabrejšymi i kab u žyćci było bolš śviatła…» — skazała Makiej. 

Jana raspaviała, što kožny svoj dzień naradžeńnia ja abaviazkova hrała premjeru dla svaich hledačoŭ. I śpiektakl «Majstar i Marharyta» vypuścili ŭ lipieni mienavita dla taho, kab pakazać na jejny dzień naradžeńnia. 

«Ja dva hady vynošvała hetuju ideju, ale ŭvieś čas była psichałahična nie hatovaja syhrać hetuju rolu. Kab syhrać jaje tak, jak ja baču i adčuvaju (usie svaje roli ja nie hraju, a žyvu na scenie), mnie treba było, musić, nabrać niejki žyćciovy bahaž. Hety hod byŭ vielmi ciažkim dla mianie ŭ emacyjnym płanie, i hety śpiektakl — heta maja spoviedź, danina majmu mužu…

Marharyta — jana atrymałasia vielmi mocnaja ŭ mianie žančyna. Žančyna, hatovaja zrabić usio, kab vyratavać dušu svajho kachanaha. I dla hetaha jana i idzie ŭ piekła praktyčna i prachodzić tam usie vyprabavańni — tolki dziela taho, kab viarnuć jaho sabie.

Pavialičyć

Mnie zdajecca, što kali b u realnym žyćci heta było mahčyma, to, kaniešnie, ja zrabiła b usio mahčymaje, kab źmianić tyja abstaviny, jakija sa mnoj adbylisia…» — skazała Makiej.

Havorka pierajšła na tvorčyja płany, i ŭdava Uładzimira Makieja raskazała:

«Nasamreč šmat režysioraŭ, ź jakimi ja znajomlusia na roznych fiestyvalach, u apošni čas časta kažuć mnie: «Ty — Vasa Žalaznova». I my sapraŭdy abmiarkoŭvajem, što było b kruta pastavić «Vasu Žalaznovu». Tamu što toje, jak ja zaraz prachodžu svoj šlach i ŭ roli dyrektarki, i ŭ roli kiraŭnicy, i ŭ roli dosyć mocnaj žančyny…

Napeŭna, nadyšoŭ toj čas i momant, kali ja zmahła b pa-sapraŭdnamu syhrać hetuju rolu. Tamu pakul šukajem srodki. Zarablajem hrošy, — skazała Viera Palakova i zaśmiajałasia, — kab ažyćciavić novuju pastanoŭku… I ja dumaju, usio ŭdasca».

Vasa Žalaznova — heta hierainia adnajmiennaj trahiedyi Maksima Horkaha, mocnaja žančyna, natura valavaja, dziejnaja i ŭładarnaja, hałoŭnaja ŭ siamji i lidarka spadčynnaha biznesu. Žalaznova zamužam za mužčynam, na 18 hadoŭ starejšym za jaje. Nahadajem, što Uładzimir Makiej byŭ na 20 hadoŭ starejšy za Vieru Palakovu.

U pjesie Žalaznova šturchaje muža da samahubstva paśla taho, jak uskryvajucca kampramietujučyja jaho abstaviny, i robić toje, kab uratavać honar siamji.

Pavialičyć

Viera Palakova — aktrysa, dyrektarka Teatra junaha hledača, udava byłoha ministra zamiežnych spraŭ Biełarusi Uładzimira Makieja. Jaje muž pajšoŭ z žyćcia ŭ listapadzie 2022 hoda. Imaviernaja pryčyna śmierci Uładzimira Makieja — suicyd.

• 4
• 0
• 9
• 34
• 3
• 8
• 23
• 0