«Da****b ja, skazali rodnyja». Žychar Śvietłahorska, jaki vajavaŭ za Rasiju i zdaŭsia ŭ pałon, raskazaŭ pra siabie
Maksim Zapieka sa Śvietłahorskaha rajona, jaki vajavaŭ u składzie rasijskich vojskaŭ, raspavioŭ pra pracu ŭ Maryupali, zaklučeńnie kantrakta i abstaviny, pry jakich patrapiŭ u pałon.
Vajavaŭ 33-hadovy Zapieka ŭ składzie 150-j dyvizii, 102-ha pałka, 3-ha bataljona, 9-j roty US RF. U pałon zdaŭsia ŭ rajonie Bachmuta Danieckaj vobłaści.
Raniej u jaho byli prablemy z zakonam. Z 2012 da 2019 hoda jaho 13 razoŭ pryciahvali za drobnyja pravaparušeńni, čaściej za ŭsio za znachodžańnie ŭ pjanym vyhladzie, pisaŭ «Fłahštok».
Intervju z Maksimam Zapiekam apublikavaŭ u svaim telehram-kanale ŭkrainski žurnalist Andrej Caplijenka.
Pa słovach Maksima, jon pachodzić z ahraharadka Chutar Śvietłahorskaha rajona. Da taho, jak patrapić na vajnu, mužčyna pracavaŭ mularam u Biełarusi, tynkoŭščykam-mularam u Maryupali, zvarščykam u Maskvie ŭ firmie «Harmost».
Zapieka raspavioŭ, što ŭ Maryupali jon pracavaŭ u studzieni-sakaviku hetaha hoda: «Siabry z horada Śvietłahorska prapanavali jechać na Ukrainu, u horad Maryupal za hrošy ŭparadkavać padjezdy, adnaŭlać horad. Ja pahadziŭsia. Adpracavaŭ tam dva miesiacy. Usio było dobra».
Sam Maryupal, pa słovach mužčyny, mocna paciarpieŭ: «Ad centra ničoha nie zastałosia. Šmatpaviarchovyja damy burać. Adbudoŭvajuć usio nanova. <…> Miascovyja žychary płakali, što ŭsio tak drenna. Miascovych šmat nie było, ale ŭ damach žyli ludzi».
Paśla viartańnia z Maryupala Zapieka, pa jaho słovach, uładkavaŭsia «ŭ siabie ŭ vioscy žyviołavodam». Pra toje, kali i jak patrapiŭ na pracu ŭ Maskvu, mužčyna nie paviedamlaje.
Jak patrapiŭ na vajnu
Mužčyna śćviardžaje, što padčas jaho pracy ŭ «Harmoście» «na firmu pryjšła raznaradka, kab my padpisvali kantrakt». Takich nabrałasia čatyry čałavieki. Kantrakt padpisvali ŭ Maskvie ŭ abłasnym vajenkamacie.
«5 žniŭnia ja byŭ pryniaty na voinskuju słužbu Rasijskaj Fiederacyi. Infarmacyja była: «Nie bojciesia, siadzicie. Usio budzie dobra». Paśla taho, jak padpisaŭ kantrakt, ja byŭ u avanhardzie na vučebnym palihonie. Kali potym nas pavieźli na Novačarkask, ja daviedaŭsia, što traplaju na terytoryju Ukrainy. Toje, što mnie abiacali, ničoha nie budzie», — raspaviadaje Zapieka.
Zapieka ŭ jakaści asnoŭnaj matyvacyi svajho rašeńnia pajści vajavać nazyvaje hrošy:
«Mnie patrebny byli hrošy. Padmanuli ŭ tym, što ja budu na terytoryi Ukrainy razvozić ježu. Adrazu nas adpravili napierad, jak bydła».
Mužčyna raspaviadaje, što na pieršy svoj zarobak jon nabyŭ broniekamizelku, kasku i «ŭsio nieabchodnaje».
«Nam vydali, ale heta było ŭsio nieprydatnaje. Usio rvałasia, ciopłaha ničoha nie było. Kaŭpaki zvalvalisia z hałovaŭ. Broniekamizelki byli zanadta ciažkija», — udakładniaje Zapieka. U dalejšym atrymanyja hrošy jon pieravodziŭ na kartku svajmu bratu.
Na pytańnie, jak rodnyja adnosiacca da taho, što jon pajechaŭ vajavać, Zapieka adkazvaje koratka:
«Da****b ja. Jany skazali, što ja taki». Pa słovach mužčyny, jaho brat daviedaŭsia pra ŭkładańnie kantrakta tolki praź miesiac. «Jon kazaŭ, kab ja viartaŭsia, skasoŭvaŭ kantrakt, što my niejak damo rady. Ale jak ja heta zrablu?»
Jak patrapiŭ u pałon
U pałon Zapieka patrapiŭ 22 kastryčnika. Pa słovach mužčyny, jon u składzie evakuacyjnaj hrupy ź piaci čałavieka pajšoŭ evakujavać paranienaha i padnieści bojekamplekty.
«Kali my vyjšli, to adstali ad hrupy. Nas było try čałavieki. Kali my ŭbačyli ahni, to dumali, što heta našyja akopy. My padyšli i patrapili ŭ pałon».
Čytajcie jašče:
Biełaruskich budaŭnikoŭ viarbujuć u Maryupal i Sievieradanieck
Kamientary