Hierasimienia: Apiejkinu treba nadavać pa rukach, bo jon šmat dzie ŭžo naškodziŭ

Votum niedavieru vykazany ŭ adras Alaksandra Apiejkina i Biełaruskaha fondu spartovaj salidarnaści, jakim jon kiruje ad jaho stvareńnia ŭ 2020-m. Spartoŭcy, u tym liku Alaksandra Hierasimienia, Alena Leŭčanka i Ściapan Papoŭ, staviać Apiejkinu ŭ vinu manipulatyŭnuju kamunikacyju sa spartoŭcami, nienaležnaje vykanańnie ŭziatych na siabie abaviazkaŭ, adsutnaść finansavaj spravazdačnaści pa pracy fondu i inšaje — usiaho šeść pretenzij.

Adna z padpisantak, słavutaja płyŭčycha Alaksandra Hierasimienia, kaža, što votum – inicyjatyva, jakaja źjaviłasia raptoŭna siarod biełaruskich volnych spartoŭcaŭ. Spačatku Alaksandra pastaviłasia da jaje krytyčna: «Mnie było važna, kab heta zdaryłasia ŭ naležny čas. Treba było rabić taki votum jašče paru hadoŭ tamu. Ale potym my abmierkavali ŭsio heta i vyrašyli, što

prosta treba pastavić vializnuju kropku ŭ hetaj historyi, kab bolš nie było vypadkaŭ, jak u nas ź Lenaj [Leŭčanka], kali pad našy imiony mahli źbiracca hrošy. 

Ciapier pradstaŭniki fondu kažuć, što jon dapamahaje biełaruskim spartoŭcam. Mnie cikava — kamu? Razmaŭlała z roznymi spartoŭcami, i nichto jašče mnie nie kazaŭ, što fond nasamreč dapamahaje. To ja zrabiła vysnovu, što fond ciapier nikomu ź biełarusaŭ i nie dapamahaje, dyk z kim ža jany pracujuć?

Bačyła, što fond daje niejkija stypiendyi ŭkrainskim spartoŭcam, a što ź biełarusami? Kali vy nie dapamahajecie biełarusam, tak i kažycie». 

Hierasimienia adznačaje, što za votumam nie chavajecca žadańnie chajpu ci chiejtarstva, hałoŭny pasył — mienavita niedavier Alaksandru Apiejkinu. Chaj Fond spartovaj salidarnaści pracuje, kaža jana, ale nie vykarystoŭvaje ŭ svaich intaresach imiony padpisantaŭ votumu.

Sambist Ściapan Papoŭ kaža, što padpisaŭ votum adrazu, bo zhodny z usimi punktami ŭ im: «Ja spyniŭ kantakty z Apiejkinym bolš za hod tamu, kali adpisaŭsia ad jaho ŭ sacsietkach. Mnie niecikavaje jaho žyćcio, ale čas ad času ŭ siecivie ŭspłyvajuć jaho publičnyja kamientary, pa jakich bačna jaho škodnuju pracu. Na siońnia dla mianie fond spartovaj salidarnaści i Alaksandr Apiejkin — pustoje miesca, jakoje tolki zajmaje infarmacyjnuju prastoru, čym škodzić sapraŭdnym spravam».

Pavodle słovaŭ Alaksandry Hierasimieni, papieru padpisali bolš za 40 atletaŭ i stolki ž jašče byli hatovyja heta zrabić, ale admovilisia: «Maŭlaŭ, my razumiejem, što heta nie toj čałaviek, jakomu my možam daviarać, i zhodnyja z usim, što tam napisana, ale… Hetaje «ale» byccam by spracavała ŭ 2020-m na režym, i ciapier adbyvajecca toje ž samaje. My nie chočam chiejcić Alaksandra, my prosta kažam, što jość čornaje i biełaje.

Kožny z nas mieŭ niehatyŭny dośvied kamunikacyi z Alaksandram. My majem dokazy hetaha, skryny, ale nie žadajem pieramyvać hety brud, my prosta vykazali svaju dumku. Kali ja baču, što čałaviek niešta robić nie vielmi dabračynna, ja budu pra heta kazać, navat kali niama kahości, chto moh by zrabić heta lepš. Moža, niejkija ludzi, jakija źbirajucca supracoŭničać ź im, zadumajucca, ci treba heta rabić. Kali čałaviek razumieje, što jamu adno, druhoje, treciaje syšło z ruk, takija mietady pracy robiacca dla jaho zvykłymi».

Alaksandra nazyvaje pamyłkaj toje, što volnyja spartoŭcy daviarali Apiejkinu, ale tłumačyć, što nie mieła pryčyn rabić inšy vybar. Akazałasia, kaža spartoŭka, što Apiejkin vykarystoŭvaŭ manipulacyi, šantaž, kali niešta nie padabałasia, i abvinavačvańni ŭsich va ŭsim.

Ci pacisnuła b Hierasimienia ruku byłomu paplečniku? «Nie, a navošta? Pa-pieršaje, ja — dziaŭčyna, a pa-druhoje, ja nie pavažaju jaho. U mianie niama da jaho asabistaj nianaviści, moža, ja i pavitałasia b ź im, kali b niedzie sustreła jaho. Nie maju pryčyn jamu pomścić, heta jak minimum nie pa-chryścijansku. Ale nadavać pa rukach treba, bo jon šmat dzie ŭžo naškodziŭ».

My paprasili Alaksandra Apiejkina raskazać nam pra svoj pohlad na votum i abvinavačvańni ŭ pahrozach. Jon zajaviŭ, što nie bačyć sensu paŭtarać adno i toje ž roznym vydańniam i paraiŭ čytać jaho kamientar «Lusterku». 

U hutarcy z «Lusterkam» Apiejkin zajaviŭ, što fond nie maje nijakich niezakrytych abaviazalnictvaŭ, i ŭvieś votum — heta tolki emocyi biez dakumientaŭ i kankretnych prykładaŭ. Pavodle słovaŭ Alaksandra, usie pretenzii spartoŭcaŭ — heta asabistyja kryŭdy, jakija pačalisia, kali skončylisia stypiendyi. A sam list jon charaktaryzuje jak niebiaśpiečny dla padpisantaŭ:

«Mnie niezrazumieła, navošta padstaŭlacca takim listom siońnia. Na ludziej niama kryminalnych spraŭ, za vyklučeńniem Hierasimieni. Plus ułada ciapier aktyŭna adbiraje majomaść, i heta lišniaja nahoda nahadać pra siabie».

Na pretenziju pra finansavuju nieprazrystaść Apiejkin adkazvaje, što ciapier u fondzie prachodzić aŭdyt, a dalej budzie apublikavanaja finansavaja spravazdačnaść. Alaksandr nie bačyć nieabchodnaści dla fonda publična reahavać na votum i ŭpeŭnieny, što list nie paŭpłyvaje ni na pracu, ni na dziejnaść arhanizacyi.

Apiejkin kaža, što fond maje hrantavuju padtrymku na bližejšy čas. Jon prapanuje padpisantam votumu prynieści prabačeńni i vydalić list, a taksama śćviardžaje, što fond kansultujecca ź jurystami datyčna dalejšych krokaŭ.

• 0
• 6
• 0
• 3
• 5
• 10
• 7