U novym vypusku TOKu historyk i analityk Alaksandr Frydman vykazaŭ svoj pohlad na los małodšaha syna palityka.
Kali ŭjavić, što Łukašenka rašyŭsia b na tranzit ułady ad baćki da syna, to najbolš imaviernym pierajemnikam staŭ by Mikałaj, razvažaje Frydman.
«U jaho tolki adna mahčymaść — heta Mikałaj, asabisty jaho prajekt. Jon atrymlivaje dobruju adukacyju, vyvučaje zamiežnyja movy, šmat z Łukašenkam jeździć. Heta jaho sapraŭdny prajekt».
Ale małodšy syn jašče vielmi małady dla pieradačy ŭłady. U toj ža čas, zaŭvažaje analityk, sam Łukašenka nie ŭpeŭnieny ŭ tym, što hetaha choča Mikałaj.
Frydman nazyvaje Mikałaja samym nadziejnym dla Łukašenki varyjantam:
«Adnosiny pamiž baćkami i dziećmi byvajuć roznyja. Ale što tyčycca asabistaj biaśpieki i harantyj taho, što kurs budzie praciahvajecca, to tut šancy samyja vialikija navat u paraŭnańni z tymi, chto ŭdzielničaje ŭ stvareńni kultu Łukašenki».
Analityk nie ŭpeŭnieny, što navat taki vonkava całkam addany Łukašenku čałaviek, jak Natalla Kačanava, u vypadku prychodu da ŭłady całkam praciahnie jaho kurs.
Na pytańnie, čamu Mikałaj, čałaviek novaha pakaleńnia, budzie całkam trymacca palityki baćki, Frydman zaŭvažyŭ, što taja sacyjalizacyja, jakuju jon atrymlivaje, i trajektoryja, pa jakoj jaho ruchaje Łukašenka, nie havoryć pra toje, što ŭ Mikałaja mohuć być niejkija demakratyčnyja pohlady. Analityk nahadvaje, što Łukašenka sam pravodziŭ ź Mikałajem šmat času, tamu možna ŭjavić, što toj znachodzicca pad vielmi značnym upłyvam baćki.
Frydman u jakaści histaryčnaha prykładu pryvioŭ prezidenta Siryi Bašara Asada. Asad-starejšy płanavaŭ u jakaści svajho pierajemnika na pasadzie prezidenta starejšaha syna, brata Bašara. Małodšamu synu baćka dazvoliŭ zajmacca tym, čym jon choča.
Toj atrymaŭ adukacyju aftalmołaha ŭ Vialikabrytanii. Ale paśla zaŭčasnaj śmierci starejšaha brata Bašara ŭ aŭtakatastrofie baćka adklikaŭ Bašara z Łondana i pačaŭ chutkimi tempami rychtavać jaho ŭ svaje pierajemniki.
Paśla śmierci baćki, adznačaje historyk, Asad-małodšy šmat u čym praciahnuŭ kurs svajho baćki. «Zrazumieła, što heta nie identyčna. Ale pierajemnaść zachavałasia».
Ale na siońniašni momant, zaŭvažaje Frydman, ničoha nie śviedčyć ab tym, što Łukašenka chacieŭ by zrabić ź Mikałaja budučaha kiraŭnika krainy.
«Łukašenka, viedajučy, što heta jaho syn, i dumajučy ab tym, kab toj byŭ ščaślivym, mahčyma, nie žadaje tak aktyŭna jaho pryciahvać», — razvažaje analityk.
Ale situacyja moža źmianicca ŭ budučym i vymusić Łukašenku pajści na taki varyjant.
«Jość adzin faktar, jaki my pavinny pry našych razvažańniach uličvać. Łukašenka — dyktatar, ale jon daŭno ŭžo nie małady dyktatar. Čałaviek užo ŭ stałym uzroście. Jon nie robicca maładziejšym i zdaraviejšym. (…) Uźniknuć surjoznyja prablemy, i Łukašenka nie zmoža vykonvać surjoznyja abaviazki. Jamu treba budzie terminova šukać varyjanty.
Na dadzieny momant pa-raniejšamu takich varyjantaŭ niama. Takoha vidavočnaha płana B na tuju situacyju, kali jon nie ŭ stanie budzie kiravać, u Łukašenki niama. I jon nie choča navat pra heta razvažać».
Hladzicie całkam:
Kamientary