У новым выпуску ТОКу гісторык і аналітык Аляксандр Фрыдман выказаў свой погляд на лёс малодшага сына палітыка.
Калі ўявіць, што Лукашэнка рашыўся б на транзіт улады ад бацькі да сына, то найбольш імаверным пераемнікам стаў бы Мікалай, разважае Фрыдман.
«У яго толькі адна магчымасць — гэта Мікалай, асабісты яго праект. Ён атрымлівае добрую адукацыю, вывучае замежныя мовы, шмат з Лукашэнкам ездзіць. Гэта яго сапраўдны праект».
Але малодшы сын яшчэ вельмі малады для перадачы ўлады. У той жа час, заўважае аналітык, сам Лукашэнка не ўпэўнены ў тым, што гэтага хоча Мікалай.
Фрыдман называе Мікалая самым надзейным для Лукашэнкі варыянтам:
«Адносіны паміж бацькамі і дзецьмі бываюць розныя. Але што тычыцца асабістай бяспекі і гарантый таго, што курс будзе працягваецца, то тут шанцы самыя вялікія нават у параўнанні з тымі, хто ўдзельнічае ў стварэнні культу Лукашэнкі».
Аналітык не ўпэўнены, што нават такі вонкава цалкам адданы Лукашэнку чалавек, як Наталля Качанава, у выпадку прыходу да ўлады цалкам працягне яго курс.
На пытанне, чаму Мікалай, чалавек новага пакалення, будзе цалкам трымацца палітыкі бацькі, Фрыдман заўважыў, што тая сацыялізацыя, якую ён атрымлівае, і траекторыя, па якой яго рухае Лукашэнка, не гаворыць пра тое, што ў Мікалая могуць быць нейкія дэмакратычныя погляды. Аналітык нагадвае, што Лукашэнка сам праводзіў з Мікалаем шмат часу, таму можна ўявіць, што той знаходзіцца пад вельмі значным уплывам бацькі.
Фрыдман у якасці гістарычнага прыкладу прывёў прэзідэнта Сірыі Башара Асада. Асад-старэйшы планаваў у якасці свайго пераемніка на пасадзе прэзідэнта старэйшага сына, брата Башара. Малодшаму сыну бацька дазволіў займацца тым, чым ён хоча.
Той атрымаў адукацыю афтальмолага ў Вялікабрытаніі. Але пасля заўчаснай смерці старэйшага брата Башара ў аўтакатастрофе бацька адклікаў Башара з Лондана і пачаў хуткімі тэмпамі рыхтаваць яго ў свае пераемнікі.
Пасля смерці бацькі, адзначае гісторык, Асад-малодшы шмат у чым працягнуў курс свайго бацькі. «Зразумела, што гэта не ідэнтычна. Але пераемнасць захавалася».
Але на сённяшні момант, заўважае Фрыдман, нічога не сведчыць аб тым, што Лукашэнка хацеў бы зрабіць з Мікалая будучага кіраўніка краіны.
«Лукашэнка, ведаючы, што гэта яго сын, і думаючы аб тым, каб той быў шчаслівым, магчыма, не жадае так актыўна яго прыцягваць», — разважае аналітык.
Але сітуацыя можа змяніцца ў будучым і вымусіць Лукашэнку пайсці на такі варыянт.
«Ёсць адзін фактар, які мы павінны пры нашых разважаннях улічваць. Лукашэнка — дыктатар, але ён даўно ўжо не малады дыктатар. Чалавек ужо ў сталым узросце. Ён не робіцца маладзейшым і здаравейшым. (…) Узнікнуць сур'ёзныя праблемы, і Лукашэнка не зможа выконваць сур'ёзныя абавязкі. Яму трэба будзе тэрмінова шукаць варыянты.
На дадзены момант па-ранейшаму такіх варыянтаў няма. Такога відавочнага плана Б на тую сітуацыю, калі ён не ў стане будзе кіраваць, у Лукашэнкі няма. І ён не хоча нават пра гэта разважаць».
Глядзіце цалкам:
Каментары