«Joj byŭ usiaho miesiac». U balnicy ŭ Žytkavičach pamierła maleńkaja dziaŭčynka

Maci dziaŭčynki raspaviała padrabiaznaści taho, što adbyvałasia ź jaje małoj u toj dzień, i čamu jana advažyłasia źviarnucca z zajavaj u SK.

U Samanty heta było pieršaje dzicia. Maładaja žančyna rodam z Tałačyna. U Žytkavičach, dzie adbyłasia trahiedyja, apynułasia paśla zamužža. Miesiac tamu jana naradziła dačku ŭ Homielskim abłasnym radzilnym domie. Dziaŭčyna, ź jaje słoŭ, adčuvała siabie dobra.

Ranicaj 26 žniŭnia Samanta paviezła dziaŭčynku ŭ miascovuju palikliniku na płanavy ahlad piedyjatra. Ale, kaža, pakazać dzicia doktaru i nie atrymałasia: usie byli ŭ adpačynkach.

 — My viarnulisia dadomu, i da hadzin dvuch z Rajanaj usio było dobra (maci i dzicia — pradstaŭniki etničnaj hrupy cyhan, adsiul takija niezvyčajnyja imiony). A paśla ja zaŭvažyła, što ŭ małoj padniałasia tempieratura, pamierała — było 38. Mnie stała tryvožna, i ja vyklikała chutkuju: nie viedała, jak naohuł źbivać tempieraturu ŭ takich maleńkich. Tut lišni raz baišsia dakranucca, a tut takoje! Pryjechaŭ fielčar, ahledzieŭ, zrabiŭ ukoł, źbiŭ tempieraturu i paraiŭ jechać u balnicu.

«Bo tempieratura, bo budzie lepš, kali takoje maleńkaje dzicia budzie pad nahladam daktaroŭ»,— tłumačyŭ jon mnie. Ja chutka sabrała rečy i pajechała.

U pryjomny pakoj Žytkavickaj rajonnaj balnicy Rajana pastupiła kala 16 hadzin taho ž dnia. U małoj uziali analizy kryvi, paźniej jaje ahledzieŭ doktar.

— Potym nas z dačkoj źmiaścili ŭ pałatu. Pryjšła doktar, pasłuchała jaje, pryznačyła lačeńnie. Bližej da viečara, hadzin u siem, małaja stała niespakojnaj, stała płakać, ja paklikała miedsiastru, paprasiła jaje pamierać tempieraturu. Hraduśnik pakazaŭ 37 hradusaŭ, Miedsiastra pryniesła ŭ šprycy leki (tut surazmoŭnica kaža pra haračkapanižalnaje) i skazała ŭlić u rot małoj. Ja ŭliła. Miedsiastra była pobač. Dziaŭčynka supakoiłasia i zasnuła na niejki čas. Spała ŭryŭkami, a bližej da troch hadzin nočy ŭ jaje pačałasia isteryka.

U hety momant Samanta zaŭvažyła na tvary ŭ dački niejkija pryščyki i paklikała miedsiastru.

Kali taja praz čas padyšła, dziciaci stała prykmietna horš. Dziaŭčyncy znoŭ dali leki — maci kaža, što ad alerhii. Ale małoj ničoha nie dapamahała. Paźniej, raspaviadaje Samanta, pryjechaŭ piedyjatr, sabraŭsia kansilium.

— Skazali, što heta nie alerhija, što heta infiekcyja, nazvali niejkuju chvarobu, ale ja nie zapomniła. Dačku zabrali ŭ reanimacyju, a ranicaj paviedamili, što jaje bolš niama. Cieła jaje nam addali nie adrazu: jak ja zrazumieła, jaje zabirali na ŭskryćcio ŭ Homiel.

U miedycynskim paśviedčańni ab śmierci ŭ jakaści niepasrednaj pryčyny śmierci pakazanaja virusnaja infiekcyja nieŭdakładnienaj etyjałohii (dakumienty jość u redakcyi).

— Siońnia ja napisała zajavu ŭ SK (Žytkavicki rajonny adździeł Śledčaha kamiteta), chaču, kab acanili dapamohu, akazanuju majoj dačce.

A što kažuć u balnicy?

U telefonnaj razmovie z žurnalistam miedrabotnik Žytkavickaj rajonnaj balnicy paćvierdziŭ śmierć dziaŭčynki, jakaja adbyłasia ranicaj 27 žniŭnia, i dadaŭ, što miedpiersanał sa svajho boku zrabiŭ usio mahčymaje, kab jaje vyratavać.

• 0
• 0
• 1
• 0
• 3
• 22
• 0
• 0