«Bijahrafija haradzienskich vulic. Ad Fartoŭ da Kałožy» — hetaje vydańnie ŭražvaje. U sieryi «Haradzienskaja biblijateka» vyjšła sapraŭdnaja encykłapiedyja Hrodna z historyjaj kožnaj vulicy horada i kožnaha budynka, jaki maje histaryčnuju kaštoŭnaść.

Na siońnia ŭ prodažy nie zastałosia nivodnaha asobnika knihi — pa słovach Andreja Čarniakieviča, adnaho z redaktaraŭ vydańnia, knihi razabrali prosta ŭ dzień vychadu.

Samym ciažkim, pavodle Andreja Čarniakieviča, było «spynicca i addać knihu ŭ druk» — bo składać historyju kožnaha doma možna biaskonca.

Stvaryć haradzienski daviednik historyki vyrašyli ŭ 2006 hodzie, kali byŭ źniščany kulturny słoj na Savieckaj płoščy.

«Tady my zrazumieli, što nasamreč nie viedajem, dzie znachodziacca miežy Staroha horada, dzie palahaje jaki kulturny słoj, i vyrašyli sistematyzavać źviestki. — praciahvaje Čarniakievič. — Hetaja kniha abjadnała historykaŭ roznych pakaleńniaŭ — ad 60-ch da 90-ch, pakaleńnia Next, i zusim maładych aŭtaraŭ».

Adzinaje, što zasmučaje — niekatoryja abjekty, jakija jość u knizie, ciapier užo nie isnujuć — naprykład, «dom Bieklamišava», jaki ŭ daviedniku paznačany jak «padrychtavany da znosu», byŭ źniesieny na momant vychadu knihi.
Jak i niekatoryja budynki ŭ rajonie Novy Śviet.
«My spadziavalisia, što hetaja kniha zmoža jak-niebudź paŭpłyvać na haradskija ŭłady, i histaryčnyja budynki nie buduć źniesienyja,
adnak nie atrymałasia. — raskazvaje Čarniakievič. — My, darečy, prapanoŭvali dziaržaŭnym arhanizacyjam paviesić tekst knihi na ich sajtach, adnak ich našaja prapanova nie zacikaviła».

Kab acanić całkam «Bijahrafija haradzienskich vulic» treba, kaniešnie, pryjechać u Hrodna — lepšaj «padarožnaj» knihi jašče nie stvorana.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna?