Kali pahladzieć na prapahandu sioletniaha referendumu j analahičnaha mierapryjemstva 1996 hodu, to kidajecca ŭ vočy adroźnieńnie.
U 1996 h. plakatny prezydent «prasiŭ padździeržki» na tle ananimnaha natoŭpu zaciatych vybarnikaŭ, jakija «choram» hałasavali j addavali svaje paŭnamoctvy łahodnamu čałavieku ŭ čornym pinžaku.
Adnaasobnyja j uładnyja ambicyi prezydenta nie chavalisia, fihura z prycisnutaj da hrudziej rukoj była i centram, i apraŭdańniem kanstytucyjnaha pieravarotu.
Siońnia, kali pytańnie referendumu hučyć nadzvyčaj aholena, prapahanda chavajecca «za Biełaruś». A paśla taho, jak Łukašenka naviedaŭ televiziju, źnikli roliki, dzie nieprychavana śpiavalisia dyfiramby ŭ honar kiraŭnika.
Zastałasia «Biełaruś». Biełaruś hetaja piacidziesiacihadovaja, čyrvona-zialonaja — i chrustalnaja, jaje trymaje viadoma čyja ruka. Jość radasnyja veterany, junaki j dziaŭčaty — i podpis «za».
Podpis hety ŭvodzić u zman, bo «nienaviaźliva» padkazvaje, jak hałasavać. Ale pakazalna, što padobnaha kštałtu vobrazy nie mahli źjavicca ŭ 1996-m, kali šaleła intehracyja z Rasiejaj.
Impet aholenaha kumirnictva ŭ hramadztvie pakrysie asłablajecca.
Kab vyžyć, aŭtarytaryzm musić užo parazytavać na niachaj abskubanych na svoj ład, hvałtoŭna źzialenienych vobrazach niezaležnaści.
Andrej Rasinski
Ciapier čytajuć
«Zachodziš u kamieru, a jany kažuć: «My z taboj admaŭlajemsia siadzieć». Cichanoŭski raskazaŭ, jak sutyknuŭsia z prablemaj nizkaha statusu11
Kamientary