Легендарный белорусский спортсмен Александр Медведь ушел из жизни на 87-м году.
За годы спортивной карьеры Медведь три раза завоевывал золото Олимпийских игр — 1964, 1968, 1972.
В его послужном списке семь золотых медалей чемпионатов мира, он являлся девятикратным победителем первенства СССР.
Медведь признавался лучшим спортсменом Беларуси XX века и лучшим борцом вольного стиля в истории мирового спорта, являлся членом зала спортивной славы борьбы.
Медведь родился в Белой Церкви, городе в Киевской области, его дед и баба переехали туда из России, но вся его карьера была связана с Беларусью.
В 2020-м Медведь поддержал диктатуру Александра Лукашенко.
-
Все произошло на Новый год. Смерть самой публичной сотрудницы минского ОМОНа до сих пор оставляет вопросы
-
Халезин: Самые большие гонения на Свободный театр были при Латушко. Но ему не нужно каяться передо мной
-
Могут ли не пустить в магазин за 5 минут до закрытия и до какого времени должны работать кассиры
Комментарии
Ёсць дзве рэчы, па якіх дыктатуры падтрымліваюць вялікі спорт пры даволі абыякавым стаўленні да агульнага здароўя нацыі:
1.Спартовыя дасягненні як неардынарныя станоўчыя падзеі заўсёды пазіцыянуюцца дыктатарамі як перш за ўсё дасягненне іхных рэжымаў.
2.Вялікі спорт - гэта перш за ўсё культ сілы. Таксама і любы сідзячы на штыках дыктатар выстаўляе сабе сільным пераможцам, гэткім альфа-самцом. Узведзеныя ў культ спартовыя дасягненні таксама ўмацоўваюць імідж моцнага дыктатара ў вачах ягоных сілавікоў, наменклатуры, палітычна слабапісьменнага і схільнага да прагны "моцнай рукі" насельніцтва і гэта павінна дэматываваць ягоных палітычных апанентаў.
Спартовыя дасягненні цікавыя для кнігі рэкордаў Гінэса, але да годнасці і сумлення яны ніякага датычэння ня маюць і грамадзяніна з асобы аўтаматычна не ствараюць - гэта робіць сама асоба. Таму я заўсёды рады поспехам Крысціны Ціманоўскай і сумую пра яе няўдачы, бо ведаю, што яна годная беларуска. І цалкам абыякавы да кар'еры Сабаленкі, хай і ведаю, што яна выдатная тэнісістка.