«Ляпіс Трубяцкой» спыніў існаванне роўна па плане, як было абвешчана яшчэ ў сакавіку. Падзею ўспрынялі неадназначна. Цяжка развітвацца з гуртом—сімвалам пакалення, што расло і трансфармаваліся разам з музыкамі, пачынаючы ад «Ау, ау, ау, я тебя всё равно найду», сканчаючы апошнімі зусім іншымі паводле пасылу і характару альбомамі. Усё ж такі 25 год на сцэне — вялікі тэрмін.
Сяргей Міхалок «паляцеў на Месяц», як кажуць ягоныя музыкі, і стварыў праект Brutto. Іншыя ж музыкі «Ляпіса» ці то стварылі, ці то проста імкнуцца працягнуць музычнае жыццё для сябе ў новым праекце Trubetskoy.
Пра магчымы лёс праектаў мы пагутарылі з Алесем Плоткам, паэтам і музыкам гурту TerraKod.
«Наша Ніва»: Як ты ўспрыняў распад «Ляпісаў»?
Алесь Плотка: Хлопцы паабяцалі — хлопцы зрабілі. У дэпрэсію не ўпадаў з гэтай нагоды, бо не быў звышфанатам, дый апошнім часам агульны фон і без таго так сабе — ідзе вайна, сыходзяць з жыцця людзі.
«НН»: Ці можна казаць пра сканчэнне легендарнай эпохі «Ляпіса Трубяцкога»?
АП: Так, ёсць такое адчуванне. Зараз пачнуцца аналітычныя матэрыялы, успаміны, параўнанні, як кажуць, — «смех, жарты, весялосць»…
Пазітыўна, што гурт падзяліўся на дзве часткі без разборак, як гэта часта здараецца ў беларускіх гуртах. Людзі вынеслі на паверхню ўзважаныя выказванні і гатовыя прадукты. Хто б якой мерай не мераў круцізну рок-гуртоў — каронамі, каронкамі ці ганарарамі – заўжды істотна, як на чалавечым узроўні людзі вырашаюць падзел інтэлектуальнай маёмасці і дзеляцца адно з адным. Вось гэта сапраўдная шляхетнасць — не ладзіць прылюдных разборак, а годна далей рабіць кожны сваё.
«НН»: Як табе новы праект Міхалка?
АП: Чалавек працягвае рабіць тое, што хоча. У праекце ўсё нішцяк тады, калі аўтар ім задаволены і не хлусіць сабе. Мне спадабалася, што ў відэа ёсць моманты тонкага самасцёбу — выявы і персоны. Міхалок працягвае існаваць як Генры Ролінз — такая медыйная фігура, наратар. Упэўнены, ён шмат каго натхніць на здаровы лад жыцця: і курсы грамадзянскай адукацыі, і качалкі знойдуць свайго слухача. Патрэба такая ёсць у грамадстве — такая «Мова Спартова» з потам і крывёю, брэндавая, модная, прывабная.
«НН»: Калі ўзяць прыклад N.R.M., ці можа чакаць музыкаў, які засталіся без Міхалка, поспех? Ці яны згубяцца без лідара, як гэта здарылася з N.R.M. без Вольскага?
АП: Пры падзеях вакол N.R.M., трапна сказала, калі не памыляюся, Кася Камоцкая — калектыў музыкаў мае права на рэгаліі ад зробленага разам. Ну а далей — кожнаму публіка выставіць адзнакі рэальныя, і «Трубяцкі» займее тое, на што напрацуе. Які будзе матэрыял — такая будзе і рэакцыя. Ну, як у любога рок-гурту. Вакол гурту засталася каманда менеджарска-прэсавая і ўжо ёсць гастролі — прыходзьце на канцэрты і вырашайце, крута ці не. Я ўпэўнены, што гэта сапраўды супергурт з горада-героя. Канечне, ролю асобы ў гісторыі нельга адпрэчваць (і цяпер пазнавальнасць Міхалка большая), але і забывацца на тое, што гурты, як і гарады, становяцца героямі, дзякуючы камандзе, не варта.
