Сябруе з кіраўніком ГУБАЗіК. Што вядома пра Сяргея Хаменку, які стаў новым міністрам юстыцыі
Прызначэнне міністрам юстыцыі намесніка міністра ўнутраных спраў стала нечаканым для многіх. Чалавек без вышэйшай юрыдычнай адукацыі, абсалютна незнаёмы адвакацкім і юрыдычным колам Беларусі. Аднак ад яго ўжо чакаюць закручвання гаек. Які ён, новы міністр? «Наша Ніва» распытала ў тых, хто ведае Хаменку.
Хаменка не беларус. Ён нарадзіўся на Данбасе ў 1966-м, у горадзе Ясінаватая, што цяпер знаходзіцца пад кантролем непрызнанай ДНР.
У 1987 годзе ён скончыў вучэльню МУС у Арджанікідзэ (цяпер — Уладзікаўказ). Служыў у Сярэдняй Азіі, давучваўся ў Маскве. За год да развала Савецкага Саюза трапіў у Беларусь і застаўся тут служыць.
Атрымліваў павышэнні за павышэннямі: кіраваў В/Ч 5448, потым пайшоў у штаб унутраных войскаў, потым — начальнікам Дэпартамента аховы. Намеснікам міністра ўнутраных спраў стаў са снежня 2019-га.
Што цікава, на нейкім этапе яму перайшоў дарогу Караеў — некалі ён быў ніжэйшым па пасадзе, чым Хаменка, якому мроілася пасада кіраўніка ўнутраных войскаў, але Лукашэнка абраў Караева.
«Хаменка — тыповы старэйшы афіцэр унутраных войскаў. Адметнасць у тым, што ў любую шчыліну ён забіраецца самастойна, да ўсяго яму ёсць справа, людзей не шкадуе, паводзіць сябе ганарліва і ідзе па галовах», — кажуць знаёмыя з ім.
Як намеснік міністра ён кіраваў дзвюма «глаўкамі»: галоўным упраўленнем кадраў і галоўным упраўленнем ідэалагічнай работы. Апошняе пры Хаменку перастала існаваць. Але гэта не наватарства — скарачэнні і ўтварэнні правобраза ідэалагічнай службы адбываюцца ў нейкім сэнсе рэгулярна. Замест гэтага з’явілася новае «ўпраўленне па каардынацыі службовай дзейнасці».
Таксама пры Хаменку Чамаданава сышла з МУС. Ёсць версія, што менавіта ён спрычыніўся да развядзення ў бакі Чамаданавай і дуэта Падвойскага — Казлова.
Цікава, што летам 2020-га Хаменка кіраваў зводным атрадам цэнтральнага апарата МУС, што размяшчаўся ў будынку на Гарадскім Вале.
«Забаўляўся тым, што па дзесяць разоў на дзень выстройваў атрад у поўнай амуніцыі ва ўнутраным двары. Гэты атрад стаў прадметам кпінаў калег, — адзначаюць нашы крыніцы. — Задзейнічалі гэты «элітны» рэзерв толькі з 10-га жніўня, адправіўшы ва ўжо апусцелую Серабранку, дзе ўсіх «зачысцілі» да іх.
Убачыўшы гэта, «элітны» атрад, сфармаваны з афіцэраў цэнтральнага апарата, пайшоў гуляць па серабранскіх дварах пад мацерную лаянку жыхароў, ловячы ў каскі сырыя яйкі і ўсё астатняе». Потым гэтую прагулку па пустых дварах аформілі як «баявы» выезд і раздалі прэміі».
Пры гэтым у міліцэйскім асяродку Хаменку крытыкуюць за няўменне выказвацца. Такі тыповы страявы ваенны.
«Міліцыя — гэта народнае войска, якое прызначана для таго, каб дзеці смяяліся, старыкі, кхм, радаваліся, эм, тым працэсам, якія адбываюцца ў нас у краіне, ну і, канечне ж, працавалі прадпрыемствы», — так ён апісаў сваё разуменне інстытута МУС.
«Хаменка — чалавек учорашняга дня, пры гэтым арганічная кандыдатура для Ваеннага кабінета міністраў. Водзіць цеснае сяброўства з кіраўніком ГУБАЗіК Андрэем Паршыным, — лічыць калега Хаменкі. — Улічваючы нястрымную энергію ГУБАЗіКа ў генерацыі абсурдных прававых ідэй, якія не здольныя прайсці ніводную юрыдычную экспертызу, новы міністр, выглядае, утворыць з ГУБАЗіК своеасаблівы дуэт з адпаведнымі наступствамі.
Інстытут права дэградаваў, і цяпер у асобе такіх Хаменак яму ставяць помнік. Сліжэўскі быў далёкі ад ідэала юрыста, але меў нейкае разуменне. А з Хаменкам проста легалізоўваецца тое, што адбываецца.
Справа ў тым, што большасць указаў Лукашэнкі і другіх загадаў іншых людзей проста неканстытуцыйныя і ніколі б не прайшлі ніякай юрыдычнай экспертызы.
Таму апошнім часам узялі моду заганяць загады і ўказы пад ДСП. Так змяншаецца кола дапушчаных, меншая экспертыза, а калі зрабіць «сакрэтным», то ўвогуле ніякай экспертызы непатрэбна.
Я так разумею, з Хаменкам у Мінюста нават жадання не будзе сунуць свой экспертны нос у тое, што адбываецца з правам».
Каментары