Культура88

«Мой улюбёны сцэнічны вобраз — спакуснік. Даводзілася і ад мужчын часам уцякаць!» Шмат ФОТА Змітра Вайцюшкевіча

Фотапраект «Лад жыцця» са Змітром Вайцюшкевічам.

Гэты бусечка, праўда, я? Мама ніколі не казала: «Дзімка, ты — красівы!» Наадварот, мяне трохі бянтэжылі яе «мастацкія» выразы адносна маёй знешнасці: «Ты красівы, як срака праз вакно». Пра свае «неверагоднае хараство» я ўпершыню пачуў ад стрыечнай бабулі, яна раптам сказала: «О, які ж ты сімпатычны хлопчык!» Так пачаўся мой росквіт, мне было 13. Жарты жартамі, але калі ў 8-м класе прыгожая дзяўчына даслала мне запіску і прызначыла сустрэчу, я заглянуў у люстэрка.

Здольнасці спакусніка я напрацаваў на сцэне, гэта мой улюбёны сцэнічны вобраз, ага. I я ў тым узросце, калі бачу развіццё падзей далей і ведаю: у нейкі момант спатрэбіцца стоп-кран. А правакацыі — гэта ж весела, чаму не?

Чорт! Гляджу на фота — сам сябе хачу. Гэта не смешна! Я стаўлюся да такога з нейкай насцярогай, бо ў нашым артыстычным асяроддзi і ад мужчын даводзіцца часам уцякаць. Пару разоў было такое. Казаў ім ціха так: «Пачакай мяне тут, я хутка». І збягаў.

Артыст на сцэне і пасля сцэны — людзі, незнаёмыя адзін з адным. Першыя дзве гадзіны пасля канцэрту да мяне лепш не падыходзіць: ледзь трымаюся на нагах. Магу забіць! Тут, можа быць, эйфарыя пасля выступу ці, наадварот, незадавальненне. Якія раманы? І што скажа жонка?!

Ух, якая! — магу падумаць я… І ўсё на гэтым.

Зайздроснікі папракаюць, што мая публіка — «пані трошкі ў гадах». А я на канцэртах бачу маладых, прыгожых дзяўчат. Яны і прыводзяць з сабой мам і бабуль, што тут дрэннага? Я пяю і для мужчын, якіх, можа, і сілай валакуць на мае канцэрты.

Мне ўсё роўна, што там кажуць. Вінаваты я ці невінаваты — не заганяюся. Нарэшце дарос да такога стану, калі не адчуваю віны за нейкія непаразуменні ці канфлікты. Мне фізічна і эмацыйна цяжка насіць у сабе нейкія крыўды.

О! Прычоска «Еўдакімаў»! На мой погляд, на беларускай сцэне не хапае лірычных выканаўцаў, гэты вобраз зусім неразвіты. Калі б нехта займаў гэтую нішу, мажліва, я б зараз нейкі трэш выконваў. Ці рок. Ці хіп-хоп. Ай, мне насамрэч падабаецца быць рамантыкам на сцэне.

Вобраз рамантыка павінен быць іканізаваны. То бок кананізаваны!

Нейкі комплекс, што я бард і не напісаў ніводнай песні, турбуе. Спрабаваў — пасля Барадуліна, Бураўкіна, Някляева. Не магу. Ёсць яшчэ час, можа, у 60—70 гадоў такія шэдэўрыкі павыдаю…

Калі надыходзяць думкі пра свае прафесійныя недасканаласці, часцяком «выпадаю». Бо адчуваю, што шмат яшчэ трэба працаваць над сабою. Дарослым я не спяшаўся станавіцца, мажліва, і да добрай кнігі і да паэзіі прыходжу толькі цяпер.

Я — мяняюся! У нейкі момант зразумеў, што ішоў чужымі дарогамі і да сябе яшчэ не дайшоў. Ад народнай песні да беларускай паэзіі, пасля — да паэзіі Японіі, Швецыі, Чэхіі, Польшчы, Расіі (праз вершы Маякоўскага). Дзякуй богу і «Песнярам», бо песні на вершы Маякоўскага ўзніклі дзякуючы ім. У мяне велізарныя планы на жыццё, мне цікава, але адначасова страшна: што рабіць далей? Трэба заблукаць, каб пасля вярнуцца да сапраўднага сябе.

Але ёсць у мяне такая фобія: а раптам стачуся? «Надыходзіць жахлівейшая з амартызацый — амартызацыя сэрца і душы». Калі распіраюць унутраныя пакуты, я разумею: трэба ісці фізічна працаваць. Вунь, глядзі, ужо птушкі адлятаюць. Трэба рыхтавацца да зімы!

Не лічу сябе дасканалым, але адчуваю: тое, што я раблю, — маё. Некалі малады прыпёрся ў тэатр Халезіна і кажу: у гэтым жыцці ўсё паспрабаваў, гатовы быць артыстам. Мне здавалася, што я класным героем магу быць на сцэне. Рэжысёр Шчэрбань пасмяяўся: а давай будзеш лётаць па сцэне голы, а срамное месца мы табе прыкрыем дранікам, ну…?

— Ага, зараз!

Лезу ўглыб сябе, каб зразумець прычыны таго, чаму менавіта так адчувае мой герой. Гэта сапраўдная навука жыцця і для мяне, і для слухача. Бо «пражываючы» на сцэне Маякоўскага, Рафала Ваячака, хопіць розуму не паўтарыць іх памылкі, уберагчы сабе ад глупстваў…

Магу заплакаць пасярод канцэрту. Мне нават сорамна бывае, што я такі плаксівы.

Каб знайсці сваю сапраўднасць, трэба выйсці з зоны камфорту. Але слухач можа быць не гатовы на твае эксперыменты, ён чакае ўсім зразумелы вобраз. Даводзіцца і размаўляць падчас канцэрту, — тут раптам уключаецца Сатыр з рысамі, якія неўласцівыя рамантыку. Калі забываеш, хто ты, можаш апрануць гэтую маску…

Таямніца і харызма артыста — у недасказанасці. Калі раптам мае прыхільнікі даведаюцца, якім я бываю раніцою… Можа, толькі самыя стойкія прыйдуць на мой канцэрт.

Не бойцеся, што я не такі харошы, як вы думалі, прыходзьце 2 лістапада ў КЗ «Мінск» — пабачыце!

Чытайце таксама:

«Валасы чалавека — гэта антэны, якія ўзмацняюць яго ўплыў на іншых» — ФОТАпраект «Лад жыцця» з Алегам Хаменкам

Ігар Варашкевіч у ФОТАпраекце «Лад жыцця»

Каментары8

 
Націсканне кнопкі «Дадаць каментар» азначае згоду з рэкамендацыямі па абмеркаванні.

Цяпер чытаюць

Кныровіч расказаў, чаму былы дырэктар аршанскіх заводаў пасля вызвалення пайшоў ваяваць за Расію, дзе і загінуў2

Кныровіч расказаў, чаму былы дырэктар аршанскіх заводаў пасля вызвалення пайшоў ваяваць за Расію, дзе і загінуў

Усе навіны →
Усе навіны

«Мне было 15». Былы студэнт абвінаваціў выкладчыка і кіраўніка ансамбля «Белая Русь» у дамаганнях, якія цягнуліся каля года12

Адзін укол — і слых вяртаецца. Навукоўцы зрабілі прарыў у лячэнні глухаты1

Былому намесніку начальніка расійскага Генштаба далі 17 гадоў зняволення1

«Плыве так вальяжна». У Бярозе ў возеры завялася «наша капібара» ВІДЭА

У лесе паміж Івянцом і Ракавам турысты сустрэлі рысь з рысянятамі ВІДЭА4

У Полацку жанчыну пакаралі за відэа ў тыктоку з мільённымі праглядамі3

Генадзь Туміловіч, толькі ўладкаваўшыся на працу ў Ізраілі, адразу ж уляпаўся ў скандал8

У сацсетках паскардзіліся, што міліцыя штрафуе за фатаграфаванне ў полі з васількамі. Гэта сапраўды так?5

Прэм'ер Літвы раскрытыкаваў рашэнне Польшчы ўвесці памежны кантроль5

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Кныровіч расказаў, чаму былы дырэктар аршанскіх заводаў пасля вызвалення пайшоў ваяваць за Расію, дзе і загінуў2

Кныровіч расказаў, чаму былы дырэктар аршанскіх заводаў пасля вызвалення пайшоў ваяваць за Расію, дзе і загінуў

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць