Navat bieź vialikich muzyčnych adkryćciaŭ «Basovišča» — heta vialiki kajf i vialikaja svaboda. Zapis u studyi sioleta vyjhraŭ «Tavaryš Maŭzer».
Piša Siarhiej Budkin.
16-je «Basovišča» ŭ stalicy biełaruskaha roku Haradku — alternatyva «Słavianskamu bazaru», placoŭka dla volnych tancaŭ, miesca sustreč. Festyval pierarastaje svaje staryja ramki. «Usio roŭna my pieramožam!» — śpiavaje Volski.
MUS padtrymaŭ BAS
Miesiac tamu ŭsie telekanały abyšli kadry z bujnoha eŭrapiejskaha muzyčnaha festu «Hlastanbery», jaki nakryła strašennaja zaleva. Na «Basoviščy-2005» u pieršy dzień adbyłosia padobnaje. Sotni noh la sceny pieratvarajuć ziamlu ŭ hrazkuju kałatušu, namiotny stan voś-voś źniknie pad vadoj. Ale liceisty, jakija pieršymi vystupili ŭ miežach «Volnaj sceny», z hodnaściu prajšli vyprabavańnie. Staršyńka Biełaruskaj asacyjacyi studentaŭ Iłona Karpiuk na doždž nie zvažaje: treba vyrašać arhanizacyjnyja pytańni. Niekali jaje baćki nie chacieli puskać jaje na fest: «Maleńkaja jašče!» — kazali. U 19 hod jana ŭpieršyniu vyjšła na scenu «Basovišča» ŭ jakaści vakalistki hrupy «Prajekt-2001». «Tady ja navat nie ŭśviedamlała značeńnia festyvalu, prosta karcieła vystupić na vialikaj scenie», — apaviadaje jana i adnačasova padpisvaje niejkija papiery ź Pitam Paŭłavym. Sioleta jaje novaja hrupa «5set5» taksama biare ŭdzieł u konkursie: «U mianie takaja natura — lublu dziejničać. Tamu zajmajusia muzykaj, studenckimi spravami i «Basoviščam».
Prajekt BASu «Festyval maładoj muzyki Biełarusi» polskaje Ministerstva ŭnutranych spraŭ sioleta pryznała vartym uvahi i vydzieliła hrošy na praviadzieńnie festu. Pavodle novaha polskaha zakonu, mienavita MUS musić zajmacca spravami nacyjanalnych mienšaściaŭ. Pradstaŭnik ministerstva Jarasłaŭ Malecki — ci nie adziny čałaviek na feście, apranuty aficyjna, ź cikavaściu naziraje za vystupam reperaŭ «Čyrvonym pa biełamu»: «Mnie padabajecca toje, što adbyvajecca tut».
«Dali» vystupić dali
Akurat pad vystup «Dali» vyhladaje soniejka. Chłopcy vyłučylisia svajoj pazytyŭnaj muzykaj jašče na mienskim adboračnym kancercie, ale nia trapili ŭ skład kankursantaŭ. Dziakujučy pradjuseru Iharu Znyku jany ŭsio ž syhrali na «Basoviščy», praŭda, u miežach «Volnaj sceny». Aktualna prahučała ich «Emihranckaja pieśnia». Anioł-zastupnik hurtu sp.Znyk zdymaje vystup na videa: «Dali» vartyja bolšaha!» — kryčyć jon i abiacaje naładzić biełarusam turne pa Polščy. Žurnalist Źmicier Padbiareski ad vystupu «Dali» taksama ŭ zachapleńni: «Jany viedajuć, jak trymacca na scenie». Słava Korań nie pahadžajecca: «Im tolki na viasiellach hrać, a nie na rok-feście».
Pad vystup haściej festyvalu — pieramožcaŭ minułych hadoŭ i polskich kamandaŭ — kalužyny pierad scenaj užo źnikli. Stanovicca bolej piesień pra radyjacyju: akramia «Tarpača» temu ŭźniali «Parason» i «volnyja hości» z «Čyrvonym pa biełamu».
Irvie dynamiki bieraściejskaja «Ściana» (samy emacyjny vystup na feście), «Piŭny horad» niepadalok ad sceny nahadvaje kitajski kvartał. Usio sucišycca pad ranicu. Samaja karotkaja noč za hod — na «Basoviščy».
Streł «Tavaryša Maŭzera»
Druhi dzień raspačali kankursanty. Siabar žury Lavon Tarasevič potym pryznbiecca, što nijakich adkryćciaŭ dla siabie sioleta nie zrabiŭ: «Šmat chto z vystupoŭcaŭ praciahvaje muzyčnyja tradycyi 1980-ch, a chočacca pačuć maładuju muzyku Biełarusi — hołas maładoha biełarusa, jaki ŭ typovaj rok-maniery kryčyć pra toje, što jaho turbuje, a nie śpiavaje pra siniaje nieba». Na ŭvieś hołas kryčaŭ chiba Takindanh z «Recha», ale kanservatyŭnaje žury jaho nie pačuła.
«Ci jość siarod vas narkamany? — kryčyć sa sceny Janka z «Tavaryša Maŭzera». — Žarycie narkotyki, ja chaču, kab vas stała mieniej!» «Serca i dušu achviaruju Biełarusi» — taki patas u mahiloŭskich hard-koraŭcaŭ. Ich vysiłki acanili. «Tavaryš Maŭzer» atrymaŭ pryz ad radyjo «Biełastok» — prava zapisu svajho debiutnaha albomu na studyi «Rembrandt» — i pryz radyjo «Palonija» — finansavuju padtrymku ŭ tyražavańni j raskrutcy kružełki.
«My hatovy zapisvacca choć zaŭtra!» — kryčyć ašaleły ad radaści Janka. «Maŭzeru» kala dvuch hod, śpiavaje tolki pa-biełarusku. Janka kaža, što abudziŭsia paśla referendumu ab źmienie symboliki i dźviuchmoŭi: «Tady ja pierastaŭ stavicca da biełaruskaj movy jak da školnaha pradmietu».
Hrupa z revalucyjnaj nazvaj nastrojena surjozna. «Vy pra nas pačujecie!» — dziakujuć jany za avansy. Tarasevič abviaščajučy vyniki, pažartavaŭ: «Ciešyć, što ŭznaharodu atrymaŭ hurt z tych miaścin, adkul pachodzić Łukašenka!». «Nia ŭsio horšaje adtul», — paryruje Janka.
Pamiaci Čarkasavaj
Hrašovuju premiju atrymaŭ «Imprudience», «Źmiaja» — uznaharodu ad Biełaruskaha sajuzu ŭ Polščy. Premiju vojta haradockaje hminy zdabyŭ «5set5». Słava Korań zaznačaje, što asabista jaho sioleta nichto nie začapiŭ: uznaharody atrymali tyja, chto prafesijna pastaviŭsia da svajoj spravy. «Zatoje adznačanyja letaś paćvierdzili svaimi vystupami, što jany byli varty toj uvahi», — havoryć Korań.
Festyval skončyŭsia vystupami monstraŭ biełaruskaha roku i polskich hrup «HMP» dy «Rima». «Nejra-dziubela» pryśviaciŭ «Žyćcio» pamiaci Vieraniki Čarkasavaj, Kulinkovič prezentavaŭ novyja pieśni — «Kraj» i «Ŭsama». Pieršaja — «čysta śmiarotnaja» — napisana pad uražańniem ad niadaŭniaj śmierci Taciany Kucharskaj — kumy lidera «Nejra-dziubelu». Druhaja — viasioły hard-kor. Pa-nad scenaj biełaruskija i polskija ściahi.
«Ulis» pryśviačaje hitarnuju impravizacyju pamiaci Anatola Sysa. «IQ-48» prezentujuć pieśniu na vierš Michała Aniempadystava «Śviatło ŭ ciemry». Zakryvajuć fest «N.R.M.». Polskaja palicyja vyrašaje skaracić prahramu — čas vyjšaŭ. «I tut nie dajuć pajhrać!» — kaža Volski i nasupierak usiamu vykonvaje jašče dźvie pieśni. «Usio roŭna my pieramožam!» — refren novaj pieśni «N.R.M.».
Stalica biełaruskaha roku
Sioleta ahalilisia prablemy festyvalu — farmat dy ahulnyja ŭmovy vystupu. Fest vymahaje bolšych arhanizacyjnych vysiłkaŭ. Ł.Tarasevič nazvaŭ Haradok stalicaj biełaruskaha roku, tamu festyval vymahaje arhanizacyi na bolš vysokim uzroŭni.
«Treba, kab studenty pieradali arhanizacyju festu ludziam, jakija b zanialisia hetym prafesijna. Hodzie rabić usio pa-partyzansku». Korań upeŭnieny, što na fest treba pracavać praz uvieś hod, palepšyć umovy raźmiaščeńnia i ŭzrovień servisu.
Darečy, sioleta na «Basoviščy» prahučała nietradycyjnaja muzyka dla hetych miaścin: u jakaści haściej ź Italii pryjechaŭ «Orchestra Arturo Piazza». Heta prafesijny kalektyŭ, zasnavany ŭ 1882 h. emihrantam z Arhientyny Artura Pjaca — vialikim prychilnikam muzyki, što zaviecca «bandistica». Ciapier italjanskija muzyki namahajucca spałučyć tahačasnyja muzyčnyja tradycyi z sučasnymi patrabavańniami publiki. Vystup italjancaŭ prajšoŭ «na ŭra». I tolki paćvierdziŭ, što «Basovišča» moža być placoŭkaj dla muzykaŭ absajutna roznych stylaŭ. Cikava, što italjancy sami prajavili inicyjatyvu pryjechać na fest, bo nieabyjakava staviacca da taho, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, dy hatovy papracavać supolna ź biełaruskimi muzykami.
Kamientary