«Ja knihu maju»: biełaruskaja litaratura ŭ pokiet-farmacie

«Heta najvažniejšaja sieryja za 13 hod isnavańnia vydaviectva. — kaža Ihar Łohvinaŭ. — Jaje ideja naradziłasia paśla źjaŭleńnia kniharni: pakupniki ŭvieś čas pytajucca „Što pačytać?“. Takim čynam my vyrašyli, što varta vydać u zručnym farmacie kłasiku litaratury za apošnija 500 hod».

Vydaviectva «Łohvinaŭ» zapuskaje sieryju knih «Ja knihu maju» — kłasika biełaruskaj litaratury ŭ farmacie pokietbukaŭ — niedarahich kišennych knih u miakkaj vokładcy dla masavaha čytača. Sieryja maje być, spadziajucca zasnavalniki, kamiercyjna ŭdałaja. U joj užo vyjšaŭ dyskusijny zbornik vieršaŭ Maksima Tanka «Abviaržeńnie», raman «nie dla ŭsich» «Adam Kłakocki i jahonyja cieni» Ihara Babkova, «Orden biełaj myšy» Uładzimira Arłova, zbornik intymnaj prozy Adama Hłobusa «Tolki nie havary majoj mamie» i abranyja vieršy Andreja Chadanoviča pad nazvaj «Deža viu».

U «Ja knihu maju» nie vyjdzie nivodnaja kniha, jakaja nie vydavałasia b da taho.

«My budziem pieravydavać knihi, zrabiŭšy sieryju adnačasova biznes-prajektam. — kaža ŭkładalnik sieryi Valancin Akudovič. — Ja daŭno liču, što kali naš biznes nie budzie zarablać na nas, tady ŭ biełaruskaj litaratury niama pierśpiektyŭ. Sieryja prezientuje biełaruskuju litaraturu ad Mikoły Husoŭskaha da sučasnych aŭtaraŭ. Ciapier musić vyjści „Šlachcic Zavalnia“ Barščeŭskaha ŭ novym pierakładzie, buduć knihi piśmieńnikaŭ-emihrantaŭ, buduć sprečnyja i palemičnyja knihi, ale ŭsie jany buduć vydadzieny biez chałtury».

Adna ź pieršych knih sieryi ŭžo vyklikała palemiku: zbornik Maksima Tanka «Abviaržeńnie», składzieny Andrejem Chadanovičam. U jaje nie trapiła častka najlepšych vieršaŭ, jakija ŭkładalnik paličyŭ palityzavanymi. Ale rozhałas — nie apošniaje, čaho dabivalisia składalniki, atrymaŭsia: «Abviaržeńnie» — samaja pradavanaja kniha sieryi.

«Mnie padajecca, što ŭ hetaj sieryi ŭ pieršuju čarhu treba vydać biełaruskija biestsielery, — kaža Adam Hłobus. — „Tutejšyja“ Kupały, „Dzikaje palavańnie karala Stacha“ — biassprečnyja biestsielery. Ci „Vianok“ Bahdanoviča». Što tyčycca majoj knihi, mnie nie padajecca, što heta najlepšaje, što ja napisaŭ, ale ja vielmi ŭdziačny, što stvaralniki sieryi tak acanili maju pracu».

«Važna stvaryć novy, viasioły kanon biełaruskaj litaratury. — miarkuje Ihar Babkoŭ. — Pieršy raz maja kniha vyjšła ŭ paŭpadpolnym vyhladzie. Ciapierašniaje vydańnie vyhladaje vydatna». Uładzimir Arłoŭ žartam akcentavaŭ uvahu na adsutnaści cenzury ŭ vydaviectvie:

«Prynamsi, nichto nie pytaŭsia tym razam, čamu miadźviedzi ŭ knizie źjadajuć mienavita ruskuju Mašu».

Adna z zadač sieryi pavodle Valancina Akudoviča — «uraŭnieńnie» piśmieńnikaŭ. Kupała, Kołas, Hłobus, Niaklajeŭ, Babkoŭ i inšyja aŭtary vychodziać u knihach adnolkavaha pamieru, kaštujuć adnolkava. Takim čynam składajecca poŭnaja karcina biełaruskaj litaratury. Varta adznačyć, što i svaju knihu Akudovič uklučyŭ u hetu sieryju.

Hłobus miarkuje, što čytač sam raźbiarecca, chto varty: «Kali vydać za adnu canu i ŭ adnolkavym farmacie Płatona i Darju Dancovu, to Płaton pa prodažach jaje «zrobić».

Abmiežavańniaŭ u sieryi niama — adzin i toj samy aŭtar moža być pradstaŭleny niekalkimi knihami, ciapier hałoŭnaje dla vydaŭcoŭ naładzić sieryi naležnuju rekłamu.

«Spadziajemsia ŭ vyniku vyjści na ceny 2–3 dalary za knihu. — kaža Ihar Łohvinaŭ. — Hetaja sieryja budzie ŭvieś čas uznaŭlacca, buduć dadrukoŭvacca raspradadzienyja knihi, kab kožnaja ź ich uvieś čas była ŭ najaŭnaści».

Nabyvać knižki sieryi možna ŭ kniharni «Łohvinaŭ» (pr. Niezaležnaści, 37a). Taksama vydaŭcy płanujuć sioleta adčynić internet-kramu, dzie kožny achvotny zmoža spampavać upadabanaje vydańnie.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0