Opiera pieraŭtvorycca ŭ kamierny muzyčny śpiektakl
Kamierny muzyčny teatr «Halereja», supolna z Muzyčnym Domam «Kłasika» ŭpieršyniu pastavić opieru Stanisłava Maniuški Verbum Nobile («Słova honaru») — što praŭda, heta budzie nie opiera ŭ kłasičnym razumieńni, a kamierny muzyčny śpiektakl.
Pradprymalnik Alaksandr Čachoŭski, aproč taho, što pracuje ŭ śfiery IT, zajmajecca pradziusiravańniem akademičnaj muzyki — nakolki b dziŭna heta nie hučała.Razam z zasłužanym artystam Respubliki Biełaruś, prafiesaram Viktaram Skarabahatavym, Čachoŭski vyrašyŭ pastavić opieru Maniuški, čyja premjera ŭ Polščy adbyłasia ŭ 1861 hodzie, a ŭ Biełarusi nie staviłasia nikoli.
«U mianie takoje ŭražańnie, što apošni, chto ŭsurjoz usprymaŭ tvorčaść Maniuški, heta Janka Kupała, — kaža Viktar Skarabahataŭ. — Jon zajmaŭsia pierakładami libreta da opier Maniuški.Kali ja vučyŭsia, u nas Maniušku prachodzili pa kursie «Zamiežnaja muzyka».
Tolki paśla Uładzimir Marchiel raskazaŭ mnie pra biełaruskaje pachodžańnie Maniuški, pravioŭ pa jahonych minskich miaścinach. Naprykład, siamja kampazitara žyła na druhim paviersie budynka, dzie zaraz mieścicca kaviarnia Byblos. Paśla my jeździli na radzimu Maniuški, u Śmiłavičy. Daviałosia pakazvać dyrektaru biełastockaj opiery, što takoje «Strašny dvor» — bo hetaja nazva maje pryviazku da kankretnaha miesca ŭ Śmiłavčiach».
Kamiedyjnaja opiera «Słova honaru» — heta historyja kachańnia šlachciča Stanisłava i dački pamieščyka Łahody — baćka dziaŭčyny paabiacaŭ addać jaje zamuž za inšaha, zamacavaŭšy hetaje rašeńnie «Słovam honaru» šlachty.Stavić śpiektakl małady režysior Alena Miedziakova.
Śpiecyjalna dla pastanoŭki ŭ teatry «Halereja» dyryžor Ivan Kaściachin pierapracavaŭ opieru dla vykanańnia nanetam — ansamblem ź dzieviaci instrumientaŭ. Na scenu vyjduć akciory roznaha vieku — ad studentaŭ da opiernych zorak.
«My chočam takim čynam pryciahnuć da akademičnaj muzyki jaje łatentnaha słuchača, — tłumačyć spadar Čachoŭski. — Pracavać dla ludziej, jakija nie chodziać na kancerty akademičnaj muzyki praz adsutnaść rekłamy, ale patencyjna mohuć stać jaje amatarami. To bok taja publika, jakaja «darasła».
Našyja śpiektakli iduć nie bolej za adzin akt — heta padrychtoŭvaje słuchačoŭ. Našaja viersija «Słova honaru» bolš univiersalnaja, čym kłasičnaja opiera».
Pastanoŭki projduć 30 maja i 5 červienia ŭ minskim Pałacy prafsajuzaŭ. Taksama 20 maja śpiektakl pakažuć u Hrodzienskim teatry lalek.
Košt kvitkoŭ ad 40 000 da 140 000 rubloŭ.
-
U Homielskim dramatyčnym teatry — kadravyja čystki. Znoŭ praz «palityku»
-
«Budzie śmiešna i baluča»: «Kupałaŭcy» prezientujuć zaŭtra novy śpiektakl. U hałoŭnych rolach — Manajeŭ, Biełachvościk, Harcujeva
-
«Rašeńnie pryjšło zvonku». Što adbyvajecca ŭ viciebskim teatry, dzie ŭ śpiektakli prahučała «Žyvie Fłandryja!» i pačałasia čarada zvalnieńniaŭ?
Ciapier čytajuć
«Ludzi chočuć pieramovaŭ z tymi, chto maryć ich źniščyć fizična». Hutarka z Alaksandram Kabanavym pra žyćcio, «Biełpoł» i razychodžańnie ź Piatruchinym88
Kamientary