Lohkaatletka Maryna Arzamasava stała čempijonkaj Jeŭropy ŭ biehu na 800 mietraŭ. Pa viartańni na radzimu dziaŭčyna adkazała na pytańni «NN».
«Naša Niva»: Što adčuvajecie paśla pieramohi na čempijanacie Jeŭropy?
Maryna Arzamasava: Na spabornictvach ja była ŭ dobrym fizičnym stanie: adnaviłasia, adpačyła. U majoj siamji mnie ŭsie dapamahali — u pieršuju čarhu dahladać dzicia. Moj muž śpiecyjalna ŭziaŭ adpačynak na pracy, kab być sa mnoj, dapamahać mnie — my navat treniravalisia razam.
«NN»: Vy nie tolki vyjhrali čempijanat Jeŭropy, ale vykanali svaju maru — paŭtaryć pośpiech Vašaj mamy, čempijonki Jeŭropy.
MA: Ja jašče nie ŭsiaho dasiahnuła. Pa-pieršaje, chaciełasia b nablizicca da jaje vynikaŭ: jany na paradak vyšej, heta rekordy našaj krainy.
«NN»: Spačatku Vaša mama chacieła bačyć svaju dačku tenisistkaj, a tolki potym nakiravała jaje pa svaim šlachu.
MA: Z čatyroch hadoŭ ja zajmałasia vialikim tenisam. Adnak heta davoli darahi vid sportu. A pakolki mama hadavała mianie adna, to nam hetyja zaniatki daviałosia spynić. Niejak uletku jana nakiravała mianie ŭ spartyŭny łahier, dzie i pačalisia maje lohkaatletyčnyja zaniatki. Kali mama zahinuła, to mnie było ŭsiaho 11 hadoŭ. I ja pierajechała žyć u Kalininhrad da matulinych siabroŭ — siamji trenieraŭ — Alaksandra Haŭryłaviča i Nadziei Vitaljeŭny Hadzijatavych. Niejki čas u ich treniravałasia maja mama. Voś tam ja i praciahnuła svaje zaniatki.
«Addamo dačku ŭ spartyŭnuju siekcyju»
«NN»: U vas takaja spartyŭnaja siamja. Dačka taksama pojdzie hetym šlacham?
MA: Usio budzie zaležać ad jaje žadańnia — hvałtam za vušy nichto ciahnuć nie budzie. Jana vielmi aktyŭnaja dziaŭčynka — pastajanna biehaje, skača. Sprabujem jaje treniravać: kačać pres, adciskacca — u jaje dla svajho ŭzrostu vydatna atrymlivajecca. Pakul jana takaja dziaŭčynka-dziaŭčynka, pryncesa: sukienački, lalečki, pryčosački. Niachaj zajmajecca tym, što joj bolš padabajecca. Ale, viadoma ž, budziem staracca nakiravać jaje ŭ sport, tamu što my ŭsie sami žyviem sportam — heta naš ład žyćcia i pa-inšamu my nie možam. Addamo jaje ŭ jakuju-niebudź siekcyju. Pakul ža ŭ mianie čysta fizična nie atrymlivałasia jaje kudy-niebudź vadzić: nie było času. Pakul ja bolš skancentravana na svaich treniroŭkach.
«NN»: Jak paznajomilisia z mužam?
MA: Jon zajmaŭsia tut ža, tolki ŭ inšaha treniera. Daŭno viedali adno adnaho, ale adnosiny naradzilisia dziakujučy internetu. Spačatku pierapisvalisia ŭ sacyjalnych sietkach, potym pačali sustrakacca, zakachalisia.
«NN»: Samy ramantyčny padarunak ad jaho?
MA: Kali ščyra, jon nie vielmi vynachodlivy ŭ hetym płanie, nie ŭ kryŭdu jamu budzie skazana. Jon viedaje, što ja lublu zavušnicy, i na kožnaje śviata mnie ich doryć. Ciapier jon mnie taksama skazaŭ, što chacieŭ by što-niebudź padaryć ź juvielirnych vyrabaŭ, ale ja skazała, što nie treba bolš. Časam mnie navat praściej pajści samoj sabie što-niebudź kupić, a potym skazać jamu, što heta padarunak ad jaho (śmiajecca).
«Naša mova vielmi pryhožaja»
«NN»: Vaša dziacinstva prajšło ŭ treniroŭkach i spabornictvach? I ci žadajecie takoha kamuniebudź jašče?
MA: Mianie treniravali, sprabavali dyscyplinavać i nacelvać na toje, što ja čahości dabjusia. Užo tady mnie vieryłasia, što ŭsio budzie dobra. Ščyra kažučy, u toj čas mnie było ciažka. Byli i svarki, i isteryki ŭ pieryjad staleńnia, kali ŭsie ludzi hulajuć, źbirajucca kampanijami. U hety čas ja abo była na treniroŭcy, abo zajmałasia školnymi zaniatkami. Vučyłasia ŭ škole ja vielmi dobra, za hetym taksama pilna sačyli. Ale ciapier ja ŭśviedamlaju, što heta sapraŭdy mnie dapamahło damahčysia ćviordaści charaktaru i znajści svoj šlach. Maładych talenavitych spartoŭcaŭ vielmi šmat, ale damahajucca pośpiechu tolki tyja, u kaho jość vyraznaje razumieńnie svajoj mety. Paśla zakančeńnia dziasiataha kłasa ja pierajechała nazad u Minsk, kab skončyć škołu i pastupić va ŭniviersitet. Tady ja razumieła, što akramia spartyŭnaj mnie treba i inšaja adukacyja. Tamu zakančvała ja jurydyčny fakultet BDU. Ja viedaju, što paśla sportu pavinien miecca niejki tył, kudy možna budzie syści. Ale praz sport va ŭniviersitecie ja vučyłasia abyiak — prychodziłasia šmat prapuskać.
«NN»: Vas u Biełaruś viarnuła mienavita mahčymaść pastupleńnia va ŭniviersitet?
MA: Pa-pieršaje, u mianie nie było rasijskaha hramadzianstva, i na ŭnutryrasijskich spabornictvach ja vystupała, skažam tak, nielehalna. Ja nie mahła ŭvachodzić u zbornuju. A dla pryniaćcia rasijskaha hramadzianstva treba było mieć ćviordy namier žyć u hetaj krainie. Ja ž ź Minska — u mianie tut babula, kvatera, vielmi šmat matulinych siabroŭ. Kali viarnułasia, to ŭ 11 kłasie pryjšłosia nahaniać upuščanaje pa biełaruskaj movie, bo ŭ Rasii ja jaje nie vučyła. Taksama jak i historyju Biełarusi, biełaruskuju litaraturu. Ale testavańnie ja zdała i ŭ vyniku pastupiła.
«NN»: A ciapier jak spravy ź biełaruskaj movaj?
MA: Ja ŭsio vydatna razumieju, prosta trochi zabyłasia pravapis. Mahu razmaŭlać, kali treba. Zvyčajna mianie prosiać štoniebudź skazać pabiełarusku rasiejcy ci ŭkraincy, kali my sustrakajemsia. Voś ja ź imi i razmaŭlaju na biełaruskaj movie. Ja našu movu lublu — jana vielmi pryhožaja.
«U armii nas padtrymlivajuć»
«NN»: Vy ciapier, zdajecca, užo lejtenant ŭzbrojenych sił Respubliki Biełaruś. Heta ŭvohule jak adbyłosia?
MA: Viadoma, heta dziakujučy spartovym pośpiecham. Spačatku ja atrymała aficerskuju pasadu, a potym mianie pavysili ŭ zvańni. My papiarednie zdavali ekzamieny: była strajavaja padrychtoŭka, tearetyčnaja častka, ideałahičnaja prahrama.
«NN»:A jak Vy patrapili va ŭzbrojenyja siły?
MA: Dla spartoŭcaŭ jość mahčymaść słužyć u siłavych strukturach. Dla mianie heta byŭ spartyŭny kamitet armii. Heta vydatnaja mahčymaść słužyć i zajmacca sportam. Tam nas padtrymlivajuć, robiać usio, kab my pakazvali vysokija vyniki i hodna pradstaŭlali našu krainu. U nas taksama jość vajskovyja spabornictvy, u jakich ja dvojčy prymała ŭdzieł.
«Lubimy horad — Minsk»
«NN»: Jak prachodzić zvyčajny dzień Maryny Arzamasavaj?
MA: Ja pračynajusia tady, kali pračynajecca maja dačka. Ciapier heta vielmi rana — šeść, pałova siomaj ranicy. Moj dzień pačynajecca sa słoŭ «Dobraj ranicy, matula i tatačka… Uklučycie mulciki». Potym ja advožu dačku za horad da baćkoŭ muža. Zatym treniroŭka, adnaŭlenčyja mierapryjemstvy: masaž, fizijapracedury. Jedu damoŭ, jem, troški adpačyvaju. Dalej jedu zabirać dzicia, možam pasiadzieć na dačy troški. Na dniach dačka zasnuła ŭ dziadoŭ, i my pakinuli jaje načavać tam. My z mužam skarystalisia vypadkam i pieršy raz za doŭhi čas schadzili ŭ kino.
«NN»: Jaki film možacie pierahladać pa sto razoŭ?
MA: «Forest Hamp». Kožny raz ja rydaju, jak byccam hladžu pieršy raz. Naohuł ja lublu kranalnyja filmy, mieładramy: pahladzieć, papłakać. Ale i kamiedyi padabajucca. Naohuł, kali baču jakijaniebudź kranalnyja momanty, ślozy na vočy navaročvajucca.
«NN»: A jakaja Vaša nastolnaja kniha?
MA: Jašče zimoj ja adkryła dla siabie francuzskaha aŭtara Marka Levi. Užo pračytała šmat jaho knih, i na kožnaj ź ich płaču. Tam jość trochi fantastyčny siužet, navat u anatacyjach havorycca, što heta kazki dla darosłych. Ale ŭsio roŭna heta adlustravańnie rečaisnaści, čałaviečych pačućciaŭ. A zaraz ja čytaju taksama francuzskuju knihu pad nazvaj «Dziaŭčyna, jakuju ty pakinuŭ».
«NN»: Vy šmat padarožničajecie. A jaki horad u vas lubimy?
MA: Minsk. Ja jaho liču sapraŭdy vielmi pryhožym. Ja rada, što naradziłasia i žyvu mienavita ŭ Minsku. I mnie zaŭsiody chočacca siudy viartacca. Viadoma, jeŭrapiejskija harady pryhožyja, vydatnyja. Adzin z samych lepšych — Rym. U Paryžy ja była davoli šmat, u mianie tam jość lubimyja miescy. Ale na pieršym miescy ŭsio roŭna zaŭsiody budzie Minsk.
«Lublu koka-kołu i čypsy»
«NN»: Vam davodzicca mocna abmiažoŭvać siabie ŭ charčavańni?
MA: Viedajecie, nie. Miesiac-paŭtara tamu ja navat sprabavała nabrać trochi vahi, a to pajeździła pa spabornictvach, schudnieła zusim. Dy jašče da taho ž śpiakota była. Chacieła nabrać chacia b kiłahram. Nalahała na vuhlavody, miasa, piła dva vidy prateinu. U vyniku nabrała 400 hramaŭ — ličy, ničoha nie źmianiłasia. Tak što nie abmiažoŭvaju siabie ŭ škodnaj ježy. Vielmi lublu koka-kołu, ale starajusia pić jaje jak maha radziej. Voś čypsy taksama, naprykład. Ale ŭsio ž takoje lubiać.
«NN»: U adnoj z publikacyj pračytaŭ, što lohkaja atletyka ŭ Biełarusi z karalevy sportu pieratvaryłasia ŭ raspusnuju žančynu, pryčynaj čamu dopinhavyja skandały nie takoha daŭniaha času. Što možacie skazać z hetaj nahody?
MA: Ja ŭ roŭnaj stupieni ź inšymi spartoŭcami z usiaho śvietu padpadaju pad kantrol antydopinhavych słužbaŭ. My pastaŭleny ŭ žorstkija ramki — nam treba sačyć za ŭsim, što traplaje ŭ naš arhanizm. Ale, viadoma, heta krytyka z boku asabliva našych ajčynnych ŚMI vielmi niepryjemnaja. Usie my pieražyvajem za sport. I kožny spartoviec układaje ŭsiu dušu ŭ svaje vystupy. A kali aktyŭna krytykujuć, to stanovicca vielmi kryŭdna.
«NN»: Lohkaj atletykaj možna zarabić?
MA: možna. Kali spartoviec paśpiachovy i ŭdzielničaje ŭ roznych spabornictvach. Z aficyjnych startaŭ apłačvajecca tolki čempijanat śvietu. Alimpijskija hulni apłačvajucca dziaržavaj, a čempijanat Jeŭropy nie apłačvajecca. Ale jość etapy Bryljantavaj lihi, sieryi spabornictvaŭ Suśvietnaha vykliku, inšyja kamiercyjnyja starty. Pavoli možna zarabić. Adnak vielmi šmat układvajecca ŭ adnaŭleńnie, farmakałohiju.
«NN»: Apošniaje pytańnie. Hladžu, Vy tatuiroŭki lubicie…
MA: Tak, jany mnie padabajucca ŭsiudy i ŭ luboj kolkaści. Ale ja pakul rablu ich patrošku — ciškom, ci ž handlujučysia, damaŭlajučysia. Muž kaža, što mnie ŭžo chopić. Choć jon sabie taksama zrabiŭ adnu. Kažuć, z kim paviadziešsia… Ale ja ŭsio zaraz chadžu vakoł jaho: «Nu davaj zrobim jašče adnu». Ale jon kaža, što mnie ŭžo dastatkova, a jamu pakul nie chočacca.
***
Arzamasava (Katovič) Maryna — lohkaatletka. Naradziłasia 17 śniežnia 1987 u Minsku. Baćka — Alaksandar Katovič, zajmaŭsia skačkami ŭ vyšyniu; maci — Ravila Ahletdynava, čempijonka Jeŭropy i SSSR u biehu na siarednija dystancyi.
Čempijonka Jeŭropy ŭ biehu na 800 mietraŭ (2014), bronzavy pryzior (2012). Bronzavy pryzior čempijanata śvietu ŭ pamiaškańniach u biehu na 800 mietraŭ (2014). Bronzavy pryzior čempijanata Jeŭropy ŭ pamiaškańniach u biehu na 800 mietraŭ (2013). Zamužam za lohkaatletam Illom Arzamasavym, ź jakim hadujuć dačku Alaksandru.
Ciapier čytajuć
Mabilny Anžaliki Mielnikavaj z 19 sakavika znachodzicca na terytoryi Biełarusi28
Kamientary