Pravasłaŭny dziak ź Viciebska nazyvaje biełaruskich čynoŭnikaŭ vorahami «ruskaha śvietu» i abiacaje dziejničać, «jak na Danbasie»
U pieršaj pałovie maja Ministerstva infarmacyi vyniesła papiaredžańnie haziecie Viciebskaj jeparchii BPC «Našie pravosłavije». U suviazi z hetym na niekatorych pravasłaŭnych sajtach, što znachodziacca ŭ damiennaj zonie.by (sobor.by, odigitria.by), a taksama na rasiejskich sajtach, jak zavtra.ru, niechta Anatol Šłykaŭ raspaŭsiudžvaje dziŭnyja zvaroty.
Naprykład, Šłykaŭ vynosić piśmovaje papiaredžańnie biełaruskim čynoŭnikam. «Niadaŭniaja pravakacyjnaja zajava čynoŭnikaŭ Ministerstva infarmacyi ŭ adras haziety «Našie pravosłavije» źjaŭlajecca niedružalubnym vypadam suprać pravasłaŭnych chryścijan i stavić pierad saboj metu vyvieści pravasłaŭnych chryścijan na vulicy. Tamu my, pravasłaŭnyja chryścijanie, nie siadzim skłaŭšy ruki. My rychtujemsia da antymajdanu. Nichto nie zmoža nam zabaranić heta rabić. My vyjdziem na vulicy, ale tolki dla taho, kab razahnać dziarždepaŭski majdan».
Samaje cikavaje, što aŭtar pierakanany, što na dziarždepaŭskich pajkach siadziać nie tolki źnienavidnyja jamu «śviadomyja», ale i dziaržaŭnyja ideołahi. Na dumku Šłykava, jany atrymali niepasrednuju zadaču – «davodzić da śloz pravasłaŭnych viernikaŭ». «Ale ci pasłuchajuć ideołahi svoj narod? Nie. Bo dla hetaha im treba admovicca ad dziarždepaŭskich piražkoŭ, a heta nie ŭ siłach biełaruskich ideołahaŭ», — śćviardžaje Šłykaŭ.
«Kali raptam biełaruskamu prezidentu pa niejkich pryčynach nie ŭdasca ŭtrymać u krainie situacyju pad kantrolem, to my, pravasłaŭnyja chryścijanie, nie budziem abyjakava nazirać za padziejami, što adbyvajucca. My pastupim hetak ža, jak i žychary Danbasa. Ale ŭ adroźnieńnie ad ich, my nie budziem abmiažoŭvacca adnoj abo dvuma abłaściami — my vyzvalim ŭsiu Biełaruś ad majdanščykaŭ», — ad imia pravasłaŭnych viernikaŭ havoryć Šłykaŭ.
U pravinu biełaruskim čynoŭnikam, jakich Šłykaŭ prosta demanizuje, jon stavić sprobu raskołu Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvy. Pad raskołam jon maje na ŭvazie bolšuju samakiravanaść BPC, pra jakuju kazaŭ mitrapalit Pavieł naprykancy minułaha hoda. Inšy punkt – pierapisvańnie historyi vajny 1812 hoda. Tak skłałasia, što ŭ biełaruskaj histaryjahrafii taja vajna ličycca chutčej hramadzianskaj, ale zusim nie ajčynnaj.
Adzinymi pazityŭnymi čynoŭnikami ŭ materyjałach Anatola Šłykava paŭstajuć były kiraŭnik Infarmacyjna-analityčnaha centra Alaksandr Bazanaŭ, a taksama jahony namieśnik Leŭ Kryštapovič, jakija letaś byli pazbaŭlenyja pasad.
U inšaj publikacyi aŭtar adznačaje: «Biełarusy zajzdrościać rasiejcam. U ich jość tysiačahadovaja historyja. U nas, biełarusaŭ, niama historyi, ale jość historyki, jakija abviaścili jaje vydumanaj».
«Zastajomsia być ruskimi i my, karennyja žychary Biełarusi, tamu što ruskimi my byli tysiaču hadoŭ tamu, ruskimi my zastaniemsia i ciapier. Na žal, u samoj Rasii nie ŭsie razumiejuć, što my, karennyja biełarusy, źjaŭlajemsia takimi ž ruskimi, jak sami rasijanie», - pierakanany aŭtar.
Šłykaŭ kateharyčna suprać ušanavańnia ŭ Biełarusi pamiaci ab vialikch kniaziach litoŭskich. Jon paraŭnoŭvaje heta z tym, kab siońnia ŭ Rasii pačali ŭšanoŭvać tatarskich chanaŭ. A čas znachodžańnia siońniašnich biełaruskich ziemlaŭ u składzie VKŁ i Rečy Paspalitaj nazyvaje nie inakš, jak «litoŭska-polskaje jarmo».
U svaich šmatlikich publikacyjach Anatol Šłykaŭ nazyvaje siabie «vykonvajučym abaviazki panamara ŭ chramie śviatoj roŭnaapostalnaj Aleny». U prostaj movie panamaroŭ časam nazyvajuć «dziačkami».
Prosty pošuk u internecie dazvalaje znajści, što asnoŭnym miescam pracy Anatola Šłykava źjaŭlajecca pryvatnaje pradpryjemstva, jakoje zajmajecca prodažam polskich pompaŭ.
Kamientary