Siarhiej Rumas dva dni jak uznačalvaje ŭrad. Jon staŭ vośmym premjer-ministram za časami Alaksandra Łukašenki.
Šmat chto zadajecca pytańniem, a što značyć słova «Rumas»? U internecie pišuć, što hetaje proźvišča, najchutčej, maje litoŭskaje pachodžańnie.
Supracoŭnik Instytuta litoŭskaj movy Łajmucis Bilkis skazaŭ «NN», što ŭ staralitoŭskaj movie sapraŭdy isnuje słova «rūmas», jano aznačaje «pałac» albo «žyły dom». Adnak małavierahodna, što proźvišča ŭtvaryłasia ad hetaha słova.
Najbolš blizkaje da Rumasa litoŭskaje proźvišča hučyć jak «Rumavičus». Spadar Bilkis tłumačyć, što jano, najbolš imavierna, utvaryłasia ad słova «rymavičus», što pierakładajecca jak «spakoj, supakoicca».
«Rumus — heta zachodnielitoŭski dyjalektny varyjant litoŭskaha ramus «spakojny». Ale heta tamtejšaja dyjalektnaja asablivaść. A proźvišča Rumas ci Rumo — heta tutejšyja proźviščy. Abodva varyjanty, Rumas i Rumo, viadomyja ź Sieńnienščyny. Naprykład, adtul karani viadomaha impłantołaha Aleha Rumo, — raskazvaje daśledčyk bałckaha minułaha biełarusaŭ Aleś Mikus. —
Rumėti — «raści, śpieć». Tak kažuć, naprykład, pra dziaŭčynu, kali jana vyrasła i treba vydavać zamuž. Rumti — tupatać, kałupać, prabivacca. Rumtinti — «korpacca, ryć», jak śvińnia ziamlu. Kali kazać pra ahulnuju siemantyku, dyk rum- — heta pra toje, što, vyśpieŭšy, pradzirajecca vonki».
Isnuje i słavianskaja viersija ŭtvareńnia proźvišča Rumas. Jano mahło ŭtvarycca ad dziejasłova «rumzać». «Rumza» moh prosta transfarmavacca ŭ Rumas. Za takuju viersiju pachodžańnia havoryć toje, što siarod biełaruskich proźviščaŭ pašyranaja madel utvareńnia mienavita ad charaktarystyk čałavieka.
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»5
Kamientary