Učora «Naša Niva» napisała pra śmierć čynoŭnika Škłoŭskaha rajvykankama Ihara Kabylanca. 50-hadovaha ekanamista z upraŭleńnia sielskaj haspadarki adpravili bialić karoŭniki na fiermie. Padčas pracy mužčynu stała błaha, jon pamior.
Svajaki Kabylanca śćviardžajuć, što čynoŭnika, jak i inšych rabotnikaŭ rajvykankama, pieryjadyčna adpraŭlali myć i farbavać fiermy. Kažuć, takaja praktyka źjaviłasia, kali Škłoŭski rajvykankam uznačaliŭ Vasil Viciunoŭ — niadaŭna zvolnieny z hetaj pasady.
«Naša Niva» źviarnułasia pa kamientary da načalnikaŭ pamierłaha čynoŭnika.
Načalnik upraŭleńnia sielskaj haspadarki Škłoŭskaha rajvykankama Michaił Kuksiankoŭ svaim adkazam ździviŭ.
«Kabylaniec na siońniašni dzień u nas nie pracuje», — paviedamiŭ Kuksiankoŭ.
Na ŭdakładnieńnie, što ŭžo viadoma pra śmierć jaho padnačalenaha, čynoŭnik adkazaŭ tak:
«Spytajcie ŭ jaho žonki, jana lepš viedaje. Chto jaho kudy adpraŭlaŭ, pamior jon, nie pamior, ja nie blizki svajak, nie mahu vam patłumačyć hetaha».
Iryna Łazarenka, namieśnica Kuksiankova, paviedamiła, što ničoha nie moža skazać, bo na momant trahiedyi była ŭ adpačynku i ničoha nie viedaje.
Vasil Viciunoŭ, jaki nibyta i adpraŭlaŭ čynoŭnikaŭ pracavać u karoŭnikach, užo źmianiŭ pracu. 26 sakavika Łukašenka naviedaŭ ahrachołdynh «Kupałaŭskaje» i zładziŭ raznos, ubačyŭšy brudnych i «abasranych» karoŭ. Paśla palacieli hałovy: zvolnili ministra sielskaj haspadarki Zajca, vice-premjera Rusaha, mahiloŭskaha hubiernatara Damanieŭskaha. Źniali i Viciunova — z pasady kiraŭnika Škłoŭskaha rajvykankama jaho pieraviali na pasadu kiraŭnika taho samaha ahrachołdynha «Kupałaŭskaje».
«Naša Niva» źviazałasia ź Viciunovym, ale jon nie zachacieŭ razmaŭlać. Adkazaŭ koratka: nijakich kamientaroŭ, usie pytańni da śledčych.
Darečy, blizkija da siamji pamierłaha Ihara Kabylanca śćviardžali, što čynoŭnik mieŭ napružanyja adnosiny ź Viciunovym. Heta nie pieršaja niepryjemnaja historyja ŭ bijahrafii eks-staršyni rajvykankama.
Hod tamu paviesiŭsia Dźmitryj Vasileŭski, jaki na toj momant kiravaŭ tym samym «Kupałaŭskim». ŚMI pisali, što ŭ Vasileŭskaha sa staršynioj rajvykankama byŭ kanflikt. Sam Viciunoŭ śćviardžaŭ, što kanfliktu nie było.
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy1919
Kamientary