Kubań, Tatarstan, Samara, Nižnievartaŭsk — pa ŭsioj Rasii chavajuć zahinułych va Ukrainie vajskoŭcaŭ
Tydzień rasijskija ŭłady nie pryznavali śmierci svaich vajskoŭcaŭ va Ukrainie. Viečaram 2 sakavika ahučyli ličby — 498 zahinułych. Pakul jany maŭčali, u siecivie pačali z’ŭjalacca roliki z uračystych vajskovych pachavańniaŭ. Hieahrafija — usia Rasija.
Spačatku pra adzinkavyja vypadki śmierci stali havaryć hubiernatary. Žurnalisty The Moscow Times rankam 2 sakavika znajšli 29 imionaŭ zahinułych na rehijanalnych sajtach.
Ramzan Kadyraŭ, hłava Čačni, adnym ź pieršych siarod staršyniaŭ rehijonaŭ, pryznaŭ straty ziemlakoŭ — dvoje zahinułych.
Rolik z pachavańnia Abdułbieka Taramava i Tamirłana Isajeva apublikavaŭ HTRK «Vajnach».
«Naš kiraŭnik [Ramzan Kadyraŭ] viedaje pra heta, jon paprasiŭ ad siabie pieradać spačuvańni. Ad fondu, nazvanaha ŭ honar Achmata-Chadžy (miortvyja ŭžo miortvyja, choć dla žyvych, jakija zastalisia, budzie dapamoha), pieradaŭ vam adzin miljon rubloŭ i adnu karovu. Niachaj Ałach prymie hetuju miłaścinu. Chaj hetaja miłaścina stanie pryčynaj taho, što Ałach dapamoža tym chłopcam, jakija jašče znachodziacca va Ukrainie», — skazaŭ vystupoŭca na adnym z pachavańniaŭ, jaho słovy pieradaŭ «Kaŭkazski vuzieł».
Ab hibieli ziemlakoŭ paviedamlali i kiraŭniki inšych rehijonaŭ. Tak, kiraŭnik Dahiestana paviedamiŭ, što padčas śpiecapieracyi va Ukrainie zahinuŭ uradženiec Kulinskaha rajona, aficer Nurmahamied Hadžymahamiedaŭ. 28 lutaha kiraŭnik Kałmykii apublikavaŭ źviestki ab hibieli siaržanta Kanstancina Mandžyjeva.
1 sakavika pra hibiel ziemlakoŭ u bajavych dziejańniach va Ukrainie paviedamili taksama hubiernatary Astrachanskaj vobłaści, Krasnadarskaha kraju, Kabardzina-Bałkaryi, Inhušecii.
U siecivie možna znajści videa z pachavańniaŭ.
U Karanoŭskim rajonie na Kubani 2 sakavika raźvitalisia z dvuma rodnymi bratami, jakija zahinuli va Ukrainie ‒ Vasilom i Alaksandram Mureńkich.
Vasilu było 39 hadoŭ, a Alaksandru — 30. Jany zahinuli ŭ pieršy ž dzień vajny 24 lutaha.
U abodvuch bratoŭ zastalisia dzieci i žonki.
Maci ŭ adzin momant straciła abodvuch synoŭ.
22 lutaha ŭ Alaksandra naradziłasia dačka Palina, jon jaje tak i nie pabačyŭ.
U ich rodnaj škole stvaryli kutok pamiaci, nazvaŭšy jaho «Parta hierojaŭ».
«Jany sa zbrojaj u rukach abaranili mirnaje nieba nad našaj hałavoj»
Pra hibiel žychara Krasnadarskaha kraju, kapitana armii Alaksandra Łysienki paviedamiŭ hubiernatar Kubani Vienijamin Kandraćjeŭ.
Łysienka — kamandzir raźviedroty.
Jon byŭ adzinym synam u maci.
«U rodnych, jakija ciažka pieražyvajuć stratu, nie było siłaŭ kamunikavać z žurnalistami», — kaža žurnalistka ŭ siužecie.
Toje, što kažuć tyja, u kaho siły byli, uražvaje. Pakul uvieś śviet nie razumieje, što robiać va Ukrainie rasijskija vojski i za što jany tam hinuć, tyja, chto vystupaŭ na pachavańniach, heta razumiejuć, i, jak jany kažuć, «razumiejuć cudoŭna».
«My usie cudoŭna razumiejem, što adbyłosia b, kali b naš hałoŭnakamandujučy, Uładzimir Uładzimiravič Pucin, nie papiaredziŭ hetuju našu pahrozu», — kaža na pachavańni adzinaha syna ŭ maci, 32-hadovaha Alaksandra Łysienki, Hieroj Rasii Jaŭhien Šendryk.
«Jany sa zbrojaj u rukach abaranili mirnaje nieba nad našaj hałavoj», — takaja rytoryka šmat u jakich siužetach z pachavańniaŭ.
«Sprava, jakoj jon addaŭ žyćcio, žyvie», — raspaviadaje žurnalist.
«Usie płačuć — i mužčyny, i žančyny. Heta našy dzieci. Jany abaraniajuć Radzimu», — kaža praź ślozy niejkaja susiedka Alaksandra.
«Saša zahinuŭ nie prosta, — upeŭnieny nastaŭnik Alaksandra, Valer Kosaŭ. — Jon zahinuŭ za ŭsich nas. Tamu šta my cudoŭna razumiejem, navošta ŭsio heta adbyvajecca na Ukrainie. Kab amierykancy nie raźmiaścili tam svaje rakiety, nie nacelili na nas».
Aleksandr Łysienka taksama zahinuŭ u pieršy ž dzień vajny.
U jaho zastalisia žonka i dźvie maleńkija dački. «Jany buduć hanarycca baćkam», — upeŭnienaja žurnalistka Natalla Jastrabava z «Kubań-24».
2 sakavika ŭ Tatarstanie raźvitalisia z 31-hadovym Ilnuram Sibhatulinym. Siaržant-kantraktnik zahinuŭ va Ukrainie 26 lutaha padčas, jak pišuć žurnalisty, «praviadzieńnia śpiecyjalnaj vajennaj apieracyi Rasii pa demilitaryzacyi i denacyfikacyi».
Ilnur Sibhatulin — ź siamji vajskoŭca.
U minułym hodzie ažaniŭsia. Dziaciej u jaho nie było.
Siužet z pachavańnia žurnalisty TNV nazvali «Vykanaŭ svoj abaviazak».
U Čalabinsku ŭ zakrytaj trunie pachavali zahinułaha rasijskaha tankista
Kanstancin Hłuškoŭ zahinuŭ 24 lutaha padčas «śpiecapieracyi» va Ukrainie. U Kanstancina zastalisia žonka i troje dziaciej.
Na raźvitańnie ź im pryjšli kala 400 čałaviek. Jaho pachavali z vajskovym salutam, ale biez arkiestra.
Pachavanku dasłali pa Vatsapie
A voś maci ŭradženca siała Aziornaje (Sarataŭskaja vobłaść) Maksima Chanyhina nie moža jaho pachavać. Bo jaho cieła nie addajuć.
Maksim byŭ sałdatam terminovaj słužby.
Choć Minabarony Rasii śćviarždała, što va Ukrainu pajechali tolki aficery rehularnaj armii i kantraktniki.
Maksim zahinuŭ taksama ŭ pieršy dzień vajny, 24 lutaha, nie dažyŭšy sutki da svajho 22-hodździa.
«Skazali, što cieła nie vydaduć, pakul usio nie skončycca, kab nie padnimać paniku. Kažuć: dumajecie, adzin vaš tam?
A dzie «tam», vajenkamat sam nie viedaje, navat prakuratura nie moža znajści kancoŭ. Nieprabiŭnaja ściana. I nijakich źviestak, dzie mienavita, pry jakich abstavinach zahinuŭ», — raspaviała maci Maksima, Ludmiła «Novaj haziecie».
Pacharonku joj dasłali pa Vatsapie. «Vajenkamat kaža, što prychapkam nam skinuli pachavanku. Ciapier načalstva ich za heta hramić. Heta nam pašancavała (choć jakoje ŭžo tut šancavańnie), što ŭsio adbyłosia ŭ pieršyja sutki, jany nie apamiatalisia i adpravili nam papierku», — raspaviadaje babula Maksima Natalla.
Maksim 23 lutaha patelefanavaŭ maci, raskazaŭ, što jaho častku pryvieźli na vučeńni za dva kiłamietry ad ukrainskaj miažy, spali ŭ mašynach.
«Jon skazaŭ: «U nas adbirajuć telefony, kali zmahu, nabiaru», — uspaminaje maci. — Ja dumała, što jon patelefanuje ŭ svoj dzień naradžeńnia, 25 lutaha. Kala 14:00 patelefanavaŭ vajenkam. Skazaŭ: «Vaš syn zahinuŭ pry bajavych dziejańniach 24-ha». Pachavanku prysłaŭ pa Vatsapie. Bolš nichto ničoha nie tłumačyć».
U Ludmiły jašče adzin syn — pryzyŭnik, nastupnym hodam — u armiju. Jana kaža, što ź viłami pojdzie, ale syna nie addaść.
Mahiłu Maksimu ŭžo vykapali. Ale kali budzie pachavańnie — nichto nie viedaje.
«Ni raźvitacca nie možam, ni pachavać, ni na mahile papłakać!» — kryčyć maci.
Łukašenka choča, kab kiraŭniki rajvykankamaŭ pryznačali i dyrektaraŭ pryvatnych struktur26
Kamientary