«Kaniec epochi imitacyi». Cyhankoŭ — pra vierahodnuju admienu vybaraŭ
Učora Alaksandr Łukašenka pryznaŭsia: jon škaduje, što pry źmienie Kanstytucyi nie admianili pramyja vybary, bo lepiej było b, kab Usiebiełaruski narodny schod vybiraŭ prezidenta, tamu što vybary «ŭ toj ci inšaj stupieni razhojdvajuć situacyju». Žurnalist Vital Cyhankoŭ miarkuje, što hetyja vykazvańni Łukašenki, mahčyma, śviedčać pra kaniec epochi — epochi imitacyi.
«Usie apošnija hadoŭ 25, paśla 1996-ha, ułada ŭ Biełarusi była zakłapočanaja imitacyjaj vybaraŭ, imitacyjaj isnavańnia hramadzianskaj supolnaści, imitacyjaj isnavańnia svabodaŭ i pluralizmu. Dziela hetaha stvaralisia roznyja struktury, arhanizoŭvalisia składanyja śpiecapieracyi pad nazvaj «vybary», jakija, adnak, niahledziačy na zahadzia viadomy vynik, usio roŭna stanavilisia šturškom dla narodnych pratestaŭ», — piša Cyhankoŭ.
A 2020-y, miarkuje aŭtar, staŭ nastolki mahutnym uzrušeńniem dla psichiki adnaho čałavieka, što jon vyrašyŭ: nikoli znoŭ, takoje bolš nie paŭtarycca!
«Ciapier usio. Imitacyi demakratyi bolš nie budzie, imitacyi niejkich suśvietnych praviłaŭ, niejkich «vybaraŭ», nibyta ŭ nas «usio jak u ludziej» — nie budzie. Aficyjnaja Biełaruś bolš nie pretenduje ŭvachodzić u siamju sučasnych narodaŭ. Makiej, jaki raniej dakazvaŭ zachodnim partnioram, što «dajcie nam čas, nie ŭsio adrazu, nie pryśpiešvajcie, my pastupova idziom da vašych kaštoŭnaściaŭ, ale nie ŭsio chutka robicca» — ciapier, vidać, u svaich listach zachodnikam budzie cytavać Azaronka.
Niechta moža padumać, što navat łukašystam stanie «niajomka» ad taho, što ich lidara ciapier nie buduć «usienarodna vybirać». Bo jany ž hadami tłumačyli svaju addanaść pravadyru aficyjnymi «vynikami» vybaraŭ. Ale, dumaju, ludziam, jakija zastalisia «łukašystami» paśla žniŭnia 2020-ha, užo ŭsio roŭna», — piša Cyhankoŭ. Jon dumaje, što jany apraŭdajuć usio, što b ni rabiŭ Łukašenka.
Siarod mnohich nastupstvaŭ hetaha mahčymaha kroku, admovy ad vybaraŭ, žuranalist vydzialaje nastupnaje.
«Ciapier navat farmalna i jurydyčna źnikaje lubaja mahčymaść zakonnaj, lehalnaj źmieny ŭłady», — piša jon.
Chakieist Baskaŭ, vajenkam Kryvanosaŭ, miedyk Rumo. Łukašenka nazvaŭ svaich davieranych asobaŭ3
Kamientary