«Navat bomž, jaki siadzieŭ sa mnoj, vykinuŭ ježu, jakuju vydali ŭ IČU». Ilja Mironaŭ raspavioŭ pra 12 sutak aryštu
Vałancior Ilja Mironaŭ, jaki vyjšaŭ na volu paśla 12 sutak, raspavioŭ vydańniu «Štodzień», što siadzieć stała jašče ciažej, «navat u paraŭnańni ź minułym miesiacam».
Sudzili Ilju ŭ sudzie Savieckaha rajona pavodle artykuła 19.11. Na pasiadžeńnie paśpieła tolki maci. Napiaredadni jaho vyklikali pa poźvie ŭ adździaleńnie Savieckaha RAUS dla praviadzieńnia prafiłaktyčnaj razmovy. Pahladzieli telefon, pavodle jaho słoŭ, chvilin 40.
«Znajšli, što ŭ fejsbuku ja padpisany na paru supołak, jakija pryznanyja ekstremisckimi. Na ich ja byŭ padpisany jašče ŭ 2020 hodzie. Byŭ sud. Na im ja skazaŭ, što padpisany i viny nie admaŭlaju. Dali 12 sutak z kanfiskacyjaj sotavaha», — kaža Ilja.
Ilja Mironaŭ raspavioŭ, što siadzieŭ spačatku z zatrymanym barmienam z «Kvartirnika» i taksistam ź Jandeksa. Ich zatrymali taksama pavodle artykuła 19.11 (raspaŭsiud, vykarystańnie, zachavańnie, pieravozka infarmacyjnaj pradukcyi, jakaja ŭtrymlivaje zakliki da ekstremisckaj dziejnaści). Ale potym u dačynieńni da ich raspačali spravy pavodle artykuła 342 KK (arhanizacyja i padrychtoŭka dziejańniaŭ, jakija hruba parušajuć hramadski paradak).
Pavodle Ilji, jamu nie pieradali rečy, jakija pryniesła mama.
«Źmiennuju bializnu i terma, spartovyja štany, majku, škarpetki — heta ŭsio pryniali, ale mnie nie pieradali. Mnie hetyja rečy addali paśla vychadu. A rasčosku navat nie pryniali ŭvohule. Ciaham 12 sutak upieršyniu nie vadzili mycca ŭ łaźniu. Nie tolki mianie nie vadzili, ale inšych taksama. Ja nie zrazumieŭ ź jakoj pryčyny. Charčavańnie stała horšym. Bałanda takaja, što tolki śviniej možna karmić. Navat bomž, jaki siadzieŭ sa mnoj, vykinuŭ ježu, jakuju vydali ŭ IČU. Našyja kurtki znachodzilisia ŭ karcary, ich vydavali tolki na noč, a ŭ 6 ranicy ich znoŭ zabirali».
U kamiery było vielmi choładna, skraźniaki. U Ilji pačaŭsia nasmark.
«Ciapier nastroj sustreć Novy hod u siamji. Vylečycca, bo padčas znachodžańnia ŭ IČU vielmi zachvareŭ. I budu praciahvać dalej zajmacca hramadskaj dziejnaściu. Tolki bolš aściarožna», — skazaŭ jon.
Ciapier čytajuć
Biełaruska narakaje, što siem hadoŭ nie moža znajści pastajannuju pracu. A ŭ emihracyi stała jašče składaniej4
Kamientary