«Vy jaho nie vykupicie, navat nie mučciesia». U rajvykankamie prakamientavali źniknieńnie pomnika Łarysie Hienijuš
U Zelvie z terytoryi pravasłaŭnaj Śviata-Trajeckaj carkvy źnik pomnik Łarysie Hienijuš. Kudy jon padzieŭsia, nieviadoma. U rajvykankamie rajać jaho nie šukać.
U Zelvienski rajvykankam patelefanavaŭ čytač «Našaj Nivy». Načalnica adździeła ideałahičnaj raboty rajvykankama Halina Ramančuk u telefonnaj hutarcy ź im skazała, što nie vałodaje infarmacyjaj pra toje, dzie znachodzicca pomnik, bo jana nie jaho ŭłaśnica. I naohuł, pavodle čynoŭnicy, rajonnaja ŭłada da pomnika nie maje nijakaha dačynieńnia.
«Jon nie na terytoryi rajona znachodziŭsia. Ja nie adnojčy davała tłumačeńni, što jon znachodziŭsia na terytoryi, jakaja naležyć našaj Śviata-Trojeckaj carkvie», — skazała Halina Ramančuk (Redakcyja maje aŭdyjazapis razmovy).
Čynoŭnica nastojliva rekamiendavała nie telefanavać u carkvu, kab damovicca pra vykup pomnika.
«Vy jaho nie vykupicie. Pomnik nie pradajecca», — zajaviła Ramančuk.
«Nie varta vam tudy zvanić, bo hetaje pytańnie vy dakładna nie vyrašycie. Navat nie mučciesia. Pomnik znachodzicca va ŭłaśnika, i jon nie płanuje rabić zachady pa jaho prodažy. Ja dumaju, kali jon va ŭłaśnika, to jon patrebny ŭłaśniku», — davodziła čynoŭnica.
Na pytańnie pra toje, chto ž ułaśnik pomnika, Ramančuk adkazała:«Dakładna nie my. Tamu vybačajcie…»
Datelefanavacca da nastajaciela Śviata-Trajeckaj carkvy nie ŭdałosia.
U Hrodzienskaj jeparchii Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvy pytańniu pra źniknieńnie pomnika ździvilisia i pierapytali, ci dakładna jaho prybrali.
29 sakavika źjaviłasia infarmacyja pra toje, što pomnik prybirać nie buduć, pakolki demantaž nie adpaviadaje zakanadaŭstvu. Adnak unačy jon źnik.
Pra demantaž pomnika paviedamiŭ unuk litaratarki Michaś Hienijuš, jaki dasłaŭ fota miesca, dzie jon stajaŭ.
Łarysa Hienijuš — vybitnaja biełaruskaja paetka, jakaja da kanca žyćcia nie pryniała savieckaha hramadzianstva, zachoŭvała hramadzianstva Biełaruskaj Narodnaj Respubliki. Jaje kniha «Spoviedź» — ščymlivyja ŭspaminy pra žyćcio i savieckaje źniavoleńnie — u 1980-ja i 1990-ja byli bestseleram.
Žychary Zelvy pastavili joj pomnik kala carkvy z błasłavieńnia tahačasnaha mitrapalita Fiłareta, bo Hienijuš, siarod inšaha, u časy hanieńniaŭ na relihiju była adnoj z apor miascovaj pravasłaŭnaj hramady.
Pomnik patrabavała likvidavać prarasijskaja aktyvistka i «infakazačka» Volha Bondarava. Choć śpiarša Zelvienski rajvykankam admoviŭ, pomnik usio ž demantavali.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆŁarysa Hienijuš: čamu jana nie złamałasia
«Zajavu na ŭsialaki vypadak ja napisała». Prarasijskija aktyvistki abmierkavali, jak łacinka i «Naša Niva» sapsavali im žyćcio
«Ja chaču bačyć ruskuju movu, a nie pšeckuju łacinku». Buchhałtarka z rajcentra zmahajecca suprać biełaruskaj łacinki
«Ci varta peckacca, papularyzujučy hetuju hramadzianku?» Častka prapahandystaŭ pajšła vajnoj na Bondaravu
Što pahladzieć u navahodniuju noč na biełaruskim jutubie? Alternatyŭnaja prahrama pieradač6
Kamientary