«Na Novy hod budziem prybirać ułasnuju žyvuju jełku!» Mužčyna sa Śvietłahorska vyroščvaje kiparysy z «trafiejnaj» šyški
Chtości pryvozić z adpačynku z haračych krain suvieniry, chtości — pamiatnyja fota i ciopłyja ŭspaminy. A Vital sa Śvietłahorska, akramia jarkich emocyj i zapaminalnych zdymkaŭ, pryvioz šyšku kiparysavaj jełki. Jon vyrašyŭ paekśpierymientavać i ŭ miascovych umovach vyraścić ułasnyja jalinki. Miascovaje vydańnie «Ranak» pacikaviłasia, ci ŭdałasia hetaja avantura.
«Syn paprasiŭ sarvać šyšku, — raskazaŭ Vital. — Prosta zachaciełasia. Ja sarvaŭ, kab paradavać jaho. Pryvieźli dadomu, tak by mović, trafiej z adpačynku. Dumaŭ, što jana jašče zialonaja i tołku niama. Ale ŭžo praz tydzień šyška stała raskryvacca, ź jaje vysypałasia pad sotniu nasiennych siemak. Šyška, jakaja raskryłasia, vyhladaje vielmi niezvyčajna, padobnaja da miača. A ŭnutry biełyja plamki — heta śled ad siemak.
Ja ź cikaŭnaści zahuhliŭ usio pra kiparysavyja jełki. Daviedaŭsia, jak praroščvać nasieńnie, i vyrašyŭ pasprabavać. Pamiž dvuma vatnymi dyskami pakłaŭ 20 siemak. Tak dzion 10 trymaŭ ich u vilhotnym asiarodździ. Potym pasadziŭ u ziamlu, nabytuju ŭ nas, dla ihličnych raślin. I prarasło 12 jalinak.
Pieršyja ŭschody źjavilisia ŭ žniŭni minułaha hoda. Kali parastki padraśli da 2 santymietraŭ, ja rassadziŭ ich pa adnym».
Pa słovach Vitala, dahladać za parastkami kiparysavaj jełki nie tak užo i składana: paliŭ raz na try dni i narmalna. Tolki harški treba pavaročvać rehularna, bo ściablinki ciahnucca da sonca i vyhinajucca.
«Užo radziej pavaročvajem, bo stvoł choć i tonieńki, ale ŭžo značna macniejšy staŭ. A tak davoli niepatrabavalnaja raślina, ale heta pakul. Dalej vidać budzie, dumaju, usie šeść jalinak u vyniku i dojduć da finišu. Jany i ciapier jašče nievialikija, pa 8—11 santymietraŭ, ale ŭžo bakavyja haliny pačali puskać. Pakul nie viedaju, što budziem rabić ź imi dalej. Svajaki prosiać razdać, jak padrastuć jašče.
Znajomym cikava, jak prachodzić hety sadavodčy dośled. Kažu, kali chočacie, dam nasieńnie i sprabujcie sami vyraścić jalinku. Bo, jak pakazvaje vopyt, paśla rassadžvańnia nie ŭsie vyžyvajuć. Ale pasprabavać varta. My taksama nie čakali, što choć adna siemka prakluniecca, a ŭ vyniku ŭsio atrymałasia. I paŭdzielničać u hetym ekśpierymiencie było cikava ŭsioj siamji.
U našych umovach ja sumniavajusia, što vyrastuć kiparysy 10—20 mietraŭ, ale jak chatnija raśliny buduć u lubym vypadku. Žartam usim kažam, što na Novy hod budziem prybirać ułasnuju žyvuju jełku!»
Čytajcie taksama:
Kamientary