Čamu pienis maje formu hryba? Navukoŭcy znajšli pryčynu
Mužčyny niamała razvažajuć i navat časam pieražyvajuć nakont pamieru svajho člena, ale mała chto ź ich viedaje, čamu jon maje takuju formu, jakuju maje.
Akazvajecca, isnuje pryčyna, pa jakoj pienis maje hrybapadobnuju vypukłaść. Dziakujučy takoj formie, jon dziejničaje jak nasos, i heta mieła evalucyjnaje značeńnie.
Prafiesar Hordan Hełap sa State University of New York u 2003 hodzie ŭznačaliŭ hrupu navukoŭcaŭ dla vyvučeńnia anatomii čałaviečaha pienisa, piša brytanskaje vydańnie The Sun.
Kamanda prafiesara Hełapa źviarnuła ŭvahu, što hrybapadobnaść mužčynskaha instrumienta pryvodzić da taho, što pry jahonym ruchu ŭ pochvie jaje ścienki ačyščajucca, pryčym takim čynam, što jon, niby pompa, ssoŭvaje ŭsio ŭniz. U tym liku i śpiermu papiaredniaha mužčyny, kali jon byŭ.
Navukoŭcy schililisia da hipotezy, što na raniejšych etapach evalucyi čałavieka, kali seksualnaje žyćcio było jašče nieŭparadkavanym, pieravahu mieli tyja mužčyny, čyj pienis spraŭniej vydalaŭ śpiermu sapiernikaŭ. Teoryja nakolki ž šalonaja, nastolki i prostaja: u pieršabytnym čałaviečym statku pa sutnaści, pieramahaŭ toj samiec, čyja śpierma vyjhravała padčas apładnieńnia partniorki i praciahvała rod. Samcy z hrybapadobnym členam u hetym sensie mieli pieravahu pierad samcami, orhan jakich takoj formy nie mieŭ. Jany zamianiali čužuju śpiermu ŭłasnaj.
Navukoŭcy pravieryli svaju teoryju ŭ łabaratoryi z łateksnym pienisam i štučnymi pochvami. Dla zamieńnika śpiermy jany zamiašali kruchmał. Vyjaviłasia, što «rabro» vakoł vierchniaj častki čelesa zdolnaje «vyčerpvać» bolš za 90 adsotkaŭ zamieńnika śpiermy ŭsiaho za adzin šturšok.
Prafiesar Hełap tłumačyć: «My miarkujem, što ŭ vyniku kankurencyi za baćkoŭstva ŭ mužčyn raźvilisia pienisy z unikalnaj kanfihuracyjaj, jakija vyciaśniajuć śpiermu, pakinutuju inšymi mužčynami».
Kaleha prafiesara Hełapa, Rebieka Bierč, dadaje: «Daŭžejšy pienis byŭ by nie tolki pieravahaj dla dastaŭki śpiermy ŭ mienš dastupnuju častku pochvy, ale, zapaŭniajučy i rassoŭvajučy pochvu, jon taksama dapamahaŭ i spryjaŭ vyciaśnieńniu śpiermy, pakinutaj inšymi samcami, maksimizujučy takim čynam mahčymaść baćkoŭstva».
Daśledavańnie było apublikavanaje ŭ Journal of Evolutionary Psychology. Chacia apisanaja teoryja moža prapanoŭvać mahčymuju pryčynu evalucyi hetaha važnaha orhana, vidavočna jana nie hraje važnaj roli dla mužčyn u našy dni, kali ludzi žyvuć siemjami.
Jakija jašče isnujuć formy pienisa?
Vy ździviciesia, ale ich isnuje mnostva. Niama standartnaj formy i nie isnuje takoha etałona, jaki pavinien ličycca narmalnym abo nienarmalnym. Tamu — choć bolšaść i budzie ŭjaŭlać saboj roznyja varyjacyi formy hryba — pry hetym jany mohuć mieć mnostva adroźnieńniaŭ.
Kamientary
dyk jakaja vysnova? pieršy nie zaŭsiody pieramožca?
A pa spravie, atrymlivajecca, nie "chto pieršy toj i tata" - a ŭ kaho bolej hryb, toj i tata?)