Dźmuŭ mocny viecier, z pakrytaha chmarami nieba, jakoje štochviliny pierarazali małanki, padali kropli daždžu, tamu pracesiju było vyrašana nie pravodzić.
Unačy 18 žniŭnia padčas uračystaści Maci Božaj Vaładarki azioraŭ praź niespryjalnyja ŭmovy nadvorja była admieniena tradycyjnaja pracesija sa śviečkami, piša catholic.by.
Dźmuŭ mocny viecier, z pakrytaha chmarami nieba, jakoje štochviliny pierarazali małanki, padali kropli daždžu, tamu pracesiju było vyrašana nie pravodzić.
Zvyčajna sotni čałaviek išli za kopijaj abraza Maci Božaj Brasłaŭskaj načnymi vulicami ciopłaj žnivieńskaj nočču. Jany nieśli ŭ rukach zapalenyja pachodni i śviečki, malilisia i śpiavali.
Tradycyjnaj pracesii vakoł Zamkavaj hary nie było tolki ŭ hady pandemii karanavirusa.
Taksama i sioleta ružancovaja malitva adbyłasia ŭ kaściole pierad cudadziejnym abrazom Maci Božaj Vaładarki azioraŭ.
Rasčaravanych parafijanaŭ i pilihrymaŭ sanktuaryja padtrymaŭ biskup Juryj Kasabucki.
«Niama ničoha drennaha, čaho Boh nie pieratvaryŭ na dobraje», — apoŭnačy z hetaj dumki jon raspačaŭ śviatuju imšu, celebracyju jakoj uznačaliŭ.
Cichanoŭskaja: Pierapryznačeńnie Łukašenki nie maje nijakaha ŭpłyvu na maju dalejšuju pracu9
Kamientary
a jak ža heta - boh ciarpieŭ?..