Viera Palakova paraŭnała siabie z Vasaj Žalaznovaj. Pryhadali, a što było z mužam Žalaznovaj
Udava byłoha ministra zamiežnych spraŭ Biełarusi Uładzimira Makieja adśviatkavała 45-hadovy dzień naradžeńnia. Padčas jubileju jana raskazała pra asabistaje. U tym liku zrabiła adno sprečnaje paraŭnańnie, jakoje kidaje cień na jaje muža.
U intervju BiełTA z nahody mini-jubileju i syhranaj u honar jaho premjery ŭ Teatry junaha hledača Viera Palakova-Makiej skazała, što zrabiła b usio mahčymaje, kab «źmianić toje, što adbyłosia». Nahadajem, što Palakova sama i ŭznačalvaje TIUH.
Havorka pierajšła na tvorčyja płany, i ŭdava Uładzimira Makieja raskazała:
«Nasamreč šmat režysioraŭ, ź jakimi ja znajomlusia na roznych fiestyvalach, u apošni čas časta kažuć mnie: «Ty — Vasa Žalaznova». I my sapraŭdy abmiarkoŭvajem, što było b kruta pastavić «Vasu Žalaznovu». Tamu što toje, jak ja zaraz prachodžu svoj šlach i ŭ roli dyrektarki, i ŭ roli kiraŭnicy, i ŭ roli dosyć mocnaj žančyny…
Napeŭna, nadyšoŭ toj čas i momant, kali ja zmahła b pa-sapraŭdnamu syhrać hetuju rolu. Tamu pakul šukajem srodki. Zarablajem hrošy, — skazała Viera Palakova i zaśmiajałasia, — kab ažyćciavić novuju pastanoŭku… I ja dumaju, usio ŭdasca».
Vasa Žalaznova — heta hierainia adnajmiennaj trahiedyi Maksima Horkaha, mocnaja žančyna, natura valavaja, dziejnaja i ŭładarnaja, hałoŭnaja ŭ siamji i lidarka spadčynnaha biznesu. Žalaznova zamužam za mužčynam, na 18 hadoŭ starejšym za jaje. Nahadajem, što Uładzimir Makiej byŭ na 20 hadoŭ starejšy za Vieru Palakovu.
U pjesie Žalaznova šturchaje muža da samahubstva paśla taho, jak uskryvajucca kampramietujučyja jaho abstaviny, i robić toje, kab uratavać honar siamji.
Mienavita tamu słovy Palakovaj-Makiej hučać dvuchsensoŭna.
«Mnie chočacca, kab byli zdarovyja i ščaślivyja maje dzieci. Jany zaraz — majo žyćcio, ja dziela ich žyvu, dziejničaju. Kab byli ščaślivyja i zdarovyja maje baćki, kab ja ich nie zasmučała, tamu što apošnim časam ja ich časta zasmučaju…» — kaža Palakova ŭ tym samym intervju.
A pra svoj apošni śpiektakl «Majstar i Marharyta» akciorka i dyrektarka teatra kaža, što «hety śpiektakl — heta maja spoviedź, danina majmu mužu… Marharyta — jana atrymałasia vielmi mocnaja ŭ mianie žančyna. Žančyna, hatovaja zrabić usio, kab vyratavać dušu svajho kachanaha».
Na afišy śpiektakla — jana sama.
Śmierć Uładzimira Makieja zastajecca tajamnicaj.
Čatyry krynicy «Našaj Nivy» ŭ śfierach dziaržaŭnaha kiravańnia i miedycyny nazvali pryčynaj śmierci suicyd. Apošnija hady žyćcia ministra jaho supravadžali jak palityčnyja, tak i asabistyja dramy.
Kamientary
"Opriedielenno, tŝiesłavije – moj samyj lubimyj iz hriechov." (Advokat D́javoła)