U Dubrovienskim rajonie nie palacieŭ u vyraj całkam zdarovy busieł. Vinavaciać ludziej
Ad žycharoŭ vioski Zaścienki ŭ Dubrovienskuju rajonnuju inśpiekcyju pryrodnych resursaŭ i achovy navakolnaha asiarodździa jašče ŭ kancy kastryčnika pačali pastupać tryvožnyja paviedamleńni, što adzin ź miascovych busłoŭ nie zachacieŭ adlatać u vyraj razam sa svaimi surodzičami. Ludziej chvalavała pytańnie, jak i dzie busieł budzie zimavać, bo ŭmoŭ dla pieratrymki ŭ ich niama.
Kali pradstaŭniki inśpiekcyi razam sa śpiecyjalistami Dubrovienskaj rajvietstancyi vyjechali na miesca i praviali abśledavańnie fizičnaha stanu ptuški, to akazałasia, što jana całkam zdarovaja. Lacieć ža ŭ vyraj busieł admoviŭsia, chutčej za ŭsio, z-za taho, što ludzi nie pieršy miesiac padkormlivali jaho roznymi delikatesami.
Akramia taho, hetaha busła nieadnarazova zaŭvažali kala abjektaŭ hramadskaha charčavańnia na AZS, dzie ludzi taksama mahli padkormlivać ptušku.
U vyniku było pryniata rašeńnie ptušku adłavić, ale hety praces raściahnuŭsia na ceły miesiac, bo ŭ ruki busieł nie davaŭsia, a kali da jaho sprabavali nablizicca, to adlataŭ. I tolki kali tempieratura pavietra ŭpała nižej za nul i vypaŭ śnieh, žycharu vioski Zaścienki Jaŭhienu Masiejku ŭdałosia zavabić jaho ŭ chleŭ.Paśla dadatkovaha vieterynarnaha ahladu złoŭlenaha busła vyrašyli adpravić u Viciebski zaapark.
Ludziam ža nahadali, što vyratavańnie dzikich žyvioł i ptušak, jakija trapili ŭ biadu, sprava vysakarodnaja, ale pry hetym nie varta zabyvać, što ŭ dzikaj pryrodzie žyvioły i ptuški pavinny ŭmieć sami znachodzić sabie pražytak. Kali ž pieralotnych ptušak, pačynajučy ad viasny, rehularna padkormlivać, to ŭ ich moža hublacca instynkt adlotu ŭ vyraj.
Biełaruskaja błohierka pakazała, jaki žach moža adbyvacca z vusnami, kali chočaš ich pavialičyć — a potym pamienšyć7
Kamientary