Kino

U filmie «Zona intaresaŭ» zło chavajecca prosta za sadovaj ścianoj

U filmie «Zona intaresaŭ», jaki atrymaŭ čatyry ŭznaharody ŭ Kanach i dzie, miž inšym, źniaŭsia biełaruski akcior, niamieckaja para i ich siamja žyvuć bukaličnym žyćciom — choć prosta za sadovaj ścianoj mieścicca kancłahier Aŭšvic. Baćka — adzin z hałoŭnych načalnikaŭ Chałakostu, i na praciahu ŭsiaho filma jon i jaho žonka sprabujuć zachavać u idylii svajo izalavanaje žyćcio. Ale žachi, jakija adbyvajucca zvonku, nie buduć spyniacca.

The Zone of Interest
Sandra Chiuler u filmie «Zona intaresaŭ». Fota: A24

Film «Zona intaresaŭ» brytanskaha režysiora Džonatana Hlejziera pačynajecca pryhožym dniom niedzie ŭ polskaj vioscy. Muž i žonka baviać čas na pikniku na bierazie raki sa svaimi piaćciu dziećmi; jany abiedajuć, a potym hrejucca na soniejku. Usio heta vyhladaje mirna i pryvabna. Ale kali siamja viartajecca dadomu, toje-sioje pačynaje zdavacca dziŭnym.

Jany žyvuć na pryhožaj vile ź vielizarnym sadam, aranžarejaj i nievialikim basiejnam. Ale nieŭzabavie ŭ kadr ŭryvajucca dziŭnyja detali, takija jak doŭhaja bietonnaja ściana, abplecienaja kalučym drotam, i złaviesnyja na vyhlad budynki za joj. I amal kožnuju scenu padkreślivaje nizki, bieśpierapynny mietaličny huł, jaki časam źmiešvajecca z hukami čałaviečych krykaŭ, brechu sabak i strełaŭ.

Heta 1943 hod, i siamja, što ŭ centry ŭvahi, žyvie pa susiedstvie z łahieram Aŭšvic. Muž, jakoha hraje ściudziona-spakojny Kryścijan Frydel, — kamiendant łahiera Rudalf Chios, jakoha siońnia pamiatajuć jak čałavieka, chto zrabiŭ Aŭšvic samaj efiektyŭnaj mašynaj dla zabojstva padčas Chałakostu.

Ale režysior Džonatan Hlejzier nikoli nie pryvodzić hledača niepasredna ŭ kancłahier i nie pakazvaje jakich-niebudź źvierstvaŭ, što my pryvykli bačyć u filmach na hetuju temu.

Zamiest hetaha jon buduje svaju historyju na paŭsiadzionnych rytmach žyćcia siamji Chios — naziraje za imi na praciahu niekalkich miesiacaŭ, pakul jany zajmajucca svaimi spravami, a pa susiedstvie z hrukatam pracuje vielizarnaja mašyna śmierci.

Ranicami Rudalf jedzie na kani sa svajho dvara da bramy Aŭšvica — samaja karotkaja i žudasnaja pajezdka na pracu ŭ śviecie. Jaho žonka Chiedvih, jakuju hraje Sandra Chiuler (z «Anatomii padzieńnia»), mahčyma, papivaje kavu sa svaimi siabrami. U niejki momant jana praślizhvaje ŭ svaju spalniu, kab prymieryć futra; patrabujecca imhnieńnie, kab zrazumieć, što palito adabrali ŭ jaŭrejki, jakuju nakiravali ŭ hazavyja kamiery.

My bačym, jak ich dzieci iduć u škołu ci hulajuć u sadzie, a niekatoryja ź ich samych žorstkich chulihanstvaŭ dazvalajuć vykazać zdahadku: jany viedajuć, što adbyvajecca vakoł ich. Nočču ahnisty dym z kominaŭ krematoryja aśviatlaje vokny spalni tumannym aranžavym śviatłom — hety film prymušaje zadumacca ŭ litaralnym sensie, jak hetym ludziam udavałasia spać pa načach.

Hlejzier i jaho polski apieratar Łukaš Žal zdymali film niedaloka ad łahiera, u dakładnaj kopii sapraŭdnaha doma Chios. Jany vykarystoŭvali malusieńkija kamiery, jakija byli tak dobra schavanyja, što akciory nie mahli ich bačyć; u vyniku mnohaje z taho, što my bačym, maje pužalnuju jakaść zapisaŭ nazirańnia, na jakich piersanažaŭ možna bačyć z amal kliničnaha rakursu.

Svajoj ledzianoj dakładnaściu film Hlejziera nahadvaje aŭstryjskaha režysiora Michaela Chanekie, čyje stužki časta raskazvajuć pra hvałt, jaki kipić u dahledžanych, utulnych pamiaškańniach, zaŭvažaje ahladalnik Džaścin Čanh i dadaje: «Adnak bolš za ŭsio «Zona intaresaŭ» nahadvaje znakamituju frazu Channy Arent pra «banalnaść zła», jakuju jana prydumała, kali pisała pra Adolfa Ejchmana, adnaho z paplečnikaŭ Chiosa ŭ Trecim Rejchu». U adnym siužetnym pavarocie, uziatym z realnaha žyćcia, Rudalfa ŭ rešcie rešt pieravodziać na novuju pasadu ŭ Hiermanii; Chiedvih u lutaści i nastojvaje na tym, kab zastacca ŭ Aŭšvicy ź dziećmi, jana kaža:

«Heta toje žyćcio, pra jakoje my zaŭsiody maryli» — fraza, jakaja prabiraje da kaściej. U hetyja momanty film razyhryvajecca jak vielmi, vielmi zmročnaja kamiedyja pra šlub i mary: pahladzicie, na što hatovaja pajści hetaja para ŭ svaim imknieńni da dobraha žyćcia.

«Zona intaresaŭ» — heta volnaja adaptacyja ramana brytanskaha piśmieńnika Marcina Emisa 2014 hoda, u jakim šmat siužetnych linij i piersanažaŭ — ale Hlejzier amal usie hetyja linii prybraŭ — i takim niezvyčajnym čynam damohsia niezvyčajna mahutnaha efiektu. Jon, vidavočna, šmat dumaŭ pra vobraz Chałakostu i nie zacikaŭleny ŭ insceniroŭcy ci adnaŭleńni taho, što hladač bačyŭ raniej užo nieźličonuju kolkaść razoŭ. Tamu režysior pakidaje nam tolki pusteču i adčuvańnie žudasnaha niabytu, jakoje pakinuła paśla siabie banalnaść zła.

Kamientary

Voś sakretnaja statystyka ekspartu kaliju. Sankcyi dziejničajuć3

Voś sakretnaja statystyka ekspartu kaliju. Sankcyi dziejničajuć

Usie naviny →
Usie naviny

Salistka «Načnych snajpieraŭ» zvaliłasia z bałkona padčas vystupu ŭ Sankt-Pieciarburhu

Koń i «Džyli» na podyumie: u Minsku prajšło modnaje šou, dzie haściej prasili adziecca pa dres-kodzie13

Ukrainski ściah zamiest rasijskaha źjaviŭsia ŭčora na vializarnym ekranie ŭ Astanie ŭ časie vizitu Pucina

Cichanoŭskaja: Z mužam užo bolš za 600 dzion niama suviazi, ale Siarhiej — adzin z samych mocnych ludziej, jakich ja sustrakała19

Palitźniavolenaha žurnalista Ihara Karnieja znoŭ buduć sudzić

Dalar siońnia padaražeŭ na šeść kapiejek, jeŭra — na 122

U Oršy chłopiec fotkaŭsia ź biełaruskimi zorkami i padtrymlivaŭ «SVA». A jaho asudzili za ekstremizm3

Biełarus pra ŭmovy ŭ łahierach dla ŭciekačoŭ: Kali maješ dośvied, to razumieješ, što ŭsio moža być i kiepska, i sumna9

Kolki možna źjeści mandarynak, kab nie było nastupstvaŭ2

bolš čytanych navin
bolš łajkanych navin

Voś sakretnaja statystyka ekspartu kaliju. Sankcyi dziejničajuć3

Voś sakretnaja statystyka ekspartu kaliju. Sankcyi dziejničajuć

Hałoŭnaje
Usie naviny →