Biełaruskija kataliki buduć malicca na hłybini 135 mietraŭ pad ziamloj
Padčas źjezdu biełarusaŭ-katalikoŭ zamiežža na hłybini 135 mietraŭ upieršyniu ŭ historyi buduć celebravać śviatuju Imšu pa-biełarusku. Heta stała mahčymym dziakujučy viernicy, jakaja ŭładkavałasia na pracu ŭ šachtu «Vialička» pad Krakavam, piša Katolik.life.
Supolnaść biełaruskich katalikoŭ u Varšavie paviedamiła 24 krasavika pra niezvyčajnuju padzieju, jakaja čakaje ŭdzielnikaŭ II źjezda biełarusaŭ-katalikoŭ zamiežža. Padčas sustrečy, jakaja projdzie ŭ polskim Krakavie 24-26 traŭnia, adbudziecca śviataja imša na biełaruskaj movie ŭ salanoj šachcie «Vialička» na hłybini 135 mietraŭ.
Dla ŭdzielnikaŭ foruma praviaduć ekskursiju, a ŭ kaplicy śviatoha Jana Paŭła II, jakaja mieścicca ŭ samoj šachcie, adbudziecca Eŭcharystyja. Taksama ŭ prahramie znajomstvy, praca ŭ hrupach, abmierkavańnie raźvićcia biełaruskich dušpastyrstvaŭ, supolnaja malitva i kulturnaja prahrama.
Katolik.life parazmaŭlaŭ z čałaviekam, dziakujučy jakomu adbudziecca ŭnikalnaja padzieja pad ziamloj. Heta viernica ź Minska, jakaja ciapier žyvie ŭ Polščy i niadaŭna ŭładkavałasia na pracu ekskursavodam u šachcie.
Heta adbyłosia cudoŭnym čynam i pieramianiła žyćcio biełaruski, jakaja pad ziamloj «adklučajecca» ad varjackaha śvietu i adpačyvaje tam dušoj:
«Ja tam ščaślivaja. Ja idu tudy kožny dzień, kab atrymać palohku ad usiaho, što navokał. Adčuła tam siabie čałaviekam, a nie prosta emihrantam, adčuła, što Boh mianie lubić».
Šlach da hetaha byŭ nie prosty, ale cikavy:
«Ja pieražyvała, što budu pracavać na fabrycy ci ŭ kramie, ale vielmi nie chacieła, bo adčuvała, što heta nie majo. Adnojčy da mianie pryjechali siabry, i my pajšli na ekskursiju ŭ «Vialičku». Tam ja pabačyła roznych hidaŭ, ale samaj lepšaj u toj momant była kitajanka. I ja padumała, što heta namiok: čamu kitajanka moža, a ja nie?»
Na pavierchni biełaruska adrazu stała huhlić vakansii ŭ šachcie. Ich nie było, ale praskočyła infarmacyja, što mienavita siońnia apošni dzień, kali možna padać zajaŭku na kurs ekskursavodaŭ:
«I ja paśpieła padać. Potym było surazmoŭje, vučoba na polskaj movie. Ja sustreła na kursach jašče adnu biełarusku — nastaŭnicu, i ŭ vyniku my ciapier razam pracujem u šachcie».
Viernica patłumačyła, čamu stała adčuvać siabie tam kamfortna:
«Šmat spatkała pryjaznaści, kłopatu, uvahi, čałaviečaj padtrymki. Ludziej z roznych kantynientaŭ! U Minsku ja kaliści była hidam i vielmi pakutavała, kali padčas pandemii spačatku źnikli zamiežniki, a potym i mnohija inšyja. A ciapier Boh mnie viarnuŭ i prafiesiju, i movy, i ludziej. Vyvučaju sol ziamli i raspaviadaju pra jaje ludziam!»
Šachta «Vialička» pryciahvaje turystaŭ z usiaho śvietu tym, što heta ŭnikalny salany łabirynt — słavutaść materyjalnaj kultury, uniesienaja ŭ pieršy śpis Suśvietnaj spadčyny JUNIESKA. Mienavita ŭ hetym miescy čakajuć taksama biełaruskich katalikoŭ, jakim kiraŭnictva šachty biaspłatna daje kaplicu dla imšy na rodnaj movie.
«Radyjo Maryja ŭ Biełarusi» moža stracić pamiaškańnie, tamu prosić pra dapamohu
Katalickaj žurnalistcy Aksanie Jučkavič dali try hady chatniaj chimii i vyzvalili
Papa pryznačyŭ u Biełarusi novaha biskupa. U Hrodzienskaj dyjacezii čakajucca pieramieny?
Katalickija manaški ŭ Minsku zładzili na Vialikdzień prabieh na samakatach
Ciapier čytajuć
«Da akcyi dałučylisia tolki marhinały». Što pisaŭ u čatach paśla svajho vykryćcia kadebešnik, adkazny za biełaruskuju emihracyju1
Kamientary