U rasijskim Sočy 20-hadovuju dziaŭčynu ŭ biełaj sukiency źniesła ŭ mora paśla žartaŭlivaj šturchaniny z chłopcam VIDEA
Dziaŭčynu ŭžo šukajuć niekalki dzion.
20-hadovaja Dyjana ź Lipieckaj vobłaści zabaŭlałasia z chłopcam na bierazie mora. Dziaŭčyna była ŭ biełaj sukiency. Trahičny momant trapiŭ na vuličnuju kamieru videanazirańnia.
Na kadrach vidać, jak dziaŭčyna z chłopcam stajać la vady.
Dziaŭčyna znachodziłasia bližej da vady, i marskaja chvala jaje zmyła ŭ mora. Chłopiec sprabavaŭ vyratavać jaje, ale marna.
Ratavalniki abśledavali akvatoryju Centralnaha i Łazaraŭskaha rajonaŭ. Supracoŭniki MNS ahledzieli prybiarežnuju zonu chvalarezy, kamiani, a taksama šukali ŭ vadzie na vydaleńni da kiłamietra ad bieraha. Pošuki nie prynieśli vynikaŭ.
Siastra Dyjany raskazała padrabiaznaści zdareńnia.
«Na mory jana pajechała ź siabram. A 4-j ranicy jany pajšli hulać pa plažy: Dyjana i dvoje maładych ludziej — Andrej z horada Usmań [Lipieckaj vobłaści], jany razam pajechali na mora, druhoha chłopca zavuć Dzianis, ja nie viedaju, paznajomilisia jany tam ci byli znajomyja da. Jość videa, dzie vyrazna vidać, jak jany stajać pa kaleni ŭ vadzie. Chvala za chvalaj, Dyjanu adkinuła na bierah dva razy, ale nichto ź vidavočcaŭ nie dapamoh dziaŭčyncy.
Pa słovach Andreja, jon pabieh za ratavalnikami, choć vyciahnuć na bierah jaje było možna! Stajali ludzi i prosta hladzieli i zdymali na telefon. Usie bačyli, ale nichto nie dapamoh. Heta adbyłosia na bierazie, nie ŭ hłybini», — skazała jana.
Na dumku Aniki, u situacyi vinavatyja mužčyny, ź jakimi była Dyjana. Jana ŭdakładniła, što dziaŭčyna była na mory ŭpieršyniu i «šmat čaho nie razumieła».
«U vadzie byŭ Dzianis. Andrej źjechaŭ [z Sočy paśla taho, što zdaryłasia]. Jon telefanavaŭ i skazaŭ, što pryviazie rečy Dyjany i ŭsio. Tak, [chłopcy vinavatyja]. Jany nie dapamahli, kali była mahčymaść! I naohuł, u štorm padychodzić da mora zabaroniena. Jany heta viedali! Dyjana ŭpieršyniu na mory, joj 20 hadoŭ, jana mnohaje nie razumieje. Ale Andreju 31-32 hady, jon pavinien byŭ razumieć usiu niebiaśpieku i nie dazvolić naohuł iści tudy!»— padkreśliła jana.
Anika taksama zajaviła, što plaž, niahledziačy na štorm, byŭ adkryty. Pavodle jaje słoŭ, ratavalniki nie adrazu pačali šukać dziaŭčynu, a ŭ palicyi admovilisia prymać zajavu ab źniknieńni ad jaje siabra.
«Plaž u štorm byŭ adkryty. Ratavalnikaŭ i vyratavalnych kołaŭ nie było. Ratavalniki nie stali adrazu šukać. I zajavu ŭ palicyju ad siabra nie ŭziali i skazali: «Tolki svajaki». A svajaki znachodziacca ŭ Lipieckaj vobłaści. My sprabujem datelefanavacca da orhanaŭ uvieś dzień. Jany navat nie pryniali jašče spravu. Nie telefanavali ŭ balnicy i nie rassyłali fota pra źniknieńnie čałavieka. Vielmi niadbałaje staŭleńnie orhanaŭ ułady», — dadała jana.
«A što ŭ vas za prablemy? Daloka da Minska ci niama kamu padvieźci?» Publičnaja pikiroŭka Łukašenki i Pašyniana13
Kamientary