«Pretenzija nie farmalnaja i nie jurydyčnaja, heta čysta etyčnaja prablema». Alaksiej Dzikavicki raskazaŭ, jak i čamu pajšoŭ z «Biełsata»

«Mnie prapanavali ŭznačalić sajt «Biełsata», chacia jahonaja kiraŭnica lažyć u špitali»

— Vy padali kiraŭnictvu TVP zajavu ab zvalnieńni pa zhodzie bakoŭ z 22 listapada. Ci jość reakcyja?

— U dyrekcyi TVP ja atrymaŭ instrukcyi, jak pieradać svaje abaviazki. Jak tolki pieradam, spadziajusia, adrazu raźvitajemsia.

— Čamu vy vyrašyli zvolnicca z telekanała daterminova?

— Pryčyn niekalki.

Kiraŭnictva telebačańnia, strukturaj jakoha źjaŭlajecca «Biełsat», maje prava pryznačać na pasadu dyrektaraŭ asobnych kanałaŭ kaho ličyć patrebnym, a taki styl mnie padajecca mała prymalnym. Ja da takoha nie pryzvyčaiŭsia, i nie chaču, kab sa mnoj tak abychodzilisia.

Druhaja sprava, što mnie prapanavali ŭznačalić sajt «Biełsata». Ale ja hetaha rabić nie budu: jahonaja kiraŭnica spraŭlajecca sa svaimi abviazkami vielmi dobra. Zaraz jana lažyć u špitali, i jašče doŭha budzie lažać na reabilitacyi. Nie chapała tolki, kab jana viarnułasia sa špitala i ŭbačyła na svaim miescy Dzikavickaha.

I treciaje. Kali spyniaje svajo isnavańnie strukturnaja adzinka ŭ takoj vialikaj firmie, jakoj źjaŭlajecca Polskaje telebačańnie, to jaje spačatku treba likvidavać. Hetaje słova aznačaje, što struktura pavinna farmalna skončyć svajo isnavańnie, kab jana mahła stać častkaj inšaj struktury. Zrabić heta było daručana mnie. A ja nie chaču rabić hetaha navat farmalna, bo ŭsio-taki ja byŭ adnym z zasnavalnikaŭ «Biełsata», i vielmi nie chacieŭ by, kab moj podpis stajaŭ na papierach, pavodle jakich telekanał likvidujecca.

— Vy kažacie, što nie pahadžajeciesia z takim stylem pryniaćcia rašeńniaŭ. Što kankretna vas aburyła?

— Čałavieka, jaki stolki hadoŭ adpracavaŭ na kanale, navat nie papiaredzili, što takoje płanujecca, što kiraŭnikom pastaviać niekaha inšaha.

Paŭtarusia, ja nie maju ničoha suprać novaha kiraŭnika. Ale papiaredzić mianie pra płany vymahaje zvyčajnaja prystojnaść.

Aprača taho, ja b nie rabiŭ niejkija rečy — nie sustrakaŭsia b z aŭtarami, z pradziusarami i nie rabiŭ by prapanovy pa prahramach na nastupny hod. Napačatku varta było b patłumačyć mnie, što ja rabiŭ nie tak. Hetaha nie zdaryłasia. Tut pretenzija nie farmalnaja i nie jurydyčnaja, heta čysta etyčnaja prablema.

— Vy viarnuli miedal Abjadnanamu pierachodnamu kabinietu, jaki ŭznaharodziŭ vas. U čym sutnaść hetaha žestu?

— Znak, jaki ja atrymaŭ sioleta ŭ studzieni, nazyvajecca «Znak kamandnaha honaru». Tam jość słova «honar». Heta ŭznaharoda Abjadnanaha pierachodnaha kabinieta. A ludzi, datyčnyja da Kabinieta, na žal, u maim razumieńni (paŭtarusia jašče raz) zrabili nie hanarova.

Tamu ja chacieŭ viarnuć hetuju adznaku: na joj jość słova «honar», a pavodziny z taho boku takimi nie nazavieš.

«Nie vyklučaju, što pajdu z žurnalistyki»

— Vy zdajecie spravy, raźvitvajeciesia z «Biełsatam» — jakija žyćciovyja płany dalej?

— Nie viedaju pakul. Spačatku treba zdać spravy, skončyć usie farmalnaści, a potym budu hladzieć.

Nie chavaju, jość peŭnyja prapanovy, dzie ja mahu pracavać dalej.

Ale ja mušu padumać, ci varta i dalej zastavacca ŭ śfiery žurnalistyki. Mahčyma, nadyšoŭ čas zaniacca niečym inšym, ale pakul nie viedaju.

— Ale pakidańnia žurnalistyki nie vyklučajecie?

— Nie, nie vyklučaju. Mnie ŭžo stolki hadoŭ, što, kali kruta mianiać žyćcio, badaj, treba rabić heta zaraz.

— Što vam udałosia vyrašyć, a jakija prablemy daviadziecca vyrašać novaj kiraŭnicy?

— Nie viedaju, jakija prablemy daviadziecca joj vyrašać: zaležyć ad metaŭ, jakija pastavić pierad saboj novaje kiraŭnictva, ja pra ich nie viedaju.

Ja pryniaŭ kiraŭnictva telekanałam u davoli ciažkoj situacyi, u čas turbulentnaści. Tady my daviedalisia, što budziem mieć namnoha mienšy biudžet (kali raptam była zvolnienaja naša šmathadovaja kiraŭnica), treba było dapasavać vydatki telekanała da novaha biudžeta (a jon akazaŭsia prykładna na tracinu mienšy, čym płanavałasia na pačatku hoda).

Ale lubyja biudžetnyja prablemy źviazanyja najpierš z kadrami. Mnie padavałasia najvažniejšym zachavać patencyjał kanała, tamu što ja viedaju, što takoje padrychtavać prafiesijanałaŭ u televizijnaj śfiery: treba hady i hady. I kali zvalniać kadry padčas turbulentnaści, to potym, navat znajšoŭšy 100 miljonaŭ dołaraŭ, znajści ludziej budzie vielmi ciažka. Tamu ja pastaraŭsia zachavać patencyjał.

I treciaje: ja pasprabavaŭ zrabić kanał, jaki pakul što jość adzinym televizijnym i biełaruskamoŭnym, adkrytym dla inšych tvorcaŭ, kab dostup da sietki viaščańnia, da mahčymaściaŭ pradakšnu na našym kanale mieli ludzi, raniej nie źviazanyja z «Biełsatam».

Dźvie rečy ja vykanaŭ (biudžet i niezvalnieńnie supracoŭnikaŭ), a treciuju zadaču pačaŭ vykonvać. Ja pakidaju kanał z padniataj hałavoj, bo, niahledziačy ni na što, udałosia dasiahnuć takich vynikaŭ.

— Z kalektyvam užo raźvitalisia?

— Pra toje, što ja źbirajusia pajści daterminova, daviedalisia najpierš maje kalehi: ja napisaŭ pra heta va ŭnutranym kamunikatary. Ale nie dumaju, što varta pravodzić publičnyja akcyi majho sychodu. Boh daść, u chutkim časie vypušču svaju treciuju knihu, tady zaprašu svaich kaleh i kalažanak na prezientacyju — voś tam my zmožam pahavaryć pra paeziju. I tam my zmožam raźvitacca.

• 5
• 0
• 1
• 0
• 0
• 4
• 0
• 2