Siarod palakaŭ było praviedzienaje apytańnie nakont taho, što jany zvyčajna chavajuć ad inšych. za što im soramna.
Mužčyny ŭ pieršuju čarhu zmaŭčali b pra chvarobu (29%), «niekatoryja niepryjemnyja fakty ź minułaha» (27%) i adsutnaść hrošaj. Śpis taho, čaho saromiejucca mužčyny, dapaŭniajuć «dziŭnyja zvyčki» (24%), «niekatoryja rysy charaktaru» (21%) i «adsutnaść peŭnych navykaŭ» (11%).
Śpis žanočych sakretaŭ padobny da mužčynskaha. Za adnym vyklučeńniem:
bolšaść polek — 30% — u jakaści pryčyny soramu nazvali adsutnaść hrošaj.
Ekśpierty ździŭlenyja takim vynikam. Jany dumali, što heta mužčyny vymiarajuć svaju mužčynskaść taŭščynioj kašalka, a ich eha nie vytrymlivaje publičnaha pryznańnia: «Ja na miali». Stereatyp mužčyny — hałavy siamji, adkaznaha za jaje zabiaśpiečańnie, havoryć pra toje, što chutčej mužčynam pavinna być soramna praz adsutnaść hrošaj, a nie žančynam.
Parazvažaŭšy, možna prajści da vysnovy, što heta moža być źviazana z raŭnapraŭjem — tendencyjaj, zdolnaj sparadzić razryŭ u śviadomaści žančyny. My ŭsio čaściej bačym prykłady taho, što žonka zarablaje bolš za muža. U vyniku mnohija žančyny mohuć imknucca da tradycyjnaj roli mužčynaŭ i ličyć spravaj honaru mieć hrošy.
«Zdaryłasia niejkaja niešarahovaja padzieja». Čały prahnazavaŭ, što Łukašenka nie pojdzie na vybary, ciapier tłumačyć, čamu ŭsio ž idzie12
Kamientary