Niekatorych mužčyn nazyvajuć «kastrulščykami». Chto heta?
Psichołah raskazvaje, jak ich raspaznać.
Mužčyn, jakija nie ŭkładajucca ŭ adnosiny i nie dapamahajuć žančynie, a tolki karystajucca jaje kłopatam i bytavymi vyhodami sumiesnaha žyćcia, nazyvajuć «kastrulščykami» (pa anałohii z «taleračnicami» — tak źniavažliva kažuć pra žančyn, jakija chodziać na spatkańni tolki dziela biaspłatnaj viačery). Jak ich raspaznać? Psichołah Iałanta Vaškievič nazvała niekalki prykmiet, piša Tochka.
Kłopat u adzin bok
Ujavicie: mužčyna pryjazdžaje da žančyny ŭ hości, jaho sustrakajuć u pryhožaj sukiency, z chatniaj viačeraj i atmaśfieraj utulnaści. Heta moža być vydatnym spatkańniem, kali pra heta pakłapociacca aboje.
Ale časam kłopat stanovicca adnabakovym. Jon prychodzić, zadavalniaje patreby, jeść smačnuju viačeru, a sam ni praduktami, ni znakam padziaki nakštałt kvietak nie adkazvaje.
«U mianie byli siabroŭki, jakija miesiacami karmili mužčyn, a tyja navat prasłavutuju palicu nie prybili, kali ŭžo kazać pra bytavyja zadačy, padzielenyja pa hiendarnaj prykmiecie», — zaŭvažaje psichołah.
Roŭnaść — da pary
Taki mužčyna moža šmat kazać pra partniorstva i sučasnyja adnosiny, asabliva kali havorka zachodzić pra rachunki ŭ restaranie, jakija treba padzialić napałovu.
Ale kali sprava dachodzić da inicyjatyvy abo patreb žančyny, taki mužčyna chutka ŭspaminaje zručnyja tradycyjnyja paterny.
«Heta jašče nazyvajecca nieapatryjarchatam: kali chočaš atrymlivać kłopat jak raniej, ale pry hetym nie dahladać svoj luboŭny vybar i nie ŭkładvacca ŭ adnosiny», — tłumačyć Iałanta.
Niama ničoha drennaha ŭ padziele abaviazacielstvaŭ tak, jak vam zručna ŭ pary. Ale heta pavinny być mienavita padzieł.
Padarunki jak manipulacyja
Kali raptam taki mužčyna ŭsio ž robić pryhožy žest (naprykład, doryć kvietki), to jon abaviazkova pra heta nahadaje paźniej i budzie vykarystoŭvać u sprečcy: «Ja tabie kvietki daryŭ, a ty…».
I vaša ščyraja radaść ad padarunka chutka sastupić miesca pačućciu abaviazku i viny. Bo siurpryz zrobleny nie dla taho, kab žančynie było pryjemna, a kab zarabić ački i skarystacca hetym.
Budźcie hatovyja, što takija mužčyny paśla razvodu dzielać videlcy i ździrajuć štory. Abo prosiać viarnuć kapieječny piarścionak, padorany vosiem hadoŭ tamu.
Nijakaj inicyjatyvy
Užo na starcie adnosin zamiest zaprašeńniaŭ na spatkańni i siurpryzaŭ, zdolnych vyklikać prychilnaść da jaho, mužčyna budzie kazać pra mierkantylnaść žančyn.
Jon čakaje cudoŭnuju pryncesu vahoj 45 kh i dahledžanuju ad hałavy da piatak, jakaja zrazumieje, vyratuje, budzie lubić biezumoŭna — a jašče i sama padydzie ci napiša.
Takim čynam, mužčyna-«kastrulščyk» — toj, chto choča «hatovuju stravu» ŭ adnosinach (kłopat, ciapło, pryhažość, natchnieńnie), ale nie hatovy ni pracavać sam, ni stvarać heta razam, ličyć Iałanta Vaškievič.
Adnosiny dla jaho — jak biaspłatnaja stałoŭka, dzie ŭsio ŭžo nakryta, zastałosia tolki pryjści i pajeści.
Adnak varta adznačyć, što jak mužčyny, tak i žančyny mohuć vieści siabie ŭ adnosinach biezadkazna.
«Samaje važnaje — kab aboje partniory pavažali adno adnaho i ščyra zadumvalisia: a što ja sam(a) mahu pryŭnieści ŭ hetyja adnosiny?» — kaža psichołah.
Kamientary