Фота ілюстрацыйнае
Здароўезберагальныя тэхналогіі для школ і дзіцячых садоў былі распрацаваныя пад кіраўніцтвам прафесара Уладзіміра Базарнага больш за 40 гадоў таму. У 1989 годзе яны былі зацверджаныя Мінздароўя РСФСР для масавага ўкаранення ў школах і дзіцячых садах. Аднак да гэтага часу выпадкі іх прымянення застаюцца ці ледзь не адзінкавымі, хоць, як сцвярджаецца, эфектыўнасць была даказаная ўжо неаднаразова.
«Гэта пастава, гэта зрок, гэта заўсёды ўзаемазвязана, і я дадаю абавязкова ступні і далоні. Прафесар Базарны дамагаўся таго, каб цягліцы дзіцяці знаходзіліся ў руху, пазбягаючы статычнага напружання, прычым гаворка ідзе пра ўсе мышцы вачэй, вушэй, органаў стрававання, сэрца і гэтак далей, каб усе мышцы развіваліся ў дзіцяці гарманічна. І самым важным прафесар лічыў развіццё дзіцячага мозгу. Без цягліцавага руху развіццё дзіцячага мозгу і ўтварэнне міжнейронных сувязяў будзе вельмі аднабокім працэсам, сфарміруюцца толькі інстынкты», ― патлумачыў методыку «Спутніку» грамадскі актывіст Аркадзь Розбаш.
Імкненне абезрухоміць дзіця, а менавіта гэта часцяком адбываецца ў школе, калі вучні на ўроку сядзяць без руху за партамі, як лічыў прафесар Базарны, можа цалкам пазбавіць дзіця энергіі ў будучыні.
Так, у адной з навучальных устаноў Наваполацка да новага навучальнага года вырашылі прымяніць тэхналогіі Базарнага, усталяваўшы спецыяльныя парты для школьнікаў, за якімі дзеці будуць праводзіць 15 хвілін седзячы і 15 хвілін стоячы.
«Такі рэжым з канторкамі і партамі прадугледжаны санітарнымі нормамі Рэспублікі Беларусь, мы нічога не парушаем. І рэжым — колькі стаяць, колькі сядзець, і ўзроставыя абмежаванні — усё гэта ёсць … клас, які мы зрабілі, гэта 28 чалавек, гэта вельмі шмат. Але мы арганізавалі прастору — 14 канторак, 14 парт, усе з нахіленай паверхняй, і адна канторка для настаўніцы», ― распавёў Розбаш.
Чытайце таксама:
Ці дапусцяць дзіця да заняткаў без школьнай формы? Вось што адказалі ў Мінадукацыі
